Μάχη μεταξύ ληστών και χωροφυλάκων στο Παλιόκαστρο
Στο τέλος του 19ου αιώνα στην Φθιώτιδα ανθούσε η ληστεία, σαν παραμεθόριος περιοχή η πατρίδα μας, ήταν στέκι και πέρασμα όλων των παρανόμων . Διότι όταν καταδιώκονταν περνούσαν την οροθετική γραμμή και έμπαιναν στο οθωμανικό κράτος. Την εποχή εκείνη στην περιοχή μας υπήρχαν μεγάλοι και αδίστακτοι ληστές ,αλλά ο χειρότερος όλων ήταν ο Θανάσης Παπακυριτσόπουλος από το Αμούρι .Ο Παπακυριτσόπουλος ήταν άνθρωπος αδίστακτος, επικίνδυνος ,θρασύς και πολύ εκδικητικός. Το καλοκαίρι του 1894 ο νεοδιοριζόμενος εισαγγελέας Λεωνίδας Ροζάκης παίρνει σκληρά μέτρα κατά της ληστείας για τον Παπακυριτσόπουλο μάλιστα είπε: θα το πιάσω ζωντανό τον Παπακυριτσόπουλο! Ο Παπακυριτσόπουλος όταν το έμαθε απάντησε : και εγώ θα του κόψω τα' αυτιά του κυρ-εισαγγελέα! Το θράσος του και η εκδικητικότητα του ήταν τέτοια που αποφάσισε να εκδικηθεί τον Λεωνίδα Ροζάκη. Στις 8 Σεπτεμβρίου του 1894 ο Λεωνίδας Ροζάκης και ο ανακριτής Γεώργιος Αγγελής περιόδευαν στην περιοχή της Υπάτης κάνοντας ανακρίσεις, μαζί τους ήταν και οι γραμματείς Βλαχογιώργος και Παπαδόπουλος . Η ομάδα του Ροζάκη είχε σκοπό να επιστρέψει το μεσημέρι στην Λαμία. Ο Παπακυριτσόπουλος άγνωστο πώς , έμαθε για την περιοδεία του Ρ. Αγγελή στην Υπάτη και αποφάσισε μαζί με τους συντρόφους του (Καρακώστα από τα Καμπιά και τους Καλτσά και Αρβανίτη) να του στήσει καρτέρι στη γέφυρα του Βαγιωρέματος στην θέση Καναπίτσα του Σ.Σ. Λιανοκλαδίου. Κατά τις μιάμιση το μεσημέρι η άμαξα του Ρ. Αγγελή έφτασε στην γέφυρα . Μπροστά από την άμαξα πήγαινε ένας έφιππος χωροφύλακας και πίσω της ακολουθούσαν άλλοι δύο έφιπποι χωροφύλακες ,εντεταλμένοι για την φύλαξη και τη ασφάλεια των δικαστικών, επίσης μαζί τους ήταν και ένας έφιππος στρατιώτης. Οι ληστές πετάχτηκαν πυροβολώντας από τη γέφυρα που ήταν κρυμμένοι δύο από αριστερά και δύο δεξιά και φωνάζοντας ((Αλτ στον τόπο)). Τότε Ο χωροφύλακας που προπορευόταν αντέδρασε πυροβολώντας στην αρχή αλλά έπειτα το έβαλε στα πόδια , πίσω του τον ακολούθησαν οι δύο άλλοι χωροφύλακες , ο στρατιώτης δεν αντέδρασε καθόλου. Οι ληστές παρέλαβαν τους δύο δικαστικούς και τους γραμματικούς τους , ακολουθώντας την ρεματιά κατευθύνθηκαν βόρεια για το λημέρι τους που ήταν στη περιοχή Παπαγρηγόρη και στο Γερεντέ. Εκεί ο Παπακυριτσόπολος υπαγόρευσε στον Αγγελή μία επιστολή για τον Νομάρχη. Στην επιστολή ζητούσε να μην τους ενοχλήσουν γιατί θα σκότωναν τους αιχμαλώτους. Έπειτα πήραν τρόφιμα ,όπλα και πυρομαχικά , έδωσαν την επιστολή στους δύο γραμματικούς και τους άφησαν ελεύθερους . Στη συνέχεια ξεκίνησαν με κατεύθυνση βόρεια για το οθωμανικό με σκοπό όταν θα φτάσουν να θέσουν τους όρους τους χρησιμοποιώντας τους δύο δικαστικούς ως ομήρους. Εν τω μεταξύ την ώρα της αιχμαλωσίας περνούσε τυχαία από την περιοχή ο λοχίας Ανέστης επικεφαλής αποσπάσματος εννέα ευζώνων. Όταν άκουσε τους πυροβολισμούς στράφηκε προς το μέρος που γινόταν το επεισόδιο. Όταν αντιλήφτηκε τους ληστές άρχισε να τους καταδιώκει. Εν τω μεταξύ ο Νομάρχης ενημερώθηκε για την σύλληψη των δικαστικών και ζήτησε οδηγίες από την κυβέρνηση. Οι εντολές που δόθηκαν στη συνέχεια ήταν ότι σαν πρώτο μέλημα ήταν η εξόντωση των ληστών και σε δεύτερη μοίρα έρχονταν η ασφάλεια των δικαστικών. Η εντολή του Νομάρχη μάλιστα προς τους επικεφαλείς των αποσπασμάτων ήταν σαφής ((Τα κεφάλια των ληστών ή τα γαλόνια σας)). Στη καταδίωξη των ληστών μαζί με τους Εύζωνες συνενώθηκαν και δέκα Μπεκιώτες που βρέθηκαν τυχαία κοντά στα γεγονότα. Εν τω μεταξύ άρχισαν να καταφτάνουν από παντού ενισχύσεις .