ΦΙΛΙΑΤΡΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Σάββατο 30 Απριλίου 2016

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

Καλὴν Μετάνοια καὶ Καλὸν Παράδεισο!...

«Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλεία σου», 
εἶπεν ὁ ἐκ δεξιῶν μετανοῶν ληστής· καὶ στὸν λόγο του δικαιώνεται ἡ σάρκωση 
τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ, τὸ πάθος Του, ἡ Σταύρωσή Του, 
μὲ σκοπὸ τὴν Σωτηρία τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου. 
Κι ἐκεῖνος ἀνταποκρίνεται στὴν θυσία 
τοῦ Δημιουργοῦ-Θεοῦ του...


«Ἀμὴν λέγω σοι, σήμερον μετ’ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ», 
ἀπαντᾶ ὁ Θεάνθρωπος Χριστὸς ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ· κι ἐκείνη τὴ στιγμὴ 
συνάπτεται ἡ Καινὴ Διαθήκη μεταξὺ τοῦ Θεοῦ 
καὶ τοῦ πλάσματός Του. 
Κι ἑνώνεται πάλι ἡ διαρραγεῖσα ἐκ τοῦ προπατορικοῦ 
ἁμαρτήματος ἀμφίδρομη σχέση, 
ἡ κοινωνία μεταξύ τους...


Ἐκ τῶν κρασπέδων τῆς ὁδοῦ θεατές, 
ἐν τῷ μέσῳ τοῦ Μαρτυρίου, ἀθλητές·
κι ἐκ τοῦ ἐρέβους τῆς ἀπωλείας, 
εἰς τὴν ἀγκαλιὰ τῆς Σωτηρίας·

ἂς καταστοῦμε κοινωνοὶ καὶ φίλοι, 
συνεργοὶ καὶ ἀδελφοὶ τοῦ Κυρίου.


Καλὴν Ἀνάσταση καὶ Καλὸ Πάσχα.
Με αγάπη Χριστού
Ανδρέας Γαλάνης


Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ, ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ  ΟΤΙ ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΤΟΥ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΛΛΗΝΑ ΑΝΔΡΕΑ ΓΑΛΑΝΗ.


Τετάρτη 27 Απριλίου 2016

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ : ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΒΟΛΤΗ τ. ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

O Φιλος μου Κωσταντινος Βολτης τ. Αντιπροεδρος του ΝΣΚ μου προσφερε με αφιερωση το νεο του βιβλιο. Η Γεννια μας, ειχε μαθει να σκεφτεται, και πανω απο ολα να αγαπαει τον Ανθρωπο και την Πατριδα.
Πολλοι "Δυτικοπληκτοι" αναλυτες, προσπαθωντας να καταλαβουν τον ΠΑΥΛΟ τον μαθητη του Ιησου, μπερδευονται στις περιοριοσμενες κορδελες της λογικης αναλυσης. Ομως η "ανατρεπτικη¨" θεση δεν εκφραζεται ως αγωνας "εναντια" σε ενα συστημα, αλλα -κυριως- εναντια στον θανατο. Αν απελευθερωθουμε απο τον Θανατο, αν παψουμε να ειμαστε "θνητοι", τοτε θα ειμαστε ελευθεροι, και στο Ανθρωπινο Μετρο.
Καθ. Ανδρεας Αθηναιος

Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΣΤΙΣ ΡΟΕΣ!!!!!! ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΥΛΟΣ........

listes-xorofilakes











Μάχη μεταξύ ληστών και χωροφυλάκων στο Παλιόκαστρο
Στο τέλος του 19ου αιώνα στην Φθιώτιδα ανθούσε η ληστεία, σαν παραμεθόριος περιοχή η πατρίδα μας, ήταν στέκι και πέρασμα όλων των παρανόμων . Διότι όταν καταδιώκονταν περνούσαν την οροθετική γραμμή και έμπαιναν στο οθωμανικό κράτος. Την εποχή εκείνη στην περιοχή μας υπήρχαν μεγάλοι και αδίστακτοι ληστές ,αλλά ο χειρότερος όλων ήταν ο Θανάσης Παπακυριτσόπουλος από το Αμούρι .Ο Παπακυριτσόπουλος ήταν άνθρωπος αδίστακτος, επικίνδυνος ,θρασύς και πολύ εκδικητικός. Το καλοκαίρι του 1894 ο νεοδιοριζόμενος εισαγγελέας Λεωνίδας Ροζάκης παίρνει σκληρά μέτρα κατά της ληστείας για τον Παπακυριτσόπουλο μάλιστα είπε: θα το πιάσω ζωντανό τον Παπακυριτσόπουλο! Ο Παπακυριτσόπουλος όταν το έμαθε απάντησε : και εγώ θα του κόψω τα' αυτιά του κυρ-εισαγγελέα! Το θράσος του και η εκδικητικότητα του ήταν τέτοια που αποφάσισε να εκδικηθεί τον Λεωνίδα Ροζάκη. Στις 8 Σεπτεμβρίου του 1894 ο Λεωνίδας Ροζάκης και ο ανακριτής Γεώργιος Αγγελής περιόδευαν στην περιοχή της Υπάτης κάνοντας ανακρίσεις, μαζί τους ήταν και οι γραμματείς Βλαχογιώργος και Παπαδόπουλος . Η ομάδα του Ροζάκη είχε σκοπό να επιστρέψει το μεσημέρι στην Λαμία. Ο Παπακυριτσόπουλος άγνωστο πώς , έμαθε για την περιοδεία του Ρ. Αγγελή στην Υπάτη και αποφάσισε μαζί με τους συντρόφους του (Καρακώστα από τα Καμπιά και τους Καλτσά και Αρβανίτη) να του στήσει καρτέρι στη γέφυρα του Βαγιωρέματος στην θέση Καναπίτσα του Σ.Σ. Λιανοκλαδίου. Κατά τις μιάμιση το μεσημέρι η άμαξα του Ρ. Αγγελή έφτασε στην γέφυρα . Μπροστά από την άμαξα πήγαινε ένας έφιππος χωροφύλακας και πίσω της ακολουθούσαν άλλοι δύο έφιπποι χωροφύλακες ,εντεταλμένοι για την φύλαξη και τη ασφάλεια των δικαστικών, επίσης μαζί τους ήταν και ένας έφιππος στρατιώτης. Οι ληστές πετάχτηκαν πυροβολώντας από τη γέφυρα που ήταν κρυμμένοι δύο από αριστερά και δύο δεξιά και φωνάζοντας ((Αλτ στον τόπο)). Τότε Ο χωροφύλακας που προπορευόταν αντέδρασε πυροβολώντας στην αρχή αλλά έπειτα το έβαλε στα πόδια , πίσω του τον ακολούθησαν οι δύο άλλοι χωροφύλακες , ο στρατιώτης δεν αντέδρασε καθόλου. Οι ληστές παρέλαβαν τους δύο δικαστικούς και τους γραμματικούς τους , ακολουθώντας την ρεματιά κατευθύνθηκαν βόρεια για το λημέρι τους που ήταν στη περιοχή Παπαγρηγόρη και στο Γερεντέ. Εκεί ο Παπακυριτσόπολος υπαγόρευσε στον Αγγελή μία επιστολή για τον Νομάρχη. Στην επιστολή ζητούσε να μην τους ενοχλήσουν γιατί θα σκότωναν τους αιχμαλώτους. Έπειτα πήραν τρόφιμα ,όπλα και πυρομαχικά , έδωσαν την επιστολή στους δύο γραμματικούς και τους άφησαν ελεύθερους . Στη συνέχεια ξεκίνησαν με κατεύθυνση βόρεια για το οθωμανικό με σκοπό όταν θα φτάσουν να θέσουν τους όρους τους χρησιμοποιώντας τους δύο δικαστικούς ως ομήρους. Εν τω μεταξύ την ώρα της αιχμαλωσίας περνούσε τυχαία από την περιοχή ο λοχίας Ανέστης επικεφαλής αποσπάσματος εννέα ευζώνων. Όταν άκουσε τους πυροβολισμούς στράφηκε προς το μέρος που γινόταν το επεισόδιο. Όταν αντιλήφτηκε τους ληστές άρχισε να τους καταδιώκει. Εν τω μεταξύ ο Νομάρχης ενημερώθηκε για την σύλληψη των δικαστικών και ζήτησε οδηγίες από την κυβέρνηση. Οι εντολές που δόθηκαν στη συνέχεια ήταν ότι σαν πρώτο μέλημα ήταν η εξόντωση των ληστών και σε δεύτερη μοίρα έρχονταν η ασφάλεια των δικαστικών. Η εντολή του Νομάρχη μάλιστα προς τους επικεφαλείς των αποσπασμάτων ήταν σαφής ((Τα κεφάλια των ληστών ή τα γαλόνια σας)). Στη καταδίωξη των ληστών μαζί με τους Εύζωνες συνενώθηκαν και δέκα Μπεκιώτες που βρέθηκαν τυχαία κοντά στα γεγονότα. Εν τω μεταξύ άρχισαν να καταφτάνουν από παντού ενισχύσεις .Από την Λαμία έρχονταν δύναμη πεζικού πενήντα αντρών και χωροφυλάκων , επίσης από την Αντίνιτσα ερχόταν τυχαία το απόσπασμα ευζώνων με επικεφαλή τον Παπαδογούλια με κατεύθυνση Νταϊτσα και Αμούρη. Οι ληστές μπήκαν στο Δαϊτσόρεμα με σκοπό να αποφύγουν τα αποσπάσματα και να βγουν στο οθωμανικό, αλλά περικυκλωμένοι από παντού μπαίνουν στο Παλιόκαστρο. Τα ένοπλα τμήματα του στρατού και της χωροφυλακής είχαν φτάσει από παντού και είχαν περικυκλώσει του ληστές που ήταν ταμπουρωμένοι στο Παλιόκαστρο. Στην λυσσώδη μάχη που ακολούθησε πρώτος σκοτώνεται ο Καρακώστας. Την ώρα που οι σφαίρες έρχονταν από παντού ο Παπακυριτσόπουλος φώναζε προς τους διώκτες του.((Μην πυροβολείται γιατί θα σκοτώσω τους αιχμάλωτους)). Την ίδια απειλή ο Παπακυριτσόπουλος την επανέλαβε πολλές φορές κατά την διάρκεια της μάχης. Αλλά οι επικεφαλείς των αποσπασμάτων είχα πάρει ρητές διαταγές , πρώτα τους ενδιέφερε η εξόντωση των ληστών και έπειτα η σωτηρία των δικαστικών λειτουργών. Κατά την διάρκεια της μάχης οι ληστές και οι στρατιώτες είχαν καταληφτεί από πολεμικό μένος και πολεμούσαν με πείσμα και αποφασιστικότητα , ο εισαγγελέας Ροζάκης βλέποντας ότι και οι δύο πλευρές πολεμούσαν με πείσμα πολλές φορές απευθύνθηκε στους στρατιώτες και τους παρακαλούσε να σταματήσουν να πυροβολούν. Κάποια στιγμή σκοτώνεται και ο δεύτερος ληστής , οι άλλοι δύο βλέποντας ότι δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας ,όρμησαν εναντίων των αιχμαλώτων με σκοπό να τους εκτελέσουν. Πάνω στην προσπάθεια να τους σκοτώσουν πέφτει νεκρός και ο τρίτος ληστής .Είχε μείνει ζωντανός όμως ο αρχιληστής Παπακυριτσόπουλος , έβγαλε το γιαταγάνι του και χτύπησε δύο φορές τον Ροζάκη στο κεφάλι. Ο ληστής αφού σκότωσε τον Ροζάκη γύρισε να σκοτώσει και τον Αγγελή την ώρα εκείνη όμως πέφτει νεκρός από σφαίρα κάποιου στρατιώτου. Την ίδια στιγμή όμως πέφτει νεκρός και ο Αγγελής κατά λάθος από σφαίρα στρατιώτη. Όταν σταμάτησαν να πέφτουν οι σφαίρες έτρεξαν όλοι μαζί με την ελπίδα ότι ζούσαν οι αιχμάλωτοι. Ανάμεσα στα πτώματα των ληστών βρήκαν το πτώμα του Ροζάκη δίπλα στο πτώμα του Παπακυριτσόπολου, ο Αγγελής ανέπνεε ακόμη αλλά ήταν πολύ βαριά τραυματισμένος. Στο Παλιόκαστρο οι δύο δοικαστικοι λειτουργοί άφησαν την τελευταία τους πνοή , πιστοί στο καθήκον τους και στον όρκο που δώσανε . Η πόλη της Λαμίας για να τους τιμήσει έδωσε το όνομα τους ( οδός Ροζάκη –Αγγελή) ,σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους της πόλης.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ, ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ ΤΟ ΕΞΗΣ ΣΧΟΛΙΟ: ΤΟ 1894  ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΚΒΙΑΖΟΤΑΝ. ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΓΟΙ ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ.  ΣΗΜΕΡΑ, ΑΝΤΙΛΑΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΚΡΑΤΑ ΤΗΝ ΕΓΝΑΤΙΑ Η ΤΗΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΝΟΙΧΤΗ, ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΟΜΗΡΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ. ΑΞΙΟΠΡΟΣΕΚΤΟ  ΟΤΙ ΤΟΤΕ ΟΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΔΙΩΧΘΗΣΑΝ ΜΕ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ. ΣΗΜΕΡΑ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ  ΓΙΑ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ Ο ΟΜΗΡΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ.
ΕΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΓΡΑΦΩΝ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΗ : ΕΑΝ ΕΓΩ Ο ΕΛΛΗΝ ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΝΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΣΤΗΝ ΕΙΔΟΜΕΝΗ, ΘΑ ΚΑΘΟΤΑΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΑΚΑΛΕΙ ΕΥΓΕΝΙΚΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΟΥ ΤΡΑΙΝΟΥ? Η ΘΑ ΜΕ ΕΠΕΡΝΕ ΣΗΚΩΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΔΙΚΑΖΕ ΓΙΑ ΠΑΡΑΚΏΛΥΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ?

