Δευτέρα 24 Απριλίου 2017

ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ : ΜΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ

ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΤΟΥ ΟΡΟΥ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

      Ἀρχικῶς, τήν Ρώμην κυβέρνησαν βασιλεῖς, τούς ὁποίους ἐξέλεξαν μέ τήν σειράν καθεμία ἀπό τίς μεγαλύτερες φυλές τῆς Ρώμης. Η φύσις τῆς ἐξουσίας τοῦ βασιλέως δέν μᾶς εἶναι γνωστή. Πιθανῶς νά κατῆχε σχεδόν ἀπόλυτον ἐξουσίαν, εἴτε ἴσως νά ἀποτελοῦσε τό κυριότερον ἐκτελεστικόν ὄργανον.
      Τουλάχιστον ὅσον ἀφορᾶ τά στρατιωτικά ζητήματα ἡ ἐξουσία τοῦ impe-rium θά πρέπη νά ἦτο ἀδιαμφισβήτητη. Ἦτο ἐπίσης ἐπικεφαλῆς τοῦ ρωμαϊ-κοῦ ἱερατείου. Ἐκτός τοῦ βασιλέως πολιτικήν δύναμιν κατεῖχαν τρεῖς βουλές:   ἠ Σύγκλητος, πού ἀποτελοῦσε τό συμβουλευτικόν ὄργανον τοῦ βασιλέως, ἡ Comitia Curiata, πού ἐνέκρινε καί ἐπικύρωνε τούς νόμους, πού πρότεινε ὁ βασιλεύς καί ἠ Comitia Calata, μία συνέλευσις τοῦ συλλόγου τῶν ἱερέων, πού συγκαλεῖτο διά νά παραστή μάρτυς συγκεκριμένων γεγονότων, νά ἀκούση τίς ἐπίσημες διακηρύξεις καί νά διακηρύξη τό ἑορτολόγιον τοῦ ἑπομένου μηνός.
      Οἱ ταξικοί πόλεμοι τῆς Ρωμαϊκῆς Δημοκρατίας εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα τήν ἑδραίωσιν ἑνός ἀσυνηθίστου μείγματος δημοκρατίας καί ὀλιγαρχίας. Ἡ σύγ-χρονος ἀγγλική λέξις  «republic» (πού σημαίνει «δημοκρατία» καί συναντῶμεν μέ διάφορες παραλλαγές εἰς πολλές σύγχρονες γλῶσσες), προέρχεται ἀπό τήν λατινικήν φράσιν «res publica», πού μεταφράζεται ὡς «πολιτικόν πρᾶγμα». Ἡ   παράδοσις ὅριζε πώς οἰ νόμοι ἠδύναντο μόνον νά ἰσχύσουν, ἄν τούς ἐψήφιζεν ἡ λαϊκή συνέλευσις (Comitia Tributa, πού σημαίνει «Φυλέτις Ἐκκλησία»).
      Ὁμοίως, οἱ ὑποψήφιοι διά τά δημόσια ἀξιώματα ἔπρεπε νά διεξάγουν ἐκλογικόν ἀγώναν ἐνώπιον τῶν πολιτῶν. Ὠστόσον, ἠ Ρωμαϊκή Σύγκλητος ἦτο  ὀλιγαρχικός θεσμός. Κατά τήν περίοδον τῆς Δημοκρατίας, ἡ Σύγκλητος ἀπέ-κτησε μεγάλην ἐξουσίαν (auctoritas), ἀλλά δέν εἶχε νομοθετικές ἀρμοδιότη-τες. Παρέμενε συμβουλευτικόν σῶμα. Ἐντούτοις, καθώς οἱ συγκλητικοί ἦσαν  ἄτομα μέ μεγάλην ἐπιρροήν, ἦτο ἑξαιρετικῶς δύσκολον νά ἐπιτύχη κανείς κάτι ἄνευ τῆς ὑποστηρίξεώς των. Τά νέα μέλη τοῦ σώματος αὐτοῦ ἐκλέγονταν μεταξύ τῶν πλέον διακεκριμένων πατρικίων ἀπό τούς τιμητές (κήνσορες), οἱ  ὁποῖοι εἶχαν ἐπίσης τήν δύναμιν νά ἀπομακρύνουν κάποιον ἀπό τό ἀξίωμα αὐτό, ἄν ἔκριναν πώς ἦτο «ἠθικῶς διεφθαρμένος», διά παράδειγμα ἄν κρι-νόταν ἔνοχος δωροδοκίας ή, ὅπως συνέβη μέ τον Κάτωνα τόν Πρεσβύτερον, πού διέγραψε ἕναν συγκλητικόν ἐπειδή ἀγκάλιασε δημοσίως τήν σύζυγόν του. Ἀργότερον, μετά ἀπό τά νέα μέτρα, πού πέρασε ὁ δικτάτωρ Σύλλας, οἱ κήν-σορες ἐντάσσονταν αὐτομάτως εἰς τήν Σύγκλητον. Ὠστόσον, τά μέτρα του αὐτά δέν ἐπιβίωσαν ἐπί μακρόν.
      Ἡ Δημοκρατία δέν εἶχε κάποιο ὀργανωμένον γραφειοκρατικόν σύστημα, ἐνῶ ἡ συλλογή φόρων ἀνατίθετο εἰς ἰδιῶτες. Οἱ κυβερνητικές θέσεις ὅπως τοῦ κυαίστορος ἤ τοῦ ἀγορανόμου χρηματοδοτοῦνταν ἀπό τήν προσωπικήν περιουσίαν τοῦ ἑκάστοτε ἀτόμου. Προκειμένου νά μήν εἶναι δυνατόν νά ἀπο-κτήση κάποιος ὑπερβολικήν δύναμιν, οἱ νέοι ἀξιωματοῦχοι ἐκλέγονταν κάθε ἔτος καί μοιράζονταν τήν ἐξουσίαν μέ κάποιον συνεργάτην. Διά παράδειγμα, ὑπό φυσιολογικές συνθῆκες, τήν ἀνωτέραν ἐξουσίαν κατεῖχαν δύο ὕπατοι. Εἰς περιόδους κρίσεως ἠδύνατο νά ἀνακηρυχθῆ κάποιος προσωρινῶς Δικτάτωρ.
      Κατά τήν διάρκειαν τῶν ἐτῶν τῆς δημοκρατίας τό σύστημα αὐτό ἀναθεω-ρήθη πολλές φορές, ἔτσι ὥστε νά συνάδη μέ τήν ἑκάστοτε πραγματικότηταν. Τελικῶς, ἀπεδείχθη ἀνεπαρκές διά τήν διακυβέρνησιν τῆς ὁλοένα καί ἐπεκτει-νομένης ρωμαϊκῆς ἐπικράτειας, βοηθώντας εἰς τήν ἐγκαθίδρυσιν νέας μορφῆς διακυβερνήσεως, τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας.
      Τά πρῶτα αὐτοκρατορικά ἔτη ὑπῆρχε ἡ προσπάθεια νά διατηρηθῆ ζῶσα ἡ ἐντύπωσις πώς ἡ δημοκρατία ἦτο ζωντανή. Ὁ Αὐτοκράτωρ παρουσιαζόταν ἁπλῶς ὠς «ὁ πρῶτος τῶν πολιτῶν» (princeps), ἐνῶ ἡ Σύγκλητος ἀπέκτησε  νομοθετικές ἁρμοδιότητες, καθώς καί ὅλες τίς ἄλλες δικαιοδοσίες τῶν δια-φόρων ἐκκλησιῶν. Ὠστόσον οἱ αὐτοκράτορες ἄρχισαν νά κυβερνοῦν ὅλον καί περισσότερον ὡς ἀπόλυτοι μονάρχες, μέ τόν ρόλον τῆς Συγκλήτου νά περιο-ρίζεται εἰς αὐτόν τοῦ συμβουλευτικοῦ σώματος. Ἡ Αὐτοκρατορία δέν κληρο-νόμησε γραφειοκρατικόν σύστημα ἀπό τήν Δημοκρατίαν, καθώς μοναδική μόνιμος κρατική δομή ἦτο ἡ Σύγκλητος. Ὁ Αὐτοκράτωρ ἠδύνατο νά ἐπιλέγη τούς βοηθούς καί τούς συμβούλους του, ἀλλά τό κράτος δέν διέθετε διαφό-ρους σημαντικούς θεσμούς, ὅπως διά παράδειγμα τήν κατάρτισιν ἑνιαίου κεντρικοῦ προϋπολογισμοῦ. Κάποιοι ἱστορικοί θεωροῦν πώς αὐτό ἀπετέλεσεν αἴτιον τῆς παρακμῆς τῆς Αὐτοκρατορίας, ἐνῶ εἰς τήν πραγματικότηταν ἦτο ἡ ἐξάπλωσις τοῦ Χριστιανισμοῦ.