Από την Λαμία έρχονταν δύναμη πεζικού πενήντα αντρών και χωροφυλάκων , επίσης από την Αντίνιτσα ερχόταν τυχαία το απόσπασμα ευζώνων με επικεφαλή τον Παπαδογούλια με κατεύθυνση Νταϊτσα και Αμούρη. Οι ληστές μπήκαν στο Δαϊτσόρεμα με σκοπό να αποφύγουν τα αποσπάσματα και να βγουν στο οθωμανικό, αλλά περικυκλωμένοι από παντού μπαίνουν στο Παλιόκαστρο. Τα ένοπλα τμήματα του στρατού και της χωροφυλακής είχαν φτάσει από παντού και είχαν περικυκλώσει του ληστές που ήταν ταμπουρωμένοι στο Παλιόκαστρο. Στην λυσσώδη μάχη που ακολούθησε πρώτος σκοτώνεται ο Καρακώστας. Την ώρα που οι σφαίρες έρχονταν από παντού ο Παπακυριτσόπουλος φώναζε προς τους διώκτες του.((Μην πυροβολείται γιατί θα σκοτώσω τους αιχμάλωτους)). Την ίδια απειλή ο Παπακυριτσόπουλος την επανέλαβε πολλές φορές κατά την διάρκεια της μάχης. Αλλά οι επικεφαλείς των αποσπασμάτων είχα πάρει ρητές διαταγές , πρώτα τους ενδιέφερε η εξόντωση των ληστών και έπειτα η σωτηρία των δικαστικών λειτουργών. Κατά την διάρκεια της μάχης οι ληστές και οι στρατιώτες είχαν καταληφτεί από πολεμικό μένος και πολεμούσαν με πείσμα και αποφασιστικότητα , ο εισαγγελέας Ροζάκης βλέποντας ότι και οι δύο πλευρές πολεμούσαν με πείσμα πολλές φορές απευθύνθηκε στους στρατιώτες και τους παρακαλούσε να σταματήσουν να πυροβολούν. Κάποια στιγμή σκοτώνεται και ο δεύτερος ληστής , οι άλλοι δύο βλέποντας ότι δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας ,όρμησαν εναντίων των αιχμαλώτων με σκοπό να τους εκτελέσουν. Πάνω στην προσπάθεια να τους σκοτώσουν πέφτει νεκρός και ο τρίτος ληστής .Είχε μείνει ζωντανός όμως ο αρχιληστής Παπακυριτσόπουλος , έβγαλε το γιαταγάνι του και χτύπησε δύο φορές τον Ροζάκη στο κεφάλι. Ο ληστής αφού σκότωσε τον Ροζάκη γύρισε να σκοτώσει και τον Αγγελή την ώρα εκείνη όμως πέφτει νεκρός από σφαίρα κάποιου στρατιώτου. Την ίδια στιγμή όμως πέφτει νεκρός και ο Αγγελής κατά λάθος από σφαίρα στρατιώτη. Όταν σταμάτησαν να πέφτουν οι σφαίρες έτρεξαν όλοι μαζί με την ελπίδα ότι ζούσαν οι αιχμάλωτοι. Ανάμεσα στα πτώματα των ληστών βρήκαν το πτώμα του Ροζάκη δίπλα στο πτώμα του Παπακυριτσόπολου, ο Αγγελής ανέπνεε ακόμη αλλά ήταν πολύ βαριά τραυματισμένος. Στο Παλιόκαστρο οι δύο δοικαστικοι λειτουργοί άφησαν την τελευταία τους πνοή , πιστοί στο καθήκον τους και στον όρκο που δώσανε . Η πόλη της Λαμίας για να τους τιμήσει έδωσε το όνομα τους ( οδός Ροζάκη –Αγγελή) ,σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους της πόλης.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ, ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ ΤΟ ΕΞΗΣ ΣΧΟΛΙΟ: ΤΟ 1894 ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΚΒΙΑΖΟΤΑΝ. ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΓΟΙ ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ. ΣΗΜΕΡΑ, ΑΝΤΙΛΑΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΚΡΑΤΑ ΤΗΝ ΕΓΝΑΤΙΑ Η ΤΗΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΝΟΙΧΤΗ, ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΟΜΗΡΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ. ΑΞΙΟΠΡΟΣΕΚΤΟ ΟΤΙ ΤΟΤΕ ΟΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΔΙΩΧΘΗΣΑΝ ΜΕ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ. ΣΗΜΕΡΑ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ Ο ΟΜΗΡΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ.
ΕΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΗ : ΕΑΝ ΕΓΩ Ο ΕΛΛΗΝ ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΝΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΣΤΗΝ ΕΙΔΟΜΕΝΗ, ΘΑ ΚΑΘΟΤΑΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΑΚΑΛΕΙ ΕΥΓΕΝΙΚΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΟΥ ΤΡΑΙΝΟΥ? Η ΘΑ ΜΕ ΕΠΕΡΝΕ ΣΗΚΩΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΔΙΚΑΖΕ ΓΙΑ ΠΑΡΑΚΏΛΥΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ?
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