Οι Ανθρωποι καποια στιγμη βρισκομαστε χωρις να μας ρωτησει κανεις και χωρις βουλητικη συμμετοχη , ερωτευμενοι. Κι αυτο για εμας με τους γηινους περιορισμους της αντιληψης του Θεικου και του περα απο τις 5 αισθησεις μας ευρισκομενου ΑΥΛΟΥ ΥΠΑΡΚΤΟΥ, ειναι μια αποδειξη ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ. Ο Ερωτας που ερχεται σε ολυς μας χωρις να μας ρωτησει, οπως η ζωη κι ο θανατος, ειναι για εμας τους πεπερασμενους και με μικρες δυνατοτητες αντιληψης γηινους, μυηση στην υπαρξη του αυλου. Ειναι η μυηση στο αυλο αγαθο που προσφερεται απο το Θεο σε ολους τους Ανθρωπους, αντικρουομενη (η μυηση αυτη) απο τον αρμαγεδωνα με τον περιορισμο της αντιληψης της ως γεννετησιας λειτουργιας - ηδονης που ειναι καθαρα φθαρτο και αναλωσιμο, καθαρα θνητο λειτουργικο γεγονος, για να εμποδισει τον ανθρωπο να μυηθει στα αυλα και στην αθανασια.
Ο Ερωτας, αυλο αγαθο, ειναι το "σοναρ" (διαθεσιμο δωρεαν σε καθε Ανθρωπο ) που τεκμηριωνει την υπαρξη ψυχης, την υπαρξη του Ανθρωπου ως ψυχης και την αθανασια για την οποια ειμαστε προορισμενοι.
Ο Ερωτας δεν ρωτα για το ποτε ερχεται και για το ποτε Χανεται στο απειρο. Ο Θεος μας τον χαριζει ως εμπειρια ζωσας αιωνιοτητας και ανατασης ψυχης σ αυτη την ζωη, ως προ-γευση του παραδεισου, και ο διαβολος ως δεδομενος ατζεντης της απωλλειας φροντιζει με καθε τροπο να τον σκοτωσει , ειτε ευτελιζοντας τον σε απλη ηδονη, ειτε ευτελιζοντας τον με προδοσια.
Ο Ερωτας ερχεται και τον νοιωθουμε στην ψυχη μας χωρις να μας ρωτησει, και χανεται στο απειρο οταν ανικανοι θνητοι δεν μπορουμε να δικαιωσουμε -ουτε καν να σεβαστουμε- Δωρο Θεου, Γευση του Παραδεισου.
Καθηγητης Ανδρεας Αθηναιος
ΣΣ Απο τις συμβουλες μου σε φοιτηες μου, σε ωρες που μου εξομολογουνται την ψυχη τους, ειτε με τα κοκκινα μαγουλα της "γεννεσης" , ειτε με τα δακρυα της υγειους διαδικασιας του θρηνου.
ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ-ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΖΩΗ, τεκμηριωνουν την υπαρξη του ΑΥΛΟΥ, την Υπαρξη της Ψυχης, ...την ΑΝΑΣΤΑΣΗ και την ΑΘΑΝΑΣΙΑ.....
Ο Ερωτας, αυλο αγαθο, ειναι το "σοναρ" (διαθεσιμο δωρεαν σε καθε Ανθρωπο ) που τεκμηριωνει την υπαρξη ψυχης, την υπαρξη του Ανθρωπου ως ψυχης και την αθανασια για την οποια ειμαστε προορισμενοι.
Ο Ερωτας δεν ρωτα για το ποτε ερχεται και για το ποτε Χανεται στο απειρο. Ο Θεος μας τον χαριζει ως εμπειρια ζωσας αιωνιοτητας και ανατασης ψυχης σ αυτη την ζωη, ως προ-γευση του παραδεισου, και ο διαβολος ως δεδομενος ατζεντης της απωλλειας φροντιζει με καθε τροπο να τον σκοτωσει , ειτε ευτελιζοντας τον σε απλη ηδονη, ειτε ευτελιζοντας τον με προδοσια.
Ο Ερωτας ερχεται και τον νοιωθουμε στην ψυχη μας χωρις να μας ρωτησει, και χανεται στο απειρο οταν ανικανοι θνητοι δεν μπορουμε να δικαιωσουμε -ουτε καν να σεβαστουμε- Δωρο Θεου, Γευση του Παραδεισου.
Καθηγητης Ανδρεας Αθηναιος
ΣΣ Απο τις συμβουλες μου σε φοιτηες μου, σε ωρες που μου εξομολογουνται την ψυχη τους, ειτε με τα κοκκινα μαγουλα της "γεννεσης" , ειτε με τα δακρυα της υγειους διαδικασιας του θρηνου.
ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ-ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΖΩΗ, τεκμηριωνουν την υπαρξη του ΑΥΛΟΥ, την Υπαρξη της Ψυχης, ...την ΑΝΑΣΤΑΣΗ και την ΑΘΑΝΑΣΙΑ.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου