Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ


(c) ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ

  Σαν   λιοντάρια οι αναμνήσεις  ορμούν


στοιχειωμένες  σε    ορισμένα μέρη


κι’ όλο   να γυρίσεις σου ζητούν


αλλά αυτές είναι φευγάτες


στο μακρινό αστέρι.


  Η μηχανή του χρόνου  αδυνατεί


στο παρελθόν το βέλος να γυρίσει


στο σκοτεινό ημισφαίριο    δεν  οπισθοχωρεί


μόνον στο μέλλον μπορεί να  προχωρήσει



Αν εξακτινωθείς  το φως αν ξεπεράσεις


μπορεί στο παρελθόν να  οδηγηθείς


τη γέννηση σου θα δεις  αλλά δεν θα  κλάψεις


και τον Χρυσούν Αιώνα του Περικλή


θα θαυμάσεις


  Σαν τον εγκληματία για να εξιλεωθεί


στον τόπο του εγκλήματος  ξαναγυρίζεις


αυτή  η ανάμνηση πυροδοτεί


όσα  εβίωσες  να τα ξαναζήσεις


  Να  αναπολήσεις  θέλεις νοερά


θύμησες από τα  παλιά  τα  χρόνια


φίλους και γνωστούς  από τα παλιά


ακόμη και τα μικρά σου τα παιδιά


και  αυτούς που έφυγαν για τα μαρμαρένια


αλώνια


  Τα  μέρη της νιότης  να ξαναδείς


τα χρόνια τα χρυσά να   ξαναζήσεις


όνειρα φευγαλέα σαν γερνάς


φεύ! στην αθέατη πλευρά του παρελθόντος


έχουν οριστικά κυλήσει


  Πόσο εξαπατήθηκα ειλικρινά


πόσο   βγήκαν οι προσδοκίες μου φρούδες


πόση η ανατροπή των πάντων   μονομιάς


και τώρα μουντζώνω  τις πολιτικές  μαϊμούδες


  Αυτό είναι της ψυχής λυτρωτικό


όπως στον άγιο το ευχέλαιο


σαν περάσουν τα χρόνια επιζητάς


το παρελθόν


πριν  αποδημήσεις και συ  στο σκοτεινό ημισφαίριο


  Φεύγει σαν καταρράκτης ο χρόνος κυλάει


στην αθέατη πάει καταπακτή


ουτοπία και ψέμα από αιώνων επικρατεί


η μόνη αλήθεια   «τα πάντα ρει»


και η ευκοσμία των υψηλοφρόνων ατόμων


 


Το  παρόν  ταξίδι   εδώ  ζυγώνει


κονταίνει το νήμα της ζωής


η εντροπία τη σκοτώνει


σε άλλη άγνωστη διάσταση θα  βρεθεί


ατελεύτητη η αλλαγή,  τίποτα δεν  τελειώνει


  *Αμφικτύων


31 /10/ 2014


*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,


Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών


http://amphiktyon.blogspot.com/

 

(c) ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ 2014

 

 

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ-(ΕΙΣ) ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ




Οσοι με γνωρισαν ξερουν οτι ειμαι ερωτευμενος με την Ελλαδα και καθε τι Ελληνικο. Εξ αλλου αυτο μου ειχαν γραψει η συμμαθητες μου στον "εφηβο" το περιοδικο του  Σχολειου μας, οταν αποφοιτησαμε. Αυτονοητο οτι ειμουνα και ειμαι "ερωτευμενος ""ακομα και με τις λακουβες" αυτου του τοπου, και φυσικα με το ΕΛΛΗΝΙΚΟ με την ΟΛΥΜΠΑΚΗ και με καθε "οντοτητα" που ζωντας μαζι της, μου εκανε ψυχικες εγγραφες, και μου δημιουργησε ψυχικο κραδασμο και ψυχικη αναταση. Χαρη στον Πατερα μου ΠΕΡΣΕΑ ΑΘΗΝΑΙΟ που με μυησε στο Φως, εχω την ευτυχια να ζω την Ελλαδα σε ολο το μεγαλειο του "αυλου αγαθου της". Που σημαινει σε ολο της τον ερωτισμο.

