ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ ΠΟΥ ΚΛΕΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ, ΑΝΤΙΤΑΧΘΗΚΕ ΜΕ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΟΣΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΥ ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
Ειναι απολυτα σωστο οτι η "Δημοκρατια δεν εχει αδιεξοδα" και αυτο δεν περιλαμβανει μονο την ΠΟΛΙΤΙΚΗ αλλα και την Οικονομια. Ουσιαστικα δεν υπαρχει Οικονομια, αλλα Πολιτικη Οικονομια. Που σημαινει οτι η Οικονομικη Επιστημη, εχει μια σειρα απο ενναλακτικα εργαλεια για να φτιαξεις και να υπηρετησεις του Σκοπους που θελεις να πετυχεις η τον......Κοσμο που θελεις να φταξεις.....
Σε αλλη μας αρθρογραφια, εχουμε τοποθετηθει σαφως για συγκεκριμενες Επιλογες που θα ανοιξουν το δρομο προς τα Εμπρος. Ετσι χωρις την αναγκη της επαναληψης και απλα υπενθυμιζοντας οτι οι θεσεις που εχουμε προτεινει δεν περιλμβανουν ουτε την Χρεωκοπια, ουτε την υποτιμηση της Δραχμης στην οποια εχουμε τεκμηριωσει γιατι θα επρεπε να ειχαμε να ειχαμε επανακτησει απο ...τον Οκτωβριο το Κυριαρχικο μας Δικαωμα δημιουργιας χρηματος (Ετσι ουτε ο Τριανταφυλλοπουλος θα εκανε ομορφη πλακα οτι ερχεται στην Ιχθυσκαλα ειδικο χαρτι για να τυπωθουν δραχμες) ουτε θα λειτουργουσε με Κυβερνητικη Επιλογη ο Μηχανισμος που μεταφερει τον Δημοσιο και τωρα και τον ιδιωτικο πλουτο στην ΟΛιγαρχια της Νεας Ταξης Πραγματων, της Παγκοσμιοποιησης και των Πραιρωριανων Ευρωπαιων.
Οι "κεκρακτες" (Δημαγωγοι, Σοφιστες, Επικοινωνιλογοι (sic)) δηλ οι θιασωτες και οι Προπαγανδιστες και με αυτη την εννοια ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ του Συστηματος, πιστεψαν πως εχοντας τον "μονολογο" και οχι τον λογο που τους παρεχουν τα ΜΜΕ, θα κατορθωναν να χειραγωγησουν τουλαχιστον την γνωμη των Ελληνων που δεν εχουν σχεση με το γνωστικο αντικειμενο και πως δεν θα υπαρξει ουτε ενας που δεν θα πεισθει οτι ολα οσα γινονται ετσι πρεπει να γινονται.
Ομως εκτος απο τους Αρθρογραφους του Ελληνικου Ανεμου, με το κυρος του βετερανου Καθηγητη στις Η.Π.Α. βγηκαν τελικα και πολλοι πολλοι αλλοι που συμφωνουν στο ΒΓΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ, - ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΘΕΙ και στο (με δικα μας λογια ) να μην πληρωθει κατι που η Ελλαδα δεν χρωσταει: ΤΟ ΠΛΑΣΤΟ ΧΡΕΟΣ που δημιουργηθηκε με τον εξαμαγκασμο μας να δανιζομαστε το χρημα που θα τυπωναμε χωρις να το χρωσταμε. Δεχομαστε οτι η Ελλαδα επανερχομενη στη Δραχμη, θα αναγνωριζε το Πραγματικο της Χρεος, δηλαδη αυτα που δανειστηκε για να χρηματοδοτησει το Ισοζυγιο Εξωτερικων Συνναλλαγων, οχι ομως το Λογιστικο χρεος, δηλαδη αυτο που δημιουργηθηκε απο το να δανειζομαστε αυτο που θα τυπωναμε. Με αυτη την εννοια, η Ελλαδα δεν χρειαζεται να "Χρεωκοπησει" αλλα να μην πληρωσει το αποτελεσμα της ΑΠΑΤΗΣ, δηλαδη το Λογιστικο Χρεος.
Υπαρχουν πολλοι Οικονομολογοι σε αυτη την γραμμη και οπωσδηποτε αντιθετοι με τα ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ, τον τροπο που λειτουργει η ΕΚΤ, και κατ επεκτασιν με τις επιλογες της Κυβερνησης του ΠΑΣΟΚ.
ΕΛΕΥΘΡΟΤΥΠΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010 : σελ 5-6-7-8 : Οι θεσεις πολλων Οικονομολογων που αξιζει να διαβασετε.
ΕΜΕΙΣ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ (δεν ειναι απο την Ε) με το εξης εισαγωικο Σχολιο: ΟΙ ΒΙΚΙΝΓΚΣ ΕΤΟΛΜΗΣΑΝ, ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΣΑΛΑΜΙΝΟΜΑΧΩΝ, ΤΩΝ ΜΑΡΑΘΩΝΟΜΑΧΩΝ, ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ??? ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ ΝΑ ΦΤΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΠΑΤΑΙΩΝΕΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ?
Το περιεργο ειναι οτι αλλοι λαοι τολμησαν, και για παραδειγμα αναφερουμε την περιπτωση της ΙΣΛΑΝΔΙΑΣ,
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΛΑΝΔΙΑΣ
ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΑΝ ΩΣ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΒΙΚΙΝΓΚΣ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΩΣ ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΞΕΥΤΕΛΙΖΕΙ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΙ),
ΔΕΙΤΕ ΤΟΥΣ...ΒΙΚΙΝΓΚΣ http://www.youtube.com/watch?v=26irOb_RxhU
ΣΣ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΜΑΣ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΑΔΕΦΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ Κ. ΑΡΑΠΗΣ
ΙΣΛΑΝΔΙΑ
Με αξιοπρέπεια και χιούμορ οι Ισλανδοί αρνούνται να πληρώσουν τα σπασμένα τραπεζιτών και κυβερνήσεων
Πολλοί γνωρίζαμε την Ισλανδία χάρη στη σκοτεινή μούσα Μπγιορκ, τους Σίγκουρ Ρος, άντε και τις «παγωμένες» αλλά γεμάτες χιούμορ και ανθρωπισμό ταινίες του Μπαλτασάρ Κορμακούρ, του Νταγκούρ Κάρι και των άλλων σπουδαίων νεαρών σκηνοθετών του ισλανδικού σινεμά. Μετά, τον Οκτώβρη του 2008, μάθαμε ότι η Ισλανδία, εκτός από παγετώνες, θερμοπίδακες και αμέτρητα ενεργά ηφαίστεια, τα οποία συγκροτούν ένα από τα πιο εντυπωσιακά τοπία στον κόσμο, διέθετε και μια αδηφάγο τραπεζική ελίτ. Αλόγιστα δανειζόμενοι και δανείζοντες, αυτοί οι κοστουμαρισμένοι μάνατζερ κατάφεραν σε μικρό διάστημα να φαλιρίσουν μια φαινομενικά πλούσια και ευνομούμενη χώρα χάρη στην ένοχη ανοχή των κυβερνώντων της. Η οικονομία κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους, τα σπίτια τους, τα αλιευτικά τους σκάφη. Το νόμισμα κόπηκε στη μέση από τις κερδοσκοπικές επιθέσεις και οι τιμές των προϊόντων εκτοξεύθηκαν στα ύψη. Χιλιάδες πολωνοί και άλλοι ανατολικοευρωπαίοι οικονομικοί μετανάστες επέστρεψαν άρον άρον στις πατρίδες τους: Τι ψωμί να βγάλεις σε μια κατεστραμμένη οικονομία; Η αισιοδοξία όμως δεν λείπει από τη μικρή νησιωτική χώρα. Υπάρχει ζωή και μετά την οικονομική καταστροφή, διατρανώνουν οι κάτοικοί της. Με αξιοπρέπεια και με χιούμορ. Και με τη βεβαιότητα ότι δεν ευθύνονται οι ίδιοι για την ασυδοσία άλλων.
Λονδίνο, Άμστερνταμ και Βερολίνο, από κοντά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αξιώνουν από τους Ισλανδούς πολίτες να πληρώσουν δισεκατομμύρια ευρώ στους 450.000 βρετανούς, ολλανδούς και άλλους ξένους καταθέτες που έχασαν τις επισφαλείς οικονομίες τους όταν το «ταχύπλοο» των ισλανδικών τραπεζών, ιδίως η διαδικτυακή «φούσκα» Ιcesave, προσέκρουσε σε παγόβουνο. Και βούλιαξε σαν Τιτανικός.
Το προπερασμένο Σαββατοκύριακο στο μακρινό Ρέικιαβικ έβρεχε καταρρακτωδώς και φυσούσε αέρας παγωμένος, ακόμη και για τους πιο σκληροτράχηλους Ισλανδούς. Οι απόγονοι των Βίκινγκς όμως αψήφησαν το κρύο και τις απειλές και πήγαν ομαδικά στις κάλπες για να πουν «Οχι», με ένα απίστευτο 93%, στους (κατά γενική ομολογία επαχθέστατους) όρους αποζημίωσης των βρετανών και ολλανδών καταθετών για την οποία είχε δεσμευθεί η κυβέρνησή τους. Το «Ναι» πήρε μόλις 1,8% - ακόμη και τα λευκά ήταν περισσότερα.
«Το "Οχι" μας δείχνει ότι δεν πιστεύουμε στην κοινωνικοποίηση του χρέους των ιδιωτών. Δείχνει ότι είναι πλέον καιρός η Βρετανία να μας αντιμετωπίσει ως κυρίαρχο κράτος και όχι σαν αποικία της. Και ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιούν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να μας εκβιάζουν για την υπόθεση "Ιcesave"» τονίζει η αριστερή βουλευτής Μπιργκίτα Γιονσντοτίρ.
Ούτε την Ευρώπη βλέπουν πια σαν σωτήρα, ιδίως μετά το χρηματοπιστωτικό δράμα της Ελλάδας. «Τα ψάρια μας είναι το μόνο που μας έχει απομείνει τώρα που οι τράπεζές μας κατέρρευσαν και τα μεγάλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέλουν να μας τα πάρουν κι αυτά!» λέει οργισμένος ένας ταξιτζής, ο Χέλγκι Γιόνσον.
Στις απειλές των κυβερνώντων πως αν πουν «Όχι» θα γίνουν... «Κούβα του Βορρά» απαντά με χιούμορ μια 22χρονη φοιτήτρια, η Ελισαμπέτ Ρουν Σιγκουρντοτίρ, πίνοντας τον καφέ της σε ανοιχτό(!) καφενείο του Ρέικιαβικ. «Και λοιπόν; Στη χειρότερη περίπτωση, σε 20 χρόνια θα γίνουμε πράγματι σαν την Κούβα, με παλιά αυτοκίνητα στους δρόμους. Μόνο που τα δικά μας παλιά αμάξια θα είναι Range Rover!» λέει χαμογελώντας. Οι απειλές είχαν λοιπόν το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα. Και τώρα η Ισλανδία των 320.000 κατοίκων προκαλεί πονοκεφάλους, ανάβει φωτιές. Τι θα συνέβαινε, αλήθεια, αν αυτοί οι ανυπότακτοι απόγονοι των Βίκινγκς βρουν μιμητές, αν οι πολίτες και άλλων χωρών αρνηθούν να πληρώσουν τα σπασμένα των τραπεζών ή τα χρέη που στοιβάζουν εν ονόματί τους οι διαπλεκόμενες κυβερνήσεις τους; Μήπως έχουμε όλοι μέσα μας έναν... Βίκινγκ και δεν το ξέρουμε;
«Οι Ισλανδοί έγιναν οι πρώτοι στον κόσμο αντάρτες ενάντια στην ιδέα ότι οι πολίτες πρέπει να πληρώσουν τον λογαριασμό μιας ανεξέλεγκτης ιδιωτικής τράπεζας» έγραψε χαρακτηριστικά η Ροβένα Μέισον στη βετανική εφημερίδα «Daily Τelegraph».
ΙΣΛΑΝΔΙΑ
Με αξιοπρέπεια και χιούμορ οι Ισλανδοί αρνούνται να πληρώσουν τα σπασμένα τραπεζιτών και κυβερνήσεων
Πολλοί γνωρίζαμε την Ισλανδία χάρη στη σκοτεινή μούσα Μπγιορκ, τους Σίγκουρ Ρος, άντε και τις «παγωμένες» αλλά γεμάτες χιούμορ και ανθρωπισμό ταινίες του Μπαλτασάρ Κορμακούρ, του Νταγκούρ Κάρι και των άλλων σπουδαίων νεαρών σκηνοθετών του ισλανδικού σινεμά. Μετά, τον Οκτώβρη του 2008, μάθαμε ότι η Ισλανδία, εκτός από παγετώνες, θερμοπίδακες και αμέτρητα ενεργά ηφαίστεια, τα οποία συγκροτούν ένα από τα πιο εντυπωσιακά τοπία στον κόσμο, διέθετε και μια αδηφάγο τραπεζική ελίτ. Αλόγιστα δανειζόμενοι και δανείζοντες, αυτοί οι κοστουμαρισμένοι μάνατζερ κατάφεραν σε μικρό διάστημα να φαλιρίσουν μια φαινομενικά πλούσια και ευνομούμενη χώρα χάρη στην ένοχη ανοχή των κυβερνώντων της. Η οικονομία κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους, τα σπίτια τους, τα αλιευτικά τους σκάφη. Το νόμισμα κόπηκε στη μέση από τις κερδοσκοπικές επιθέσεις και οι τιμές των προϊόντων εκτοξεύθηκαν στα ύψη. Χιλιάδες πολωνοί και άλλοι ανατολικοευρωπαίοι οικονομικοί μετανάστες επέστρεψαν άρον άρον στις πατρίδες τους: Τι ψωμί να βγάλεις σε μια κατεστραμμένη οικονομία; Η αισιοδοξία όμως δεν λείπει από τη μικρή νησιωτική χώρα. Υπάρχει ζωή και μετά την οικονομική καταστροφή, διατρανώνουν οι κάτοικοί της. Με αξιοπρέπεια και με χιούμορ. Και με τη βεβαιότητα ότι δεν ευθύνονται οι ίδιοι για την ασυδοσία άλλων.
