ΓΡΑΦΕΙΝ ΚΑΙ ΠΡΑΤΤΕΙΝ

Είναι τεκμηριωμένο οτι κάποτε στην Ελλάδα, οι Συμφωνίες κλείνανε με μια Χειραψία. "Ο Λόγος του Συμβόλαιο", έλεγαν, καί δεν περνούσε από την σκέψη κανενός ότι θα μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό από το συμφωνηθέν. 

Στην Κοινωνία του Χάους και της σύγχυσης της Σημερινής πραγματικότητος, το γνωστό "Τα γραπτά μένουν, τα λόγια πετούν" αποκτά και μια πρόσθετη διάσταση.

Μιά πράξη πλέον δεν αρκεί να συμφωνηθεί ΓΡΑΠΤΩΣ ως "πράξη", αλλά θα πρέπει στην Συμφωνία, να καθορίζεται και να τεκμηριώνεται ΡΗΤΑ  όχι μόνο στον προσδιορισμό της (της Πράξης) αλλά και στο Περιεχόμενο και στο Κίνητρο Αυτής.

Έτσι θα αποφευχθεί η οποιαδήποτε παρερμηνεία ή παραποίηση της Αλήθειας, είτε αμέσως είτε σε βάθος χρόνου.

Ο Χαοτικός χαρακτήρας της εποχής δημιουργεί πολυπαραγοντικα αίτια παραποίησης της Αλήθειας, αλλά και την ανάγκη "εμβολιασμού" για την προστασία από την παραποίηση αυτήν.

Το "Εμβόλιο" είναι :  το "πράττειν" να γίνεται απαραίτητα όχι μόνο επι γραπτής βάσεως αλλά και με ρητό προσδιορισμό και των κίνητρων και του περιεχομένου της πράξης.

Προλαμβάνειν καλύτερον του Θεραπεύειν.

Καθ. Ανδρέας Αθηναίος
B.A., M.A., MCP. Ph.d, Post Doc
University Of Pennsylvania
Case Western Reserve University

Σημείωση: Με αυτό τον τρόπο όσοι δεν έχουν χρόνο για χάσιμο, θα προστατευθούν από άσκοπες τριβές, και η "Δικαιοσύνη" δεν θα φέρει τον 'άσκοπο φόρτο να  αποδώσει αυτονόητες αθωότητες.