Οἱ σύχρονες Δικτατορεῖες
      Τό κακόν τῶν συγχρόνων δικτατορειῶν ἔγκειται εἰς τήν ἐγκατάλειψιν τῆς  πειθαρχίας καί τῆς διαρκείας τῆς Δικτατωρείας, διότι εἰς ἀντιπαράθεσιν μέ τήν Ἀρχαίαν Ρώμην, ὁ Δικτάτωρ, μετά τήν ἀποκατάστασιν τῆς κρίσεως, κατέθεται τόν τίτλον τοῦ Δικτάτωρος. 
      Κατά τίς σύγχρονες Δικτατωρεῖες, ὁρισμένα τμήματα, ὅπως εἶναι ἡ Ἄστυ-νομία καί ἡ ΕΣΑ, λόγω τῆς ἐγκαταλείψεως τῆς πειθαρχίας, ἡ ὁποία συνεπάγε-ται τόν σεβασμόν τῶν πολιτῶν καί τῶν ἀνωτέρων καί ἀνωτάτων στρατιωτι-κῶν, παρανομοῦν. Εὐτυχῶς, ὄχι ἅπαντες!
      Τό δεύτερον κακόν τῶν συγχρόνων Δικτατωρειῶν εἶναι ἡ διάρκειά των. 
      Οὕτως, ὅλα τά καλά διά τήν Πατρίδαν μας, τά ὁποῖα προσέφεραν τόσον ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς, ὅσον καί ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ἐκαλύφθησαν ὑπό τό κράτος τῆς ἐγκαταλείψεως τῆς πειθαρχίας καί τῆς διάρκειάς των.
      Ὁ ἴδιος, ὁ συντάξας τό παρόν σχόλιον, ἄν καί εἶμαι τρελός εἰς τό θέμα τῆς Ἐλευθερίας καί δέν δύναμαι νά ὑποστῶ ἔστω καί μίαν ὥραν φυλακίσεως, παρ’ ὅτι κατά τήν διάρκειαν τῆς τελευταίας Δικτατωρείας τῶν Συνταγματαρχῶν, μοῦ στέρησαν τήν ὑπηκοότηταν καί δή τήν διέγραψαν, ὡς διέκρινα «ἰδίοις ὄμμασι», διά κονδυλίου χρώματος ἐρυθροῦ, καί ἐπειδή ὁ ποιητής Ἀνδρέας Κάλβος μᾶς ἄφησε τήν ρῆσιν: «Θέλει ἀρετήν καί τόλμην ἡ Ἐλευθερία», τήν ὁποίαν ἀναζητῶ καί ὑπηρετῶ, ἄρα αἰσθάνομαι Ἐλεύθερος, δέν δύναμαι νά μήν ἀναφέρω τά ὅσα καλά προσέφεραν εἰς τήν ἡμετέραν Πατρίδαν τόσον ὁ Δικτάτωρ Ἰωάννης Μεταξᾶς, ὅσον και ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος, τά  ὁποῖα καί παραθέτω:
α) Ἰωάννης Μεταξᾶς:
      23.10.1936 Γεωτρήσεις εἰς Μακεδονίαν Θράκην, δι’ ἀνακάλυψιν κοιτα-σμάτων πετρελαίου!