Λονδίνο, Άμστερνταμ και Βερολίνο, από κοντά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αξιώνουν από τους Ισλανδούς πολίτες να πληρώσουν δισεκατομμύρια ευρώ στους 450.000 βρετανούς, ολλανδούς και άλλους ξένους καταθέτες που έχασαν τις επισφαλείς οικονομίες τους όταν το «ταχύπλοο» των ισλανδικών τραπεζών, ιδίως η διαδικτυακή «φούσκα» Ιcesave, προσέκρουσε σε παγόβουνο. Και βούλιαξε σαν Τιτανικός.
Το προπερασμένο Σαββατοκύριακο στο μακρινό Ρέικιαβικ έβρεχε καταρρακτωδώς και φυσούσε αέρας παγωμένος, ακόμη και για τους πιο σκληροτράχηλους Ισλανδούς. Οι απόγονοι των Βίκινγκς όμως αψήφησαν το κρύο και τις απειλές και πήγαν ομαδικά στις κάλπες για να πουν «Οχι», με ένα απίστευτο 93%, στους (κατά γενική ομολογία επαχθέστατους) όρους αποζημίωσης των βρετανών και ολλανδών καταθετών για την οποία είχε δεσμευθεί η κυβέρνησή τους. Το «Ναι» πήρε μόλις 1,8% - ακόμη και τα λευκά ήταν περισσότερα.
«Το "Οχι" μας δείχνει ότι δεν πιστεύουμε στην κοινωνικοποίηση του χρέους των ιδιωτών. Δείχνει ότι είναι πλέον καιρός η Βρετανία να μας αντιμετωπίσει ως κυρίαρχο κράτος και όχι σαν αποικία της. Και ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιούν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να μας εκβιάζουν για την υπόθεση "Ιcesave"» τονίζει η αριστερή βουλευτής Μπιργκίτα Γιονσντοτίρ.
Ούτε την Ευρώπη βλέπουν πια σαν σωτήρα, ιδίως μετά το χρηματοπιστωτικό δράμα της Ελλάδας. «Τα ψάρια μας είναι το μόνο που μας έχει απομείνει τώρα που οι τράπεζές μας κατέρρευσαν και τα μεγάλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέλουν να μας τα πάρουν κι αυτά!» λέει οργισμένος ένας ταξιτζής, ο Χέλγκι Γιόνσον.
Στις απειλές των κυβερνώντων πως αν πουν «Όχι» θα γίνουν... «Κούβα του Βορρά» απαντά με χιούμορ μια 22χρονη φοιτήτρια, η Ελισαμπέτ Ρουν Σιγκουρντοτίρ, πίνοντας τον καφέ της σε ανοιχτό(!) καφενείο του Ρέικιαβικ. «Και λοιπόν; Στη χειρότερη περίπτωση, σε 20 χρόνια θα γίνουμε πράγματι σαν την Κούβα, με παλιά αυτοκίνητα στους δρόμους. Μόνο που τα δικά μας παλιά αμάξια θα είναι Range Rover!» λέει χαμογελώντας. Οι απειλές είχαν λοιπόν το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα. Και τώρα η Ισλανδία των 320.000 κατοίκων προκαλεί πονοκεφάλους, ανάβει φωτιές. Τι θα συνέβαινε, αλήθεια, αν αυτοί οι ανυπότακτοι απόγονοι των Βίκινγκς βρουν μιμητές, αν οι πολίτες και άλλων χωρών αρνηθούν να πληρώσουν τα σπασμένα των τραπεζών ή τα χρέη που στοιβάζουν εν ονόματί τους οι διαπλεκόμενες κυβερνήσεις τους; Μήπως έχουμε όλοι μέσα μας έναν... Βίκινγκ και δεν το ξέρουμε;
«Οι Ισλανδοί έγιναν οι πρώτοι στον κόσμο αντάρτες ενάντια στην ιδέα ότι οι πολίτες πρέπει να πληρώσουν τον λογαριασμό μιας ανεξέλεγκτης ιδιωτικής τράπεζας» έγραψε χαρακτηριστικά η Ροβένα Μέισον στη βετανική εφημερίδα «Daily Τelegraph».
ΣΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Ο ΔΙΟΘΡΩΤΗΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου