Πέμπτη 17 Απριλίου 2008

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΔΙΕΛΚΥΝΣΤΙΝΔΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΕΩΝ

Ο Δημοσιογραφος και Συγγραφεας Γ.Μ. Κατσαρης

Ανιχνεύοντας τα Συμπεράσματα απ’ την ΕΛΛΗΝΙΚΗ
(και Ρωσική) ΝΙΚΗ, στην Σύνοδο του ΝΑΤΟ, στο Βουκουρέστι…

Και ενώ, απ’ τα «Αδιευκρίνιστα» Βόρειο-ΣΚΟΠΙΑΝΑ Σύνορα, στοχεύει,
στης Κασπίας τα Πετρέλαια, η πιο Μεγάλη ΒΑΣΗ των ΗΠΑ !!!


Του Δημοσιογράφου και Συγγραφεα
Γ.Μ. Κατσαρη

Η ΕΛΛΑΔΑ στην Διελκυστίνδα των ΔΥΟ Υπέρ-ΔΥΝΑΜΕΩΝ

— Στα Βαλκάνια και όχι μόνον…

Και ακόμα : Οι … «ξεχασμένες ορθάνοιχτες Κερκόπορτες»
Στην έκβαση του ΣΚΟΠΙΑΝΟΥ…
— Τί δεν συμφέρει, Εθνικά, στην Χώρα μας !


Στην οδύνη της Σταύρωσης αλλά και στην χαρά της Ανάστασης…, μας οδήγησε την σκέψη, ο μήνας που πέρασε… Ενώ, ο Μάης, με την 555η Επέτειο της Αλώσεως, δεν παύει να … ξαναζωντανεύει και τον … Μαρμαρωμένο Βασιλιά !
Γιατί αποτελεί ένα βαθειά ριζωμένο – και εκείνος – Σύμβολο, στα ενδότερα πάντα της Ελληνικής Ψυχής…
Ιδιαίτερα, μάλιστα, τώρα, στην κρίσιμη, την … «ου μενετών καιρών», εποχή που ζούμε, με τις ανοιχτά λησμονημένες – και τώρα – «κερκόπορτες»…, και με τους ποικιλόμορφους κινδύνους που συνεπάγονται : τους Εθνικούς, τους Κοινωνικούς, τους Ηθικούς, τους Πνευματικούς !...
Γιατί, αποκαλύπτει ακόμα και την, ναι μεν κρυφή, αλλά αδιάψευστα υπαρκτή όμως, ταυτόχρονη Αλήθεια :
Εκείνη, δηλαδή, που ταυτίζει ακόμα τον «Μαρμαρωμένο», πάντα, Ήρωα, και με τον προγενέστερό του, τον Ακρίτα Διγενή !
Που, και εκείνος, όπως και ο πρώτος, είναι υπεράνθρωπα «απέθαντος» !
Ο πρώτος, ο «Μαρμαρωμένος», που … «δεν κοιμάται, και θα Ξυπνήσει» !
Ο άλλος, που τώρα, απλά και μόνο … «ξαποσταίνει» ! Αλλά όμως, στη ζωή και πάλι θα «αναφανεί» και το (Ελληνικό) Γένος, θα «Αναστήσει» !...
Ανοιχτές, ωστόσο, και σήμερα πάλι, κάποιες υπαρκτές «Κερκόπορτες» – ξεχασμένες άλλοτε, απ’ την αβελτηρία ή ακόμα και την υποτονική, μέχρι και πρόσφατα, αντιμετώπιση των Εξωτερικών Θεμάτων μας…
Επιχειρεί, τώρα, απεγνωσμένα πάντα, να τις κλείσει ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ !
Και αναφερόμαστε, βέβαια, τώρα, στο πολύ άμεσης πάντα επικαιρότητας, αλλά και πολλαπλά σπουδαίο, για την Χώρα μας, Θέμα :
Στο Σκοπιανό…
Και ας προσπαθήσουμε, τώρα, να το δούμε, χωρίς φόβο, χωρίς πάθος, και με τα μάτια, προ παντός, της διεισδυτικής έρευνας πολύ ανοιχτά :



Μια ΣΤΡΟΦΗ και μια ΕΠΙΤΥΧΙΑ !