Η ζωη ειναι κατι πολυ περισσοτερο απο μια μηχανιστικη λειτουργια με κινητηριο αναλωσιμο (καυσιμο) το θυμικο και την καρκινικη ενεργοποιηση των ευτελων "παθων" που μαλιστα αποτελουν τα συμπτωματα η και τις ασθενειες του ανθρωπινου ειδους.

Ετσι καθε φορα που ταξιδευα με την ΟΑ412 για να ελθω στην Ελλαδα, αισθανομουνα οτι η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ με κρατουσε στην Αγκαλια της, ενω καθως το Β747  ..με πετουσε αναμεσα και πιο ψηλα απο τα αστερια, η Ελλαδα και η Ολυμπιακη μου τραγουδουσε..... 





Η ζωη ειναι κατι πολυ περισσοτερο απο μια μηχανιστικη λειτουργια με κινητηριο αναλωσιμο (καυσιμο) το θυμικο και την καρκινικη διαταραχη των ευτελων "παθων" που μαλιστα αποτελουν τα συμπτωματα η και τις ασθενειες του ανθρωπινου ειδους.

Αν κοιταξουμε τα τελευταια 20 Χρονια, η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ με την σοφιστια και τα απατηλα επιχειρηματα του "εκσυγχρονισμού" και μια ανευ προηγουμενου χειραγωγηση και βιασμο της Ανθρωπινης σκεψης, γκρεμισε καθε τι που ειχαμε καταφερει απο ονειρο να το κανουμε πραγματικοτητα.
ΔΙΕΛΥΣΕ ΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, ΡΙΜΑΞΕ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ, ΕΚΠΟΙΗΣΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ και μαλιστα με την χυδαια επιχειρηματολογια οτι "αυτο ειναι καλο" και θα επρεπε να το ειχαμε κανει προ πολλου. Οτι αυτο που ειχαμε πετυχει δεν μας αξιζε, οτι ηταν κλεμμενο , οτι ηταν "δανεικο" και τωρα πρεπει να το επιστερεψουμε και μαλιστα με τοκο , χανοντας τα ολα.
Η Εκπορνευση της Χειραγώγησης σε ολο της το Μεγαλειο. 

ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ  ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ -ΜΕ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΜΑΣ -ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΧΕΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ, ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ  ΘΑ ΚΑΤΑΡΡΕΎΣΕΙ. Ο ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑΣ ΘΑ ΨΟΦΉΣΕΙ, Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΥ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ. 
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ.........













Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ, ΨΥΧΗΣ, ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ , ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ.




ΔΕΚΑΕΤΙΑ  ΤΟΥ 1980

ΑΛΛΟ ΖΩΗ, ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ. 
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ, 
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΙΚΟΝΑ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ.
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ "ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ"

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΖΗΣΑΜΕ = 
Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΜΕΤΡΟΥ

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

"ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΠΑΛΙ" : ΨΥΧΙΚΗ ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ ΤΟΥ ΑΥΛΟΥ

6. ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΠΑΛΙ


1. —Βοήθησέ με, Χαρούλα, νὰ πετάξω τὸν ἀετό μου, εἶπε ὁ Νῖκος στὴν ἀδελφούλα του, ἀφοῦ προσπάθησε νὰ τὸν πετάξῃ  μόνος του καὶ δὲν τὸ κατάφερε.
Ὁ ἀετὸς ἐσερνόταν ἐπάνω στὴ γῆ.
Ἡ Χαρούλα ἔτρεξε μὲ πολλὴ προθυμία, ἐπῆρε τὸν ἀετό, 
τὸν ἐσήκωσε· ὑψηλὰ καὶ τὸν ἄφησε νὰ πετάξῃ. Ἀλλὰ ὁ Νῖκος δὲν ἐπρόλαβε νὰ τρέξῃ και ὁ ἀετὸς ἔπεσε πάλι καταγνῆς.
—Ἀδέξια, ποὺ εἶσαι, καημένη! εἶπε ὁ Νῖκος.
—Σ’ αὐτὸ δὲν πταίω ἐγώ, ἀποκρίθηκε ἡ Χαρούλα. Τὸ σφάλμα εἶναι ἰδικό σου, ποὺ δὲν ἔτρεξες ἀμέσως, μόλις ἀφῆκα τὸν ἀετό.
—Προσπαθῆστε πάλι, παιδιά, εἶπε ο θεῖος των, που ἐκαθόταν μπροστὰ στὴ θύρα καὶ παρακολουθοῦσε τὸ παιγνίδι τῶν παιδιῶν.
2. Ἡ Χαρούλα ἐπῆρε πάλι τὸν ἀετὸ καὶ τὸν ἐκράτησε ὑψηλά. Τὴ φορὰ ὄμως αὐτὴ ὁ Νῖκος ἐβιάσθηκε πάρα πολύ. Ἔτρεξε τόσο ἐξαφνικά, ποὺ ἐτράβηξε τὸν ἀετὸ ἀπότομα ἀπὸ τὸ χέρι τῆς Χαρούλας. Καὶ ὁ ἀετὸς ἔπεσε φαρδὺς πλατὺς κάτω, ὅπως καὶ πρῶτα.
—Καὶ τώρα ποιός πταίει; ἐρώτησε ἡ Χαρούλα.
—Προσπαθῆστε πάλι, ξαναεῖπε ὁ θεῖός των.
Αὐτὴ τὴ φορὰ καὶ οἱ δυὸ ἦσαν προσεκτικώτεροι. Ἀλλὰ ἕνας ἄνεμος δυνατός, ποὺ ἐφύσηξε ἀπὸ τὸ πλάϊ, αρπαξε τὸν ἀετὸ καὶ τὸν ἔρριξε ἐπάνω σὲ κάτι θάμνους. Ἐκεῖ ἐμπλέχθηκε ἡ οὐρά του καὶ ὁ πτωχὸς ἀετὸς ἔμεινε κρεμασμένος μὲ τὸ κεφάλι πρὸς τὰ κάτω.
—Τὰ βλέπεις; εἶπε ὁ Νῖκος. Τὸν ἔρριξες λοξὰ καὶ γι᾽ αὐτὸ ἐπῆγε πρὸς αὐτὴ τὴ μεριά.
—Μά, Νῖκο, ἠμπορῶ ἐγὼ νὰ κάμω τὸν ἄνεμο νὰ φυσήξῃ 
κατ’ εὐθεῖαν; ἀποκρίθηκε ἡ Χαρούλα.
3. Ὁ θεῖός των, ὅταν εἶδε τὸν ἀετὸ κρεμασμένο, ἐσηκώθηκε, ἐξέμπλεξε τὴν οὐρὰ καὶ τοὺς εἶπε:
— Ἐλᾶτε, παιδιά. Ἐδῶ ὁ τόπος εἶναι γεμᾶτος ἀπὸ θάμνους. Ἐλᾶτε νὰ εὕρωμε ἕνα μέρος πιὸ ἀνοικτὸ και τότε προσπαθῆστε πάλι.
Καὶ ὡδήγησε τὰ παιδιὰ σ’ ἕνα ὁμαλὸ τόπο, ποὺ ἦτο καταπράσινος ἀπὸ τὴ χλόη.
Ἐκεῖ, ἀφοῦ ἑτοιμάσθηκαν, ἐκράτησε πάλι ἡ Χαρούλα τὸν εκρατησε παλι τονἀετὸ καὶ τὸν ἀφῆκε ἀκριβῶς τὴ στιγμή, ποὺ ἔκαμεν ὁ Νῖκος νὰ τρέξῃ. Ὁ ἀετὸς ἀνέβηκε ὑψηλά., ὡσὰν μπαλόνι καὶ ἐπτοῦσε μιὰ χαρά. Μὰ ὁ Νῖκος χαρούμενος, ποὺ ἔνοιωθε τὸ σπάγγο νὰ τραβᾷ, ἐστάθηκε γιὰ μιὰ στιγμή, γιὰ νὰ καμαρώσῃ τὸν ἀετό. 
Ὁ σπάγγος ὅμως ἐχαλαρώθηκε καὶ ἐπειδὴ ὁ ἄνεμος δὲν ἦτο ἀρκετὰ δυνατὸς ὁ ἀετὸς ἔπεσε πάλι ἐπάνω στὴ χλόη.
4. —Ἄχ, καημένε Νῖκο, δὲν ἔπρεπε νὰ σταματήσῃς, εἶπεν ὁ θεῖος. Ἄς εἶναι ὅμως, προσπάθησε πάλι.
—Ὄχι, δὲν θὰ προσπαθήσω πιά, εἶπε ὁ Νῖκος στενοχωρημένος. Δὲν εἶναι ἀετὸς αὐτός! Τί νὰ κάθωμαι νὰ βασανίζωμαι μ’ ἕναν ἀετό, ποὺ δὲν πετᾷ.
Καὶ ὁ θεῖος τοῦ λέγει:—Μπᾶ, Νῖκο, θὰ παρατήσῃς τὸ παιγνίδι σου, ὕστερα ἀπὸ τόσους κόπους, ποὺ ἐκάναμε; Τόσο εὔκολα ἀπελπίζεσαι, ἐπειδὴ σοῦ παρουσιάσθηκαν δυσκολίες; Ἔλα, τύλιξε τὸ σπάγγο σου καὶ προσπάθησε πάλι.
5. Αὐτὴ τὴ φορὰ ὁ ἀετὸς ἀνέβηκε μὲ τὸν ἀέρα, ὡσὰν πτερό. Καὶ ὅταν ἐτελείωσε ὅλος ὁ σπάγγος, ὁ Νῖκος ἐστάθηκε, κρατῶντας σφικτὰ στὸ χέρι του τὸ ξυλαράκι. Ὅλο χαρὰ ἐκοίταζε τὸν ἀετό, ποὺ ἐφαινόταν τώρα ὡσὰν μιὰ μικρὴ κοκκίδα στὸ γαλάζιο οὐρανό.
—Κοίτα, θεῖε, κοίτα, τί ὑψηλὰ ποὺ πετᾷ! Καὶ μὲ τί δύναμι τραβᾷ! Θαρρεῖς καὶ εἶναι ἄλογο, ποὺ τραβᾷ τὸ χαλινάρι. Καὶ ἄλλο τόσο σπάγγο νὰ εἶχα, θὰ τὸν ἄφηνα ὅλο. Θὰ ἐπήγαινε στὰ σύννεφα!


Ἀφοῦ ὁ Νῖκος διεσκέδασε ἀρκετὰ μὲ τὸν ἀετό, ἄρχισε νὰ τυλίγῃ σιγὰ σιγὰ τὸ σπάγγο· καἵ ὅταν ἔπεσε ὁ ἀετός, ἔτρεξε καὶ τὸ ἐσήκωσε. Ἡ χαρά του ἦτο μεγάλη, ὅταν εἶδε, ὅτι ὁ ἀετός του δὲν ἔπαθε τίποτε, ἄν καὶ ἐπετοῦσε τόσην ὥρα.
—Θὰ ἔλθωμε, θεῖε, καὶ αὔριο μετὰ, τὸ μάθημα νὰ προσπαθήσωμε πάλι.

Διασκευὴ  Γ. Α. Μέγας

Στις ταραγμενες εποχες του Αρμαγεδωνα που ζει η Ανθρωπινη Υποσταση,  η ψυχη με την δυναμη και το απυρόβλητο του αυλου, "κοιταζει" μεσα απο το "κουκουλι", το Ανθρωπινο Σωμα με το οποιο ειναι ντυμενη για να φαινεται ο Ανθρωπος με τα "ταπεινα" μεσα των 5 αισθησεων, και συχνα πυκνα ψυθιριζει στι φθαρτο και εφημερο κομματι, το ταξιδιωτικο, της ανθρωπινης Υποστασης, ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΠΑΛΙ. Ειναι η ψυχικη εγγραφη της Δ Δημοτικου , Με δασκαλα την - στα παιδια ματια- πολυ Ομορφη ΑΘΗΝΑ ΚΟΥΡΒΕΛΟΥ*. Μελαχρινη, με ομορφο αρωμα. Πηγαινα νωρις στην ταξη και καθομουνα σιωπηλος απλα να την κοιταζω και να μοιριζω το αρωμα της. Οταν το αναγνωστικο εφθασε στι Κεφαλαιο 6 με εβαλε να το διαβασω: ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΠΑΛΙ. και μου ζητησε να πω στη ταξη το νοημα. Και θυμαμαι ακομα και τον παιδικο μα με αυτοπεποιθηση ηχο της φωνης μου. "Αν δεν τα καταφερουμε, πρεπει να προσπαθησουμε παλι, μεχρι να τα καταφερουμε". Τοτε βεβαια εννοουσα να παρουμε "ΑΡΙΣΤΑ 10" στο μαθημα. ΟΜως αυτο το νοημα, εγγραφη ψυχης, ειναι ενα μηνυμα που συνεχως πρεπει να ακουμε την ψυχη μας να μας λεει. Και να περνουμε δυναμη στο απυροβλητο του αυλου σε οποιες υστερικες εξαρσεις ευτελειεας και κακου, του Αρμαγεδωνα.
Το -ομορφο μεσα στην περιπετεια του- Ταξιδι της ζωης μετα βεβαιοτητος τελειωνει καποτε, οπως και οποτε ο "ανωθεν" ορισει. Ομως η Ανθρωπινη Οδυσεια, Ασκηση προς Τελειωση, για να επιτελεσθει, πρεπει να ακουμε την αθωα ψυχη να μας λεει : ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΠΑΛΙ.

 ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ, ΕΙΣΤΕ ΣΤΟ ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ ΤΟΥ ΆΥΛΟΥ

Καθηγητής Ανδρεας Αθηναιος
Case Western Reserve University
University of Pennsylvania 


*ΣΧΟΛΗ Μωραιτη ΠΡΟΤΥΠΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (1958)

Σημειωση ¨ Η "παιδεια" τοτε ενεργοποιουσε την ψυχη και στοχευε στο "Αστραψε Φως και γνωρισε ο νιος τον ευατο του".
Η σημερινη εκπαιδευση εχει στοχο να παραγει ανθρωπους με την ψυχη..."απενεργοποιημενη", ευκολα εξουσιασιμους.


Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΣΤΑ ΙΜΙΑ






Το Ίδρυμα Ελληνισμού έχοντας πάντα ΚΑΙ  Ακαδημαϊκή προσέγγιση στις πράξεις του προβάλλει Και από τον Ιστοτοπο του, την Επιστημονική Τεκμηρίωση της Ελληνικότητας των ΙΜΙΩΝ. 
Η Επιστημονική Δημοσίευση έχει την εγκυρότητα του ΕΘΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΕΡΕΥΝΩΝ και είναι αναρτημενη στο ιστοτοπο του.

Το Ίδρυμα Ελληνισμού εδώ συμμετέχει με την διάδοση αυτής της βιβλιογραφικής τεκμηρίωσης μέσα από τον δικό του Ιστοτοπο. :



ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ 
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΕΡΕΥΝΩΝ
ΠΟΥ ΛΙΓΟΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΒΑΣΕΙ
.
Απο την ΚΑΛΟΛΙΜΝΟ (ΝΗΣΙΔΑ ΤΗΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ) Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ ΕΙΝΑΙ 1,4 ΧΛΜ  
ΔΗΛ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ



ΤΑ ΙΜΙΑ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΡΟ
(c) ΙΔΡΥΜΑ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ 2008