      26.10.1936 Ἀποφυλακίζονται οἱ κρατούμενοι διά χρέη μέχρι 1.000 δρα-χμῶν!
      30.10.1936 Τό Πυροσβεστικόν Σῶμα ἐπεκτείνεται καί εἰς ἄλλες πόλεις τῆς  Ἑλλάδος!
      25.12.1936 Ἱδρύεται οἰκονομική ἀστυνομία διά τήν δίωξιν τοῦ λαθρεμπο-ρίου καί τῆς φοροδιαφυγῆς!
      17.01.1937 Μέ ἀναγκαστικόν νόμον καθορίζεται ὁ τρόπος ἀπονομῆς σε-βασμοῦ, πρός τήν σημαίαν καί τά Ἐθνικά σύμβολα!
      06.02.1937 Τό κράτος ἀναλαμβάνει τήν ἐκμετάλλευσιν διαφόρων ὑπερα-στικῶν λεωφορειακῶν γραμμῶν καί τά αὐτοκίνητα αὐτῶν τῶν  γραμμῶν ὑπά-γονται εἰς τόν ΟΣΕ!
      04.03.1937 Ἀρχίζει ἡ ἐφαρμογή τοῦ θεσμοῦ τῶν κοινωνικῶν ἀσφαλίσεων εἰς τήν Θεσσαλονίκην, τάς Ἀθῆνας καί τόν Πειραιᾶν!
      24.03.1937 Μέ τά διαθέσιμα τῶν νομικῶν προσώπων ἡ κυβέρνησις ἀπε-φάσισεν τήν ἐκτέλεσιν διαφόρων παραγωγικῶν ἔργων!
      27.12.1937 Μέτρα τῆς κυβερνήσεως ὑπέρ τῶν σταφιδοπαραγωγῶν. Ἐνι-σχύεται ὁ ΑΣΟ καί ἀπαγορεύεται ἡ ἐπέκτασις τῶν φυτειῶν!
      02.04.1937 Καθιερώνεται ἡ πρώτη Μαΐου, ὡς ἑορτή τῆς Ἐργασίας! 
      20.04.1937 Κατασκευάζεται πλωτή δεξαμενή εἰς τήν Σῦρον διά τήν ἐξυπη-ρέτησιν τῆς Ἐμπορικῆς Ναυτιλίας!
      02.05.1937 Συνίσταται Ταμεῖον Ἀσφαλίσεως Ἐμπόρων καί ὀρίζεται τό πρώτον Διοικητικόν του Συμβούλιον!
      14.05.1937 Ἠλεκτροκινεῖται ὁ σιδηρόδρομος Κηφισιᾶς μέ ἁπλήν στρωτήν γραμμήν. Εἰς τίς διαβάσεις θά κατασκευασθοῦν γέφυρες!
      13.06.1937 Πραγματοποιοῦνται τά ἐγκαίνια τῆς γεωργικῆς ἐκθέσεως Ζαπ-πείου, μέ ἀφάνταστον ποικιλίαν ἐκθεμάτων ἀπό ὅλην τήν Ἑλλάδαν!
      30.06.1937 Χορηγεῖται δάνειον ὕψους 55.000.000 δραχμῶν εἰς τόν Δῆμον Ἀθηναίων, διά τήν ἀνέγερσιν νέας λαχαναγορᾶς εἰς Ρούφ!
      09.07.1937 Τό Ὑπουργεῖον Γεωργίας ἀπηγόρευσε τήν χορήγησιν ἀδειῶν εἰς τούς δασικούς ὑπαλλήλους, κατά τό θέρος, λόγω τοῦ κινδύνου πυρκαϊῶν!
      25.08.1937 Μέ ἀπόφασιν τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐργασίας ἐσυστάθησαν Γραφεῖα εὑρέσεως ἐργασίας εἰς μεγάλες πόλεις τῆς χώρας!
      27.09.1937 Ἀπό τήν 15ην  Νοεμβρίου ἀρχίζει ἡ τακτική λειτουργία τοῦ Ὀργανισμοῦ Κοινωνικῶν Ἀσφαλίσεων!
      10.10.1937 Ἀναδιοργανώνεται ἐπί νέων βάσεων ἡ Πάντειος Σχολή καί ἐξο-μοιώνεται μέ τά Πανεπιστήμια!
      23.10.1937 Ἱδρύεται ἡ Ζωσιμαία Βιβλιοθήκη εἰς τήν Ἤπειρον!
      19.11.1937 Ἀναδιοργανώνονται οἱ Παιδαγωγικές Ἀκαδημίες καί ἱδρύονται νέα τμήματα εἰς τήν Τρίπολην καί τά Γιάννενα!
      23.12.1937 Καταρτίζονται νομοσχέδια σχετικῶς μέ τήν ὀργάνωσιν τῆς νεολαίας ἐπί Ἐθνικῶν βάσεων!
      14.01.1938 Ἀρχίζει ἡ λειτουργία τῶν μαθητικῶν συσσιτίων εἰς ὅλα τά Δη-μοτικά σχολεῖα τῆς χώρας!
      01.02.1938 Ἄρχισε ἡ ἀσύρματος ἐπικοινωνία μέ τήν Κρήτην!
      09.03.1938 Ἱδρύονται δημόσια Νοσηλευτικά Ἱδρύματα εἰς τήν Νάουσαν, τήν Ξάνθην, τό Βαθύ Σάμου καί τήν Λαμίαν!
      22.03.1938 Ἀνεκαλύφθησαν ραδιενεργές πηγές εἰς τά Καμμένα Βοῦρλα, μέ ραδιενέργειαν μεγαλυτέραν τῶν 230 μονάδων mache, γεγονός πού τίς κατατάσσει μεταξύ τῶν καλλιτέρων τῆς Εὐρώπης!
     20.04.1938 Καθιερώνεται ὁ θεσμός τῆς Ἀγροτικῆς Ἀσφαλείας εἰς ὅλην τήν χῶραν, διά τήν πρόληψιν καί καταστολήν ἀγροτικῶν ἀδικημάτων!
      21.05.1938 Ἀρχίζει ἐπισήμως ἡ λειτουργία τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ Ἀθηνῶν!
      20.08.1938 Ὁ Ἑλληνικός Στρατός εἰσῆλθε εἰς τήν ἀφοπλισμένην ζώνην τῆς Δυτικῆς Θράκης καί ἡ Ἀλεξανδρούπολις ὁρίσθη ὡς ἕδρα Σώματος Στρα-τοῦ!
      25.08.1938 Δύο μεγάλες ὠτομοτρίς ἐξυπηρετοῦν τήν σιδηροδρομικήν συγκοινωνίαν μεταξύ Βόλου καί Λαρίσης!
      18.09.1938 Ἐπεκτείνεται ἡ μηχανική καλλιέργεια κατά τίς ἀροτριώσεις εἰς πολλές περιφέρειες τῆς χώρας!
      30.09.1938  Ἱδρύεται Ἑλληνικόν Τουριστικόν Γραφεῖον εἰς τό Λονδίνον, διά τήν ἀνάπτυξιν τοῦ Ἑλληνικοῦ Τουρισμοῦ!
      01.10.1938 Πραγματοποιοῦνται τά ἐγκαίνια τῆς Σχολῆς Ἀξιωματικῶν τῆς Ἀστυνομίας Πόλεων!
      04.10.1938 Ὀργανώνεται πλήρως ἡ τροχαία κίνησις εἰς τήν πρωτεύου-σαν!
      07.11.1938 Πραγματοποιοῦνται τά ἐγκαίνια τῆς Ζωσιμαίας Παιδαγωγικῆς  Ἀκαδημίας καί τῆς Ζωσιμαίας Βιβλιοθήκης εἰς τά Γιάννενα!
      30.11.1938 Ἀρχίζει ἡ πλήρης ἰατρική περίθαλψις τῶν ἀσφαλισμέ-νων εἰς τό ΙΚΑ καί προσλαμβάνονται οἱ ἀπαραίτητοι ἰατροί!
      07.12.1938 Γίνονται 12 οἱ Νομαρχίες τοῦ Κράτους!
      09.03.1939  Πραγματοποιοῦνται τά ἐγκαίνια τοῦ Ἰνστιτούτου Χημείας καί  Γεωργίας!
      08.06.1939 Καταργοῦνται τά ὀκτατάξια Γυμνάσια καί ἀπό τό προσεχές ἔτος ἱδρύονται ἑξατάξια!
      18.06.1939 Συμφώνως μέ τίς γνωμοδοτήσεις εἰδικῶν ἡ ὑπάρχουσα ποσό-της χρυσοῦ εἰς τόν Γαλλικόν ποταμόν, εἶναι ἐκμεταλλεύσιμη! Συνεχίζονται οἱ ἔρευνες διά τήν ἀνακάλυψιν πετρελαίου εἰς τήν Ἤπειρον!
      12.10.1939 Περατώθησαν οἱ ἐργασίες ἀναστηλώσεως τοῦ ναοῦ τῆς Ἀπτέ-ρου Νίκης!
      13.10.1939 Τό Ἀεροπορικόν Σῶμα ἀποκτᾶ δικό του Μετοχικόν Ταμεῖον εἰς τήν Ἀθήναν!
      16.11.1939 Ἱδρύεται εἰς τήν Ἀθήναν ἡ Ἐθνική Ἀκαδημία Σωματικῆς Ἀγω-γῆς!
      23.01.1940 Ἀρχίζει ἡ κατασκευή τοῦ ἀποχετευτικοῦ ἀγωγοῦ τῶν Ἀθη-νῶν!
      28.02.1940 Πραγματοποιοῦνται τά ἐγκαίνια δύο σταθμῶν ἀσυρμάτου εἰς τό Χαρβάτι καί τήν Λούτσαν!
      16.03.1940 Ἡ Ἑλλάς ἀποκτᾶ Ἀστικόν Κώδικαν!
      28.03.1940 Ἐθεμελιώθησαν οἱ μόνιμες ἐγκαταστάσεις τῆς Διεθνοῦς Ἐκθέ-σεως Θεσσαλονίκης!
      13.04.1940 Ἀρχίζει ἔντονος ἀνθελονοσιακός ἀγών!
      08.05.1940 Ἐγκαινιάζεται ἡ γέφυρα εἰς τόν Νέστον ποταμόν καί ἡ σιδη-
ροδρομική γραμμή Μυρρίνης – Τσάγεζι!
      26.05.1940  Θεμελιώνεται τό Γενικόν Στρατιωτικόν Νοσοκομεῖον!

β) Γεώργιος Παπαδόπουλος:
•  Κατασκευή Φραγμάτων Ἠλεκτροπαραγωγῆς:
  1. Ἁλιάκμονος
  2. Καστρακίου
  3. Πολυφύτου
  4. Ἐπέκτασις Θερμοηλεκτρικῶν Μονάδων
  5. Ἐρετρίας
  6. Πτολεμαϊδος
•   Κατασκευή μεγάλων Γεφυρῶν
  1. Μέγδοβα
  2. Ρυμνίου (Ἁλιάκμονος)
  3. Σερβίων (Ἁλιάκμονος)
  4. Κατασκευή Ἀεροδρομίων
  5. Ζακύνθου
  6. Καβάλας
  7. Κυθήρων
  8. Λήμνου
  9. Μυκόνου
  10. Πάρου
  11. Ρόδου
  12. Σάμου
  13. Σκιάθου
  14. Χίου
•  Ἀρδευτικά Ἔργα
  1. Ἀγρινίου - Μεσολογγίου
  2. Ἔβρου
  3. Νέστου
  4. Πηνειού Ἠλείας
  5. Σερρῶν
•  Κτίρια
  1. Κρατικά Μέγαρα
  2. Διοικητηρίου ΟΛΠ
  3. Ἐθνικοῦ Νομισματοκοπείου
  4. ΕΙΡΤ
  5. ΟΣΕ
  6. ΟΤΕ
  7. Πολεμικοῦ Μουσείου
  8. Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν
•   Δικαστικά Μέγαρα
  1. Ἀθηνῶν
  2. Θεσσαλονίκης
  3. Ἰωαννίνων
  4. Λαρίσης
  5. Πατρῶν
•   Ἐπεκτάσεις Νοσοκομείων
  1. Ἀντικαρκινικοῦ
  2. Βενιζελείου
  3. Γενικοῦ Κρατικοῦ
  4. Ἐπέκτασις Ἠλεκτροφωτισμοῦ
  5. Ἐπίγειος Δορυφορικός Σταθμός Θερμοπυλῶν
  6. Ἐπέκτασις Ὁδικοῦ Δικτύου
  7. Ἀνδριάς Ἐλευθερίου Βενιζέλου εἰς Ἀθήνας καί Χανιά