Μια στροφή εκατόν ογδόντα περίπου μοιρών, στην εξωτερική μας πολιτική – από την μέχρι τώρα μακροχρόνια και δυστυχώς ασυγχώρητη, υποχωρητικότητά μας, καθώς και την ευάλωτη, επίσης, διπλωματική μας άμυνα, ως εκ της απουσίας των ορθολογικά απαραίτητων επιθετικών χειρισμών… – αρχίζει πλέον τώρα να προλειαίνει, για την Χώρα μας, η αδιαμφισβήτητη Εθνική μας επιτυχία, η πανθομολογούμενη, με τον (επ’ αόριστον) αποκλεισμό της εισδοχής του (Ιστορικά μεν, … «κίβδηλου», πολιτικά δε, … «αδιάντροπα» και ανυποχώρητα εχθρικού προς τον σύγχρονο Ελληνισμό !) κρατιδίου των Σκοπίων, στο – υπό την Αμερικανική πάντοτε εποπτεία και επιρροή – διευρυνόμενο ΝΑΤΟ (τον Οργανισμό της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας) !
Ήταν, δε, ολοφάνερη – αλλά και αναπάντεχη, ως ένα σημείο τουλάχιστον – η Ελληνική αυτή επιτυχία, αν συνεκτιμήσει κανείς και τις πολύ επίμονες πιέσεις, που αδιάκοπα ασκούσε, και στην διάρκεια της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, στο Βουκουρέστι, η Αμερικανική πλευρά, στην προσπάθειά της να προλάβει και να αποσοβήσει τον ήδη συντελεσθέντα όμως αποκλεισμό, των Σκοπίων, από την Συμμαχία…
Και θα έπρεπε, βέβαια να συνεκτιμηθεί, ακόμα, και η ταυτόχρονη, επί πλέον, η αποτυχία της Αμερικανικής πλευράς, έναντι της Ρωσικής, από το γεγονός ότι, η Ουκρανία αλλά και η Γεωργία (που φιλοαμερικανίζουν) δεν κατόρθωσαν να εκλεγούν από την Σύνοδο αυτή, ως μέλη του ΝΑΤΟ !
Ιδιαίτερη σημασία, εξ άλλου, θα έχει, τώρα, και το επικείμενο νέο ταξίδι του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Μόσχα (που αναμένεται να πραγματοποιηθεί, όπως ήδη αναγγέλθηκε) και στο οποίο θα συζητηθούν, προφανώς, θέματα Ελληνο-Ρωσικής συνεργασίας, σε πολλούς τομείς !
Η Ελλάδα, λοιπόν, θα είναι υποχρεωμένη να υποστηρίζει τα καλώς εννοούμενα Εθνικά της Συμφέροντα, εξισορροπώντας ορθολογικά πάντα τις θέσεις της, στην διελκυστίνδα των πολλαπλώς ανταγωνιζομένων, πλέον, δύο Υπέρ-Δυνάμεων !...

Και το εύλογο ερώτημα…

Ήδη όμως ανακύπτει και το πολύ εύλογο ερώτημα :
— Γιατί, ωστόσο, θα έπρεπε, η πλευρά, η Ελληνική και πάλι, να ήταν εκείνη που θα υποχωρούσε, και όχι το κρατίδιο αυτό;…
Το κρατίδιο, μάλιστα, που τόσο ασύστολα σφετερίζεται τα από αιώνων Ελληνικά Σύμβολα, που, επί πλέον, παραποιεί αδιάντροπα την Ελληνική Ιστορική πραγματικότητα, αλλά και που δεν παύει να διεκδικεί, ως δήθεν εδαφικό τον χώρο, και ολόκληρη ακόμα την (Ελληνικότατη) Μακεδονία;…
Γιατί, λοιπόν θα έπρεπε να γίνει, και με το σύνολο, ακόμα, των ανθελληνικών αξιώσεών του, αποδεκτό, και απ’ το ΝΑΤΟ, το κρατίδιο αυτό;… Με την εκ προοιμίου, μάλιστα, προετοιμασμένη πρόσβασή του, και προς την Ευρωπαϊκή επίσης, Ένωση ;;;
Η απάντηση, νομίζουμε, ότι θα έπρεπε πρωτίστως να αναζητηθεί, σε κάποια άλλα, πολλαπλώς συναφή, θα λέγαμε, γεγονότα, τα οποία διαδραματίζονται τώρα, και με ταχύτατους, μάλιστα, ρυθμούς…
Είναι, δε, προ παντός, εκείνα που δεν παύουν μάλιστα να μας αποκαλύπτουν και μερικές απ’ τις χαρακτηριστικότερες, ίσως, πτυχές, της κρυφής πάντοτε αναμέτρησης, η οποία συντελείται ανάμεσα στις δύο Υπέρ-Δυνάμεις, για την μία και μοναδική – προφανώς – Πλανηταρχία !...

Τι είναι εκείνο που δυσχεραίνει την κάθοδο των Ρώσων

Είναι το Camp Bondsteel, που εκτείνεται και στις δύο πλευρές των (υποτιθεμένων) βορείων συνόρων του κρατιδίου αυτού. Εξυπηρετεί, δε, τα τρία τέταρτα του συνόλου της δύναμης των ΗΠΑ στην περιοχή των Βαλκανίων (τουλάχιστον 7.000 άνδρες), ενώ σύντομα θα μεταφερθεί στους χώρους της (εκτάσεως 10.000 περίπου στρεμμάτων «απαλλοτριωμένων» μετά τους ισοπεδωτικούς βομβαρδισμούς του 1999), και η Αεροπορική, επί πλέον, Δύναμη που σταθμεύει τώρα στο Αβιάνο της Ιταλίας…
Γιατί, όλα αυτά;
— Για να υπάρχει, όπως αναφέρεται, η «ελευθερία πτήσεων» υπεράνω των Βαλκανίων, ώστε να μπορούν να «προστατεύονται» και τα Πετρέλαια της Κασπίας ! …
Αλλά, βέβαια, όπως επίσης παρατηρείται, η ύπαρξη και η ενεργός παρουσία της μεγάλης αυτής Στρατιωτικής Βάσεως, εδραιώνει, ταυτόχρονα, και την ευρύτερη στρατηγική επιρροή της Υπέρ-Δυνάμεως, στον Βαλκανικό χώρο, ενώ «δυσχεραίνει» και την αντίστοιχη Ρωσική κάθοδο προς την Μεσόγειο, και όχι μόνον…
Αυτά, λοιπόν, σε πολύ γενικές, βέβαια, γραμμές…
Απ’ τα οποία, όμως, μπορεί εύκολα και να γίνει αντιληπτό, πόσο εξαιρετικά επίμονες αντιδράσεις θα έχει και πάλι να αντιμετωπίσει η Ελληνική εξωτερική πολιτική, εφ’ όσον τα συμφέροντα των Υπέρ-Δυνάμεων, δεν παύουν να ανταγωνίζονται – σύμφωνα και με τις προεκτιθέμενες, βάσιμες, πάντοτε, ενδείξεις – όχι μόνον με την ύπαρξη, αλλά και με την βιωσιμότητα, επί πλέον, του κρατιδίου αυτού !

«Albania, Macedonia, Bulgaria Oil»…

Υπάρχουν, εξ άλλου, και πολλά πρόσθετα επίσης στοιχεία, που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.
Ιδού μερικά από αυτά :
— Η τοποθεσία του Camp Bondsteel είχε επιλεγεί με βάση τους σχεδιασμούς των κρίσιμης σημασίας ενεργειακών «δρόμων», που ήδη, πριν απ’ το 1992 είχαν χαραχθεί στους χάρτες των μεγάλων αμερικανικών εταιριών και του Πενταγώνου !
— Οικοδομήθηκε δε, για να προστατεύει τον (αμερικανικών συμφερόντων) Διαβαλκανικό Αγωγό ΑΜΒΟ, που σημαίνει : «Albania, Macedonia, Bulgaria Oil»…
— Ο Αγωγός ΑΜΒΟ (προϋπολογισμούς 1,5 δις $) είναι εξαιρετικά μεγάλης λειτουργικής σπουδαιότητας, γιατί μπορεί να συνδέσει τις Ευρωπαϊκές αγορές με το Πετρέλαιο της Κασπίας ! Αυτός είναι και ο λόγος, εξ άλλου, που, από την άλλη πλευρά, και η Μόσχα προσπαθεί με κάθε τρόπο να έχει τουλάχιστον το 51% από τον Αγωγό Μπουργκάζ – Αλεξανδρούπολης, όποτε αυτός κατασκευασθεί ! …

VARDARSKA και μόνον !

Αλλά, τώρα όμως, πριν κλείσουμε το σημείωμα αυτό, ας ξαναθυμηθούμε και μερικά άλλα, από τα πολύ βασικά, επίσης, Ιστορικά στοιχεία, που δεν παύουν, ωστόσο, να μας δείχνουν και το γιατί, ακριβώς, ο Ελληνικός Λαός στην μεγάλη του πλειονότητα, επιμένει πάντα να ζητάει να μην γίνει με κανέναν τρόπο αποδεκτή οποιαδήποτε ονομασία του κρατιδίου αυτού των Σκοπίων, που τυχόν θα εμπεριείχε τον όρο «Μακεδονία». Ούτε ακόμα και ως «Άνω» ή και ως «Νέα Μακεδονία»…
Και τούτο, διότι :
Ενώ, τα εδάφη του κρατιδίου αυτού – που αποτελούσαν την νότια περιοχή της άλλοτε Γιουγκοσλαβίας (ως Νότιας Σλαβίας) – έφεραν αρχικά την ονομασία VARDARSKA, το 1944, ο (προστατευόμενος από τον Στάλιν), Πρόεδρος της χώρας αυτής (που από Γιόζεφ Μπρος, είχε μετονομασθεί σε Τίτο), μετονόμασε και τα εδάφη αυτά, σε εδάφη «Μακεδονικού Κράτους», το οποίο και απετέλεσε το ένα από τα 6 τότε κράτη της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας !
Είναι μεγάλη εθνική ανάγκη όμως, και αυτός, ακόμα, ο κρίσιμος αγώνας, και πάλι να κερδιθεί !...
Πρέπει η εδαφική μας ακεραιότητα να είναι απόλυτα διασφαλισμένη… Αλλά και οι ψυχές των ηρώων Μακεδονομάχων, που είχαν πέσει για τον ιερό σκοπό της ακεραιότητας των Ελληνικών πάντοτε Μακεδονικών εδαφών, να μην διαταραχθούν, αλλά να παραμείνουν αναπαυμένες, πάντα, με την πεποίθηση ότι οι θυσίες τους, δεν πήγαν καθόλου χαμένες…
Γ.Μ.Κ.