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ


Παρασκευή 8 Απριλίου 2016

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΩΡΕΕΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΓΙΑ ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΙΣ ΣΚΟΠΟΥΣ


Γραφει 
Ο Καθηγητης Ανδρεας Αθηναιος


Στις Καπιταλιστικες Χωρες, οσο πιο πολυ κραυγαζουν "να φυγει το Κρατος απο την μεση", τοσο περισσοτερο γινεται  αντιληπτη η ιδεα,  οτι το Αγαθο Δημοσιου Οφελους, επειδη η αγορα δεν εχει κανενα ενδιαφερον να ασχοληθει μαζι του, το εργο του (αποχωρουντος, δικαια η ιδεοληπτικα) Κρατους αναλαμβανουν τα Κοινωφελη Ιδρυματα και τα ΝΠΙΔ Μη Κερδοσκοπικου χαρακτηρα. Οι Ποροι αυτων των Φορεων Κοινωφελους Εργου Δημοσιου Οφελους, εκτος απο τις "επιχορηγησεις" ειναι οι Δωρεες και Οι Χορηγιες. Με αυτο τον Τροπο, συγκροτηθηκαν ολα τα Μεγαλα Αμερικανικα Πανεπιστημια, και συνεχιζουν να αναπτυσσονται και να χρηματοδοτουνται.

Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗ αναγνωριζει ως Κινητρο για τις Δωρεες αυτες προς Φορεις Κοινωφελους Εργου, την φορολογικη απαλλαγη.

Στην Ελλαδα μας, υπαρχει ενα "Κρατος" (Αλλο η Ελλαδα, αλλο το Κρατος), το οποιο ειναι εχθρικο σε καθε τι δημιουργικο, και εαν ο Θεος κραταει τα Κεραμια Ξεκαρφωτα, το κανει γιατι υπαρχουν "Τρελοι" η οποιοι ενω γυρω τους σφυροκοπα ο φθονος, η κουτοπονηρια, και η βλακεια, επιμενουν να δημιουργουν, επιχειρωντας, ειτε για να δημιουργησουν Κοινωφελες Εργο για το Κοινο Καλο, ειτε ως Ιδιωτες ωστε με την δραση τοιυς να προσπορισθουν κερδος, και ειτε ως δημοσιοι λειτουργοι (εχει πολλους καλους Δημοσιους λειτουργους) να στηριξουν γενικα την δημιουργια.

Στην Χωρα μας, οι φθονεροι, οι βλακες, οι κουτοπονηροι και οι μικρης γενικα διανοητικης ικανοτητας ανθρωποι (που τιποτα δεν τους εχει εμποδισει να γινουν και προθυπουργοι), αποκαλουν ολους τους αλλους απαταιωνες, τεμπλελιδες κλπ.
Στην Χωρα μας, οι φθονεροι, οι βλακες, οι κουτοπονηροι και οι μικρης γενικα διανοητικης ικανοτητας ανθρωποι , εχουν παντα μια αρνητικη ερμηνεια αποδιδοντας με τον διεστραμενο ψυχισμο τους μονο ταπεινες προθεσεις και επισης ταπεινα κινητρα σε καθε δημιουργο. Ισως κρινουν εξ ιδιων, ισως ειναι ψυχικα αρρωστοι και θελουν "βοηθεια".

Η φορολογικη απαλλαγη που συνδεεται με τις ΔΩρεςς προς Κοινωφελεις Φορεις , που μονο οι ....οι φθονεροι, οι βλακες, οι κουτοπονηροι και οι μικρης γενικα διανοητικης ικανοτητας ανθρωποι .... δεν αποδεχονται οχι μονο την ηθικη   της βαση  αλλα ουτε και την πρακτικη της εφαρμογη, δεν θελουν να γνωριζουν οτι ειναι αναγνωρισμενη απο την Διεθνη και την Ελληνικη Νομοθεσια.

Ακομα πιο συγκεκριμενα,  αυτα τα περιεργα ψυχικα αναπηρα οντα που ψαχουν λογικοφανεις τροπους σε βαση nikel and dime για φοροεισπρακτικες επιδρομες, εχουν συλλήβδην μια μανια εναντιον καθε φορολογικης απαλλαγης, με το μισος που αναπτυσει ο καθε ψυχικα η σωματικα ανικανος να κατακτησει και να χαρει το "ωραίο".

Ομως ο Νομος Υπαρχει, αποτελει διεθνη πρακτικη και στην Πατριδα μας, οπου η προσωπικη μιζερια καποιων τους κανει να αντιμετωπιζουν με ψυχιατρικες μανιες και με ψυχιατρικη "αρνηση" την υπαρξη του, δεν μπορουν να  την αρνηθουν στην πραξη.  

Αν και λεγεται οτι "η βλακεια ειναι ακαταμαχητη", ολοι που ειμαστε ερωτευμένοι με την δημιουργια, θα ....πολεμήσουμε.

"Εμπνευση"  για το ανωτερω "ξεσπασμα" εναντιον της βλακειας και της νοητικης στερησης απεναντι στην Κοινωφελη Δημιουργια στην οποια περιλαμβανεται (και απο τον Νομο) η Δημιουργια και προσφορα στην Εκπαιδευση και στον Πολιτισμο, αποτελεσε το "βιβλιαρακι" με τις "οδηγιες φορου εισοδηματος" για τις φορολογικες δηλωσεις των Φυσικων προσωπων, δηλ αυτων που ειναι μονο...ανθρωποι...και δεν ειναι Νομικα Προσωπα.... δηλ επιχειρησεις, μαγαζια, εταιρειες,  που σκοπο εχουν το κερδος, οι Κοινωφελη Ιδρυματα και ΝΠΙΔ Μη Κερδοσκοπικα που επιδιωκουν κοινο ωφελος και οχι "να βγαζουν λεφτα".

Οι καθε ειδους βλακες ...κλπ, λοιπον, εχουν διαδωσει οτι οι Δωρεες καταργηθηκαν. Ειναι ακριβως η ηλιθιοτητα (η και η εκ δολου ενεργεια) εκεινου που στην Εξοδο του Μεσολλογγιου φωναξε "πισω". (Φαινεται οτι και αυτος κουραστηκε υστερα απο 17 ωρες). Η πλακα ειναι οτι ολοι αυτοι που μιλανε για φοροφυγαδες μεσω δωρεων κλπ και ειναι υπερ υπερ Ευρωπαιστες, αγνοουν πληρως οτι οι ΔΩρεες και οι αντιστοιχες φορολογικες εκπτωσεις ειναι ενα φορολογικο δικαιο διεθνους εφαρμογης..... το οποιο με τις οποιες "τσιγγουνικες" και "μιζερες" παραλλαγες του ισχυει και εδω στην Ελλαδα.

Να λοιπον τι γραφει το "βιβλιαρακι" με τις οδηγιες