ΑΡΘΡΟΝ: Τα Ἔργα τῆς Ἐπαναστάσεως τῆς 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967

     •  Παιδεία - Δωρεάν Παιδεία Μόνον ἐπί Ἑπταετίας
     46. Ἄμεσος ἀναγνώρισις τοῦ ἔργου πού ἔπραξαν οἱ κυβερνήσεις τοῦ φυλα-κισμένου Προέδρου, Γεωργίου Παπαδοπούλου, εἰς τόν χῶρον τῆς Παιδείας, ἀποτελεῖ ἡ δήλωσις τοῦ ὁμοτίμου καθηγητοῦ κ. Φαίδωνος Βεγλερῆ εἰς τόν ραδιοφωνικόν σταθμόν τοῦ Δήμου Ἀθηναίων ὅτι: «Μόνον ἐπί χούντας εἴχαμε δωρεάν Παιδεία»! Μέ τήν δήλωσίν του αὐτήν, ὁ πρύτανης τῶν Συνταγμα-τολόγων, ὁ ὁποῖος εἰς τήν δίκην διά τήν 21ην Ἀπριλίου κατέθεσεν ὡς μάρτυς ἐναντίον τῶν φυλακισμένων Ἀξιωματικῶν, παραδέχεται τήν χρεωκοπίαν τῆς ἐκπαιδευτικῆς πολιτικῆς τῶν μεταπολιτευτικῶν κυβερνήσεων:«Λυποῦμαι πού θά τό πῶ, ἀλλά οἱ φοιτητές εἶχαν δωρεάν Παιδείαν μόνον ἐπί δικτατορίας», εἶπεν χαρακτηριστικῶς ὁ κ. Βεγλέρης, κατά τήν διάρκειαν συνετεύξεώς του, ἀναγνωρίζοντας οὕτως, ἐμμέσως τό ἐνδιαφέρον τῶν κυβερνήσεων τῆς Ἐπα-ναστάσεως διά τήν μόρφωσιν τῶν παιδιῶν τοῦ λαοῦ. Εἰς τήν συνέχειαν ὁ κ. Βεγλερής κατήγγειλε τόν Νόμον-Πλαίσιον τῆς σοσιαλιστικῆς κυβερνήσεως, ὅτι ουδέν προσέφερε εἰς τούς φοιτητές. «Μέ τόν νόμον  τοῦ 1982», εἶπεν ὁ κύ-ριος Βεγλερής, «οἱ φοιτητές οὐδέν ὠφελήθησαν. Μέ τόν νόμον αὐτόν ὠφε-λήθησαν μόνοι οἱ διάφοροι βοηθοί ἐπιμελητές, οἱ ὁποῖοι ἔγιναν ὅλοι διδά-σκοντες».  Καί ἀμέσως μετά, κατήγγειλε τά κόμματα, «ὡς ἔνοχα διά τήν διά-βρωσιν καί κομματικοποίησιν τοῦ φοιτητικοῦ κόσμου».
Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΠΙ 7 ΕΤΙΑΣ (ΑΡΘΡΟΝ: Παιδεία):
      47. Τά Ἑλληνικά Πανεπιστήμια τό 1970-1974 ἦσαν ἀπό τά Πρῶτα 100 καλύτερα Πανεπιστήμια τοῦ Κόσμου, ἐνῶ τό Πάντειον τό 1973 ἦτο εἰς τήν 7ην Θέσιν. Ἀπίστευτον? Ὄχι! Μίαν ἐποχήν πού ἡ Παιδεία ἦτο πράγματι σοβαρή, πνευματική καί ΔΩΡΕΑΝ.
      Νά σημειωθῆ ὅ,τι σήμερον τά Ἑλληνικά Πανεπιστήμια εὑρίσκονται εἰς τίς τελευταῖες θέσεις τῶν συγχρόνων Κρατῶν

Ἐπί 7ετιας ΑΚΟΜΑ...
 48.  Ἔναρξις κατασκευῆς Πανεπιστημιουπόλεων:
49.  Ἀθηνῶν
50.  Θεσσαλονίκης
51.  Πατρῶν
     52.   Κατασκευή σχολείων εἰς ὅλα τά χωριά πού ὑπῆρχαν μικρά παιδιά, καί δημιουργία σχολείων εἰς ὅποιαν μεγάλην πόλιν χρειαζόταν.
•  Δωρίζονται εἰς 65 σχολεῖα τῆς Ἀττικῆς καί ἐν συνεχεία εἰς ὅλην τήν Ἑλλάδαν προτομές τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου διά νά τοποθετηθοῦν εἰς βάθρον εἰς εἰδικόν χῶρον τοῦ κάθε σχολείου, οὕτως ὥστε τά παιδιά νά ἐμπνέωνται ἀπό τόν Μέγαν στρατηλάτην καί νά τόν ἔχουν ὡς πρότυπον.
• Καθιέρωσις, κρατικῶν βραβείων διά τούς ἀριστούχους του ἑξαταξίου  Γυμνασίου.
•  Διπλασιασμός τῶν κονδυλίων διά τήν Παιδείαν.
• Δίδονται οἱ πρῶτες ὑποτροφίες εἰς τούς ἀριστούχους μαθητές, διά μετέ-πειτα σπουδές.
• Δίδεται Σημαντικόν χρηματικόν ποσόν εἰς ἀριστούχους φοιτητές διά τήν μετέπειτα ἐπαγγελματικήν σταδιοδρομίαν.
• Παροχή Δωρεάν Ἰατροφαρμακευτικῆς καί Νοσοκομειακῆς περιθάλψεως εἰς ὅλους τούς φοιτητές.
•  Χορηγήσεις Σπουδαστικῶν Δανείων.
•  Αὔξησις τῆς Χρηματικῆς ἀμοιβῆς διά τό ἡμερήσιον φοιτητικόν συσσίτιον.
•  Χορηγήσεις εἰδικοῦ Κονδυλίου διά τήν Ψυχαγωγίαν τῶν φοιτητῶν.
•  Παροχή 3τρης Ἐξεταστικῆς εἰς τούς Φοιτητές
•  Δωρεάν Χορήγησις Βιβλίων δί’ ἅπαντές τους ΜΑΘΗΤΕΣ καί ΦΟΙΤΗΤΕΣ.
Μία γεῦσις μόνον ἀπό αὐτά ποῦ ἔγιναν διά τήν Παιδείαν.

Ἐμπόριον (ΑΡΘΡΟΝ: Εμπόριον):
      Κατά τό 1968,τό ἰσοζύγιον πληρωμῶν ἔκλεισε μέ βελτίωσιν τῆς συναλλά-γματικῆς θέσεως τῆς Ἑλλάδος κατά 36 ἑκατομμύρια δολλάρια, ἐνῶ αἱ ἐπί μέρους συναλλαγαί διεμορφώθησαν εἰς ἐπίπεδα ἐνδεικνυόμενα τόσον ἐκ τῆς σημειουμένης διαρκοῦς ἀνόδου τῆς οἰκονομικῆς δραστηριότητος, ὅσον καί ἐκ τῆς συνεχιζομένης ἀδιαταράκτου νομισματικῆς σταθερότητος.
      Ἕξ ἄλλου, αἱ μετά τοῦ ἐξωτερικοῦ ἐμπορικαί συναλλαγαί τῆς Ἑλλάδος  κατά τό 1968 διεμόρφωσαν εἰς 772 ἑκατομμύρια δολλάρια τό ἔλλειμμα τοῦ ἐμπορικοῦ ἰσοζυγίου, εὑρίσκεται δέ τοῦτο ἐντός των καθοριζομένων ὁρίων  τοῦ πεναετούς Προγράμματος Οἰκονομικῆς Ἀναπτύξεως, προβλέποντος ἐτη-σίαν αὔξησιν περί τό 10,5 %. Τοῦτο προέκυψεν ἐκ τῆς αὐξήσεως τῶν εἰσα-γωγῶν κατά 8 % περίπου, ἀνεληουσῶν εἰς 1.237 ἑκατομμύρια δολλάρια καί τῆς αὐξήσεως τῶν ἐξαγωγῶν κατά 3 % περίπου, αἵτινες ἀνῆλθον τελικῶς εἰς 465 ἑκατομμύρια δολλάρια.
      Αἱ ἑξαγωγαί βιομηχανικῶν καί βιοτεχνικῶν προϊόντων ἀνῆλθον κατά τό 1968 εἰς τό ἐπίπεδόν τῶν 108 ἑκατομμυρίων δολλαρίων, ἤτοι εἰς ποσοστόν  κατά 33 % μεγαλύτερον τοῦ 1967. Ἕξ ἄλλου, τό ποσοστόν συμμετοχῆς τῶν ἐξαχθέντων βιομηχανικῶν προϊόντων εἰς τό σύνολον τῶν ἐξαγωγῶν τῆς χῶ-ρας ὑπερέβη κατά τό 1968 τό 23 %. Ἰδιαιτέρα αὔξησις ἐσημειώθη εἰς τάς ἑξαγωγᾶς : Τῶν κλωστοϋφαντουργικῶν προϊόντων (κατά 28 %), τῶν χημικῶν καί φαρμακευτικῶν (κατά 24 %), τῶν εἰδῶν λαϊκῆς Τέχνης (κατά 42 %), τοῦ ἀλουμινίου (κατά 23 %). Ἐπίσης, ἐδιπλασιάσθησαν αἱ ἑξαγωγαί τῶν λοιπῶν  μετάλλων καί εἰδῶν μετάλλου, ἐνῶ τοῦ νικελίου ἑξαπλασιάσθησαν καί τῶν εἰδῶν ἐκ δέρματος ὑπερεδιπλασιάσθησαν. Αἱ ἑξαγωγαί κατά τό 1968 νέου ἑλληνικοῦ προϊόντος, τῶν ἀντικροτικῶν, ἀπέδωσαν ἔσοδον 8,5 ἑκατομμυρίων
δολλαρίων. Τέλος, ἄνοδον κατά 38 % ἐσημείωσεν ἡ ἐξαγωγή ὀρυκτῶν καί μεταλλευμάτων, μέ ἐπί κεφαλῆς τήν δίπυρον μαγνησίαν, ἐνῶ ἡ ἀξία τῶν ἑξα-χθέντων πετρελαιοειδῶν ἀνῆλθεν εἰς 10 ἑκατομμύρια δολλάρια.
      Ἤ διαμόρφωσις τῶν ἐξαγωγῶν εἶναι χαρακτηριστική τῆς ἐπελθούσης   εὐνοϊκῆς εἰς αὐτᾶς ὑπό τήν ἔννοιαν ὅτι ἡ ἄνοδος τῆς ἐξαγωγικῆς δραστηριό-τητος τῆς οἰκονομίας βασίζεται ὁλονέν καί περισσότερον εἰς δυναμικά καί  ἀπολύτως ἀνταγωνιστικά προϊόντα των ἀναπτυσσομένων ἑλληνικῶν μεταποιη-τικῶν ἐν γένει ἐπιχειρήσεων. Τοῦτο ἐνέχει ἰδιαιτέραν σημασίαν διά τήν προα- γωγήν τοῦ ἐξωτερικοῦ ἐμπορίου τῆς χώρας, λαμβανομένου πάντοτε ὑπ΄ ὄψιν   ὅτι, ὑπό τό ὑφιστάμενον διαμορφωτικόν καθεστώς τῆς γεωργικῆς μας παρα-γωγῆς, τῆς ἐκ φυσικῶν αἰτίων διακυμάνσεως, ὡς καί τῶν ἐπικρατουσῶν  συν- θηκῶν διεθνοῦς ἐμπορίας τῶν γεωργικῶν προϊόντων, ἡ ἐξαγωγή αὐτῶν δέν δύναται νά παρουσιάζη ρυθμόν ἀνάλογον ἐκείνου τῶν βιομηχανικῶν καί βιο-τεχνικῶν προϊόντων. Ὁπωσδήποτε, αἱ ἑξαγωγαί τῶν γεωργικῶν προϊόντων ὡς τοῦ καπνοῦ, τῆς σταφίδος, τῶν ἑσπεριδοειδῶν, τοῦ βάμβακος κλπ. ἀντιπρο-σωπεύουν τό 75 % περίπου τῆς ἀξίας τοῦ συνόλου τῶν πραγματοποιουμένων κατ’ ἔτος ἐξαγωγῶν.
      Αἱ εἰσαγωγαί τροφίμων (βασικῶν εἰδῶν διατροφῆς) κυρίως κρεάτων καί σακχάρεως ἐνεφάνισαν αὔξησιν 11 %.
      Αἱ εἰσαγωγαί βιομηχανικῶν εἰδῶν ἐνεφάνισαν αὔξησιν τῶν μέν βασικῶν εἰδῶν εὐρείας καταναλώσεως κατά 8 %, τῶν δέ μή βασικῶν κατά 4 %. Ἡ εἰσαγωγή πρώτων ὑλῶν ὑπῆρξεν ηὐξημένη κατά τό 1968, ἀνελθοῦσα εἰς τό ἐπίπεδον τῶν 254 ἑκατομμυρίων δολλαρίων. Ἡ εἰσαγωγή κεφαλαιουχικοῦ ἐξο-  πλισμοῦ ἐνῆλθεν εἰς 323 ἑκατομμύρια δολλάρια, ἐνῶ ἡ εἰσαγωγή ἀργοῦ   πετρελαίου διά τήν κάλυψιν τῶν παραγωγικῶν ἀναγκῶν τῶν διϋλιστηρίων ἀνῆλθεν εἰς 73 ἑκατομμύρια δολλάρια.   

Αἱ ξέναι ἐπενδύσεις
      Τό σύνολον τῶν εἰσρευσάντων εἰς τήν Ἑλλάδα κεφαλαίων κατά τό 1968 ἀνῆλθον εἰς 355 ἑκατομμύρια δολλάρια. Ἀξίζει νά σημειωθῆ ὅτι ποσόν 148 ἑκατομμυρίων δολλαρίων, ἤτοι τό 42 % τῶν πάσης φύσεως εἰσαχθέντων κεφαλαίων καλύπτουν τά εἰσρεύσαντα μακροπρόθεσμα κεφάλαια μόνον τῶν ἰδιωτῶν. Τοῦτον ὠφείλεται εἰς τήν ἐμπιστοσύνην ἄφ΄ἑνός τῆς διεθνοῦς  ἐπι-χειρηματικότητος εἰς τήν ἑλληνικήν οἰκονομίαν καί ἄφ΄ἑτέρου εἰς τά θεσπι-σθέντα προστατευτικά μέτρα διά τά ξένα κεφάλαια. Χαρακτηριστικόν εἶναι ὅτι  κατά τό πρώτον μόνον τρίμηνον τοῦ 1969 αἱ ἐγκριθεῖσαι ἐπενδύσεις ξένων  κεφαλαίων ἀνῆλθον εἰς 78,6 ἑκατομμύρια δολλάρια.
      Αἱ εἰσπράξεις ἕξ ἀδήλων συναλλαγῶν κατά τό 1968 ἀνῆλθον εἰς 719 ἐκα-τομμύρια δολλάρια, οὖσαι κατά 60 ἑκατομμύρια δολλάρια ὑψηλότεραι ἔναντι τοῦ 1967. Οὕτως εἰς τό ἰσοζύγιον ἀδήλων συναλλαγῶν ἐδημιουργήθη καθα- ρόν πλεόνασμα ἐκ 524 ἑκατομμυρίων δολλαρίων. Ἀξίζει νά σημειωθῆ ὅτι ὑπῆρξεν αὔξησις τῶν εἰσπράξεων τοῦ ναυτιλιακοῦ συναλλάγματος, τό ὁποῖον ἀνῆλθεν εἰς 243 ἑκατομμύρια δολλάρια, ἐνῶ τά μεταναστευτικά ἐμβάσματα  τῶν εἰς ἐξωτερικόν Ἑλλήνων ἐργαζομένων ἀνῆλθον εἰς τό ποσόν τῶν 240 ἑκατομμυρίων δολλαρίων κατά τό ἔτος 1968.
      Αἱ εὐνοϊκαί ἐξελίξεις εἰς τήν οἰκονομίαν τῆς χώρας ἰσχυροποίησαν τήν συναλλαγματικήν θέσιν τῆς Ἑλλάδος. Πράγματι, τά ἐπίσημα εἰς χρυσόν και ξέ-
νόν συνάλλαγμα διαθέσιμα τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος ἀνῆλθον (Δεκέμβριος  1968) εἰς το ἐπίπεδον των 297 ἑκατομμυρίων δολλαρίων, ἤτοι ηὐξήθησαν κατά 36 ἑκατομμύρια δολλάρια ἔναντι τοῦ Δεκεμβρίου 1967. Τό ἐπίτευγμα  τοῦτο συνετελέσθη εἰς περίοδον διεθνῶν νομισματικῶν διαταραχῶν καί κλονι-σμοῦ τοῦ συναλλαγματικοῦ ἰσοζυγίου πλείστων ἰσχυρῶν οἰκονομιῶν.  

Ἐθνική Ἄμυνα (ΑΡΘΡΟ Εθνική Ἄμυνα):
      Οἱ ἀριθμοί διά τούς ἐξοπλισμούς ἀποκαλύπτουν τά ψεύδη τοῦ πολιτικοῦ κατεστημένου.
      Μέχρι τό 1967 ὁ ἑλληνικός προϋπολογισμός δέν εἶχε δαπανήσει οὔτε μίαν δραχμήν διά τήν ἀγοράν πολεμικοῦ ὑλικοῦ. Τό εἶδος καί τό ὕφος τῶν ἐξοπλι-σμῶν μας ἐρυθμίζετο ἀπό ξένα κράτη. Ἑλληνικήν ἐθνικήν πολιτικήν ἐξοπλι-σμῶν ἐφήρμοσε ἡ Ἑλλάς μετά τήν 21ην Ἀπριλίου 1967. Οὕτως, ἀφοῦ κατηρτί-σθησαν τά προγράμματα ἐξοπλισμῶν, ἠγοράσθησαν ταχύτατα 4 ὑποβρύχια ἀπό τήν Γερμανίαν, ἐξοπλισμένα μέ τηλεκατευθυνομένους πυραύλους, 4 πυραυλάκατοι ἐκ Γαλλίας (εἶναι αὑταί εἰς τάς ὁποίας ὁ Ἀβέρωφ ἄλλαξε τά ὀνό-ματα!), 40 ὑπερσύγχρονα ἀεροπλάνα Φάντομ καί μέγας ἀριθμός τορπιλλα-κάτων καί συγχρόνων ἁρμάτων μάχης τύπου AMX-30 ἀπό τήν Γαλλίαν.
      Τό ἐξοπλιστικόν πρόγραμμα ὁλοκληρώθη εἰς τό τέλος τοῦ 1973 καί ἀρχάς  τοῦ 1974. Ἠκολούθησαν πολλαί νέαι παραγγελίαι. Οὕτως ἠγοράσθησαν ἀπό τήν Γαλλίαν 40 ὑπερσύγχρονα ἀεροσκάφη Μιράζ F-IC, 60 βομβαρδιστικά CORSAIR-A7 ἀμερικανικῆς κατασκευῆς, 18 μεταφορικά ἀεροπλάνα C-130 ἀμερικανικῆς κατασκευῆς, 4 πυραυλάκατοι γαλλικῆς κατασκευῆς, 100 γαλλικά ἅρματα μάχης τύπου AMX-30, μέγας ἀριθμός ἑλικοπτέρων ἀπό ΗΠΑ καί Ἰτα-λίαν, σημαντικός ἀριθμός τορπιλλακάτων, ὡς καί μεγάλαι ποσότητες ἀντιαρ-ματικοῦ καί ἀνθυποβρυχιακοῦ ὑλικοῦ.
      Ἡ συνολική ἀξία τῶν ἀγορῶν ὑπερέβη τά 3000 ἑκατομμύρια δολάρια καί μιλᾶμε διά χρήματα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης. Σημειοῦται ὅτι τό μέγιστον μέρος τῶν δαπανῶν τῆς πρώτης φάσεως εἶχεν ἐξοφληθεῖ πρό τῆς 24/7/1974. Ἐπίσης, πρό τῆς ἡμερομηνίας αὐτῆς εἶχε πληρωθεῖ ἡ προκαταβολή (20-25%) τῆς δευ-τέρας φάσεως ἐξοπλισμῶν καί εἶχαν συναφθεῖ τά ἀπαραίτητα μακροπρόθεσμα δάνεια (ἐνδεικτικόν τῆς λίαν ὑψηλῆς δανειοληπτικῆς ἱκανότητος τῆς χώρας)  ἀπό τό ἐξωτερικόν.
      Ἡ πρώτη μοίρα Φάντομ καί ἅπαντες οἱ λοιποί ἐξοπλισμοί τῆς πρώτης φάσεως εἶχαν παραληφθεῖ καί ἐνταχθεῖ εἰς τό σύστημα ἀμύνης τῆς χώρας πρό τοῦ Ἰουλίου 1974. Εἶναι μία ἀπάντησις εἰς τά γελοῖα ψεύδη ὅτι ἡ Ἑλλάς δέν ἦτο ἐξοπλισμένη (ἡ Τουρκία δέν διέθετε ἀεροπλάνα Φάντομ) καί ὅτι εἰς τά κιβώτια ὁπλισμοῦ εὐρίσκοντο πέτρες ἀντί ὅπλων!

Ἐθνική Οἰκονομία
      Ἡ δραχμή ἀπό ταπεινός καί ἀνεπιθύμητος συγγενής τῶν ξένων χρηματι- στηρίων κατέστη, κατ' ἐπίσημον γενικήν ἀναγνώρισιν, ἕν ἐκ τῶν σκληροτέ-ρων νομισμάτων τοῦ διεθνοῦς νομισματικοῦ συστήματος.
      Εἰς τό διεθνοῦς προβολῆς Οἰκονομικόν Δελτίον <> (τεῦχος Αὐγούστου 1968) τῆς First National City Bank, ἡ δραχμή ἀναφέρεται ὡς τό σταθερώτερον εὐρωπαϊκόν νόμισμα καί μεταξύ τῶν ἐννέα σταθερωτέρων τοῦ κόσμου.

Ὁ τιμάριθμος
      Ἡ ὑγιής οἰκονομία τῆς χώρας περιώρισε τήν αὔξησιν τοῦ τιμαρίθμου εἰς 1,7% διά τό 1967, ἔναντι αὐξήσεως 5% τοῦ 1966 καί 3% τοῦ 1965. Ἀπόλυτος σταθερότης τῶν τιμῶν ἐπετεύχθη κατά τό 1968, ἐντός τοῦ ὁποίου τό μέσον ἐπίπεδόν τοῦ τιμαρίθμου ἐνεφάνισεν ἀμελητέαν αὔξησιν κατά 0,3% μόνον.

Ἡ κεφαλαιαγορά
      Ἡ ἀξία τῶν χρηματιστηριακῶν συναλλαγῶν ἀνῆλθε κατά τό 1969 εἰς τό ἐπίπεδον τῶν 1.885 ἑκατομμυρίων, σημειωθεῖσης οὕτω αὐξήσεως κατά 85%  ἔναντι τοῦ 1967 καί 151% ἔναντι τοῦ 1966. Περισσότερον ἐντυπωσιακή  ὑπῆρξεν ἡ ἄνοδος εἰς τάς ἐπί μετοχῶν συναλλαγᾶς, ἀνελθούσας εἰς 720 ἑκα-τομμύρια δραχμές, σημειωθείσης αὐξήσεως κατά 142% ἔναντι τοῦ 1967  καί 208% τοῦ 1966. Ἡ μέση ἐτησία ἄνοδος τοῦ δείκτου ἀνῆλθε κατά τό 1968, εἰς 49% ἔναντι τοῦ 1967 καί εἰς 58% ἔναντι τοῦ 1966.

Ἡ χρηματοδότησις τῆς οἰκονομίας
      Διά τῶν ληφθέντων πιστωτικῶν μέτρων, ἀπεδεσμεύθη τό πιστωτικόν σύστημα ἐκ τῶν ἀναχρονιστικῶν μεθόδων καί εἰσήχθησαν σύγχρονοι μέθοδοι χρηματοδοτήσεως, ἰδιαιτέρως εἰς τάς παραγωγικᾶς δραστηριότητας εἰς τούς  τομεῖς τῶν οἰκοδομῶν, τοῦ ἐμπορίου, τῆς γεωργίας, τῶν ἐπαγγελματιῶν, τοῦ τουρισμοῦ, τῶν ναυπηγήσεων, τῶν γεωργικῶν βιομηχανιῶν, τῆς βιοτεχνίας καί τῶν ἐξαγωγικῶν ἐπιχειρήσεων. Συμφώνως πρός τά στοιχεῖα τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος, τό συνολικόν ὕψος τῆς χρηματοδοτήσεως τῆς οἰκονομίας τῆς χώρας ἀνῆλθε κατά τήν 31ην Δεκεμβρίου 1968 εἰς 96.574 ἑκατομμύρια δραχ-μές ἡ συνολική χρηματοδότησις τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέως ἀνῆλθε κατά τό αὐτόν ἔτος εἰς 80.740 ἑκατομμύρια δραχμές. Εὐρυτάτη ὑπῆρξεν ἡ συμμετοχή εἰς τήν χρηματοδότησιν τῆς οἰκονομίας τῶν καθαρῶς ἐπενδυτικῶν Τραπεζῶν κατά τό 1968. Ἡ Ἑλληνική Τράπεζα Βιομηχανικῆς Ἀναπτύξεως ἐχορήγησεν εἰς βιομη-χανίας δάνεια ὕψους 528 ἑκατομμυρίων δραχμῶν, ἐνῶ ἡ Τράπεζα Ἐπενδύ-σεων προέβη εἰς ἐπενδύσεις εἰς τήν βιομηχανίαν συνολικοῦ ὕψους 196 ἑκα-τομμυρίων δραχμῶν.

Το δημόσιον χρέος
Hellenic General Government Gross Public Debt, as a percent of nominal GDP:
1970
1975
1980
1985
1990
1995
2000*
17.4
18.3
22.6
47.2
89.0
108.7
103.0
(*) Estimate and projection.
Source: Analytical Databank, OECD

Τό οἰκονομικόν θαῦμα τῆς 21ης Ἀπριλίου
      Καί νέα ἔκθεσις τῆς ΕΟΚ ὁμολογεῖ τό οἰκονομικόν θαῦμα πού συνετελέσθη ἐπί διακυβερνήσεως τῆς χώρας ἀπό τήν στρατιωτικήν κυβέρνησιν τῆς 21ης Ἀπριλίου! Πρόκειται διά τήν ἔκθεσιν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς τῆς ΕΟΚ, πού ἀναφέρεται εἰς τήν ἀνταγωνιστικότητα τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας καί προτείνει τρόπους ἐνισχύσεώς της. Εἰς τήν ἔκθεσιν αὐτήν διαβάζωμεν: Ὁ μέσος ἐτήσιος ρυθμός τοῦ ΑΕΠ τῆς Ἑλλάδος τήν περίοδον 69-73 ἦτο 7,8% ἔναντι ἀντιστοί-
χου ρυθμοῦ τῆς Κοινότητος 4,6%. Τήν περίοδον μετά τήν πρώτη πετρελαϊκήν κρίσιν (73-80) ἡ αὔξησις ἦτο 3,5% ἔναντι 2,3% τῆς Κοινότητος. Ἀπό τό 1980 ὅμως καί μετά καί διά τήν περίοδον 80-86 ὁ ρυθμός γίνεται μικρότερος τοῦ  ἀντιστοίχου τῆς Κοινότητος 0,7% ἔναντι 1,4%. Οἱ ρυθμοί διά τό 1986 καί  1987 εἶναι 1,3% καί 0,7% ἀντιστοίχως, ἐνῶ αἱ ἐκτιμήσεις διά τήν Κοινότηταν εἶναι πιό ἐνθαρρυντικές 2,5% καί 2,2%
      Εἶναι φανερόν ὅ,τι τά ἔτη 79 καί 80 εἶναι τό σημεῖον καμπῆς τῆς προη-γουμένης τάσεως. Ἡ κρίσις ἐπηρέασε ὀλιγοτερον τόν τομέαν ρυθμοῦ αὐξή-σεως τῆς βιομηχανίας ἀπό 6,1% τήν περίοδον 72-79 γίνεται ἀρνητικός (0,7%) τήν περίοδον 80-85. Ἡ συμμετοχή τοῦ προϊόντος τῆς μεταποιήσεως εἰς τό  ΑΕΠ ἀπό 21,3% τό 80 πέφτει εἰς τό 18,7% τό 1985 (εἰς τά ἐπίπεδά τοῦ  1972).

Ἡ κατανάλωσις
      Ὁ μέσος ἐτήσιος ρυθμός αὐξήσεως τῆς ἐσωτερικῆς ζητήσεως διά προϊό-ντα μεταποιήσεως τήν περίοδον 72-79 εἰς πραγματικούς ὅρους ἦτο 6,2% ἔναντι 3,6% τῆς Κοινότητος τῶν 4. Ἡ εἰκόνα ὅμως ἄλλαξε τελείως τήν ἑπο-μένην περίοδον 79-85 μέ πτῶσιν τοῦ μέσου ρυθμοῦ  εἰς τό -0,6% ἔναντι τοῦ  ρυθμοῦ 0,1% διά τούς 4 τῆς Κοινότητος. Ἡ ἀνάκαμψις, πού ἄρχισε τό 1983 δέν ἦτο ἀκόμα ἐπαρκῆς ὥστε νά ἐπιτευχθῆ τό ἐπίπεδόν τοῦ 1979. Εἰς τίς  ἐξωτερικές ἀγορές τά μερίδια τῆς χώρας παρέμειναν σχετικῶς σταθερά μεταξύ τῶν ἐτῶν 74 καί 1985. Τό γεγονός αὐτό εἰς συνδυασμόν μέ τό κόστος εἰς τό ἐσωτερικόν δημιούργησαν ἀναμφιβόλως προβλήματα εἰς τίς ἐξαγωγές. Κατά  τήν περίοδον 70-79 παρετηρήθη μία ἀνάπτυξις τῶν κλάδων τῶν ὑφαντικῶν, χημικῶν καί μή μεταλλικῶν ὀρυκτῶν παρομοία ἐκείνης, πού χαρακτήρισε τίς πρόσφατες βιομηχανοποιημένες χῶρες (MICS). Μετά τήν κρίσιν τοῦ 1979-80 οἱ κλάδοι τῶν τροφίμων καί τῶν χημικῶν δέν ἐπηρεάσθησαν αἰσθητῶς, ἐνῶ δυσμενής ἦτο ἡ ἐξέλιξις τοῦ κλάδου τῶν ὑφαντικῶν.

Ἡ σχέσις μεταξύ παραγωγικότητος καί ἀπασχολήσεως
      Τήν περίοδον 72-79 ἡ παραγωγικότης τῆς ἐργασίας διά τό σύνολον τῆς οἰκονομίας ηὐξήθη μέ μέσον ἐτήσιον ρυθμόν (2,8%) ὀλίγον μεγαλύτερον ἀπό ἐκεῖνον τῆς Κοινότητος (2,5%). Ἡ τάσις αὐτή συνεχίσθη καί μεταξύ τῶν ἐτῶν  79-85 1,3% ἔναντι 1,4% τῆς Κοινότητος. Ἡ αὔξησις τῆς παραγωγικότητος διά τό 1986 ἐκτιμᾶται μικροτέρα ἐκείνης τῆς Κοινότητος (1,0% ἔναντι 1,9%), ἐνῶ τό 1987 προβλέπεται μείωσις κατά 0,8% ἔναντι θετικοῦ ρυθμοῦ τῆς Κοινό-τητος 1,5%.

Ἐπενδύσεις
      Ἀπό τό 1974 καί μετά αἱ ἐπενδύσεις εἰς τήν μεταποίησιν μειώνονται. Παρατηρεῖται μικρή ἀνάκαμψις τήν περίοδον 1979-80 καί τό ποσοστόν εἰς τό σύνολον τῶν ἐπενδύσεων τό 1984-85 ἀνέρχεται εἰς τό 14,5% δηλαδή εἰς τά ἐπίπεδα τοῦ 1970. Ἐπιπλέον αἱ ἐπενδύσεις ὑλοποιοῦνται εἰς παραδοσιακές  βιομηχανίες ὅπως τροφίμων, ὑφαντικῶν, ἐνδύσεως, τσιμέντου κλπ. Τό ποσο-στόν συμμετοχῆς τῶν ἐπενδύσεων εἰς παραδοσιακούς κλάδους μειωνόταν μέχρι τό 1970 καί κατόπιν εἶχεν ἀνοδικήν πορείαν.
      Ἀντιθέτως, ἡ συμμετοχή τῶν ἐπενδύσεων εἰς κεφαλαιουχικά ἀγαθά ἐση-μείωσεν ἀντίστροφον πορείαν.
      Αἱ δημόσιαι ἐπενδύσεις εἰς τήν μεταποίησιν ἐνῶ κατά τήν περίοδον τοῦ 70-75 ἦσαν τό 2% τοῦ συνόλου τῶν ἐπενδύσεων τοῦ κλάδου, τό ποσοστόν  ἀνέρχεται εἰς τό 5% τήν δεκαετίαν τοῦ 75-85.
      Οἱ ἄμεσες ἐπενδύσεις ἀπό τό ἐξωτερικόν ἐμφανίζονται τήν δεκαετίαν τοῦ 1960 (Ν. 2687/53) καί ἀνέρχονται εἰς τό 61% τοῦ συνόλου τῶν ἐπενδύσεων εἰς τήν μεταποίησιν καί ὑλοποιοῦνται εἰς μονάδες παραγωγῆς κεφαλαιουχικῶν ἀγαθῶν. Εἰς τό τέλος τῆς δεκαετίας τοῦ 70 τό ποσοστόν μειώνεται εἰς τό 4% καί στρέφεται εἰς τήν παραγωγήν καταναλωτικῶν ἀγαθῶν. Ἡ μείωσις αὐτή ἀντανακλᾶ κυρίως διεθνεῖς τάσεις καθώς καί τήν ἐπίδρασιν τῆς βαθμιαίας ἀπω- λείας τοῦ πλεονεκτήματος τοῦ κόστους ἐργασίας.
………………………………………………………………………………………………………………
      Ὁ λόγος διά τόν ὁποῖον εὑρέθη ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ὑπό κατ’ οἶκον περιορισμόν, δέν ἦτο μόνον ἡ ἄρνησίς του νά χρησιμοποιηθοῦν οἱ βάσεις τῶν ΗΠΑ εἰς τήν Κρήτην, ὅπως διετυμπάνιζαν τά ΜΜΕ, ἀλλά ἀποδεικνύεται ἀπό τά ΦΕΚ ἀρ. 98 καί 99, ὑπογεγραμμένα ἀπό τόν Γεώργιον Παπαδόπουλον τήν  10ην Μαρτίου 1973, μέ τά ὁποῖα ἔπρεπε νά ἀρχίσουν οἱ ἔρευνες διά τήν ἐξό-ρυξιν πετρελαίου καί φυσικοῦ ἀερίου ἀπό τήν Ἑλληνικήν ΑΟΖ!
      Ἅς ἔλθωμεν ὅμως εἰς τήν ἐποχήν τῆς ὀνομασθείσης «Μεταπολιτεύσεως»,
καθ’ ὅσον ὁ Κων/νος Καραμανλής (ὁ πρεσβύτερος), ὠρκίσθη ἐνώπιον τοῦ  Στρατηγοῦ-Προέδρου τῆς Δημοκρατίας Φαίδωνος Γκιζίκη, ὅταν ὁ Ταξίαρχος Δημήτριος Ἰωαννίδης, ὁ ὁποῖος διεδέχθη τόν Γεώργιον Παπαδόπουλον, ὁμού μέ τόν «Ἐθνάρχην» Ἀρχιεπίσκοπον Κύπρου Μακάριον Γ΄, ἀφοῦ ἐξετέλεσαν τήν ἀποστολήν τους, παρέδωσεν τήν ἐξουσίαν εἰς τούς πολιτικούς!
      Τί ἐπακολούθησεν; Ἡ Ἑλλάς εὑρέθη ὑπό «Κατοχήν» τῆς Γερμανίας, τοῦ ΔΝΤ εἴτε τῶν «Θεσμῶν», ὅπως ἀρέσκεται νά τούς ὀνομάζη ὁ Ἀλέξης Τσίπρας καί τό σινάφι του, μέ ἀποτέλεσμα ἀντί τοῦ κουρέματος τοῦ ἐξωτερικοῦ μας δανείου, τό ὁποῖον σημειωτέον, συμφώνως ψηφίσματος τοῦ ΟΗΕ ἀπό 11ης Σεπτεμβρίου 2014, ἀπόφασις 68/304, λέγει: «Ἡ Ἀναδιάρθρωσις Δημοσίου χρέους ἀποτελεῖ ΚΥΡΙΑΡΧΟΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ἑνός κράτους, πού δέν δύναται ΟΥΤΕ ΝΑ ΜΑΤΑΙΩΘΗ, οὔτε νά ΕΜΠΟΔΙΣΘΗ ἀπό ἄλλο κράτος εἴτε ἰδιῶτες πιστω-τές», οἱ πολιτικοί μας, ἐκλεγόμενοι ἀπό ἠμᾶς, ἐξακολουθοῦν νά κουρεύουν τίς συντάξεις καί τούς μισθούς τῶν δύστυχων Ἑλλήνων!
      Δι’ ἄλλην μίαν φορᾶν θά τονίσω ὅ,τι: Ὁ πολικομματισμός δέν σημαίνει καί ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, καθ’ ὅσον ἀφ’ ἑνός συμβάλλει εἰς τόν ΔΙΧΑΣΜΟΝ τῶν Ἑλλήνων (καφενεία μπλέ, πράσινα, κόκκινα και… ρόζ)  καί ἀφ’ ἑτέρου, μέ τήν κατάργη-σιν τῶν Κομμάτων θά ἁπαλλαγῶμεν ἀπό τήν χρηματοδότησίν των, ποσά τά ὁποῖα κάλλιστα θά διατίθενται διά τήν Ὑγείαν καί τήν Παιδείαν τῶν πολιτῶν,  ἐνῶ οἱ ἐκλεγόμενοι βουλευτές – διακόσιοι τό πολύ – θά  ψηφίζουν κατά συνεί-δησιν, ἀπηλλαγμένοι ἀπό τήν καθιερωμένην «Κομματικήν πειθαρχίαν», ἀλλά καί ἀπό τόν φόβον τῆς ἀνακλήσεως, διότι ἄν βουλευτής ἀνακληθῆ δύο φορές, στερεῖται τοῦ δικαιώματος ὑποβολῆς ὑποψηφιότητος.
      Ἄρα μετά προσωπικῆς εὐθύνης!

Κώστας Μαυρόπουλος

Δημοσιογράφος-Συγγραφεύς                         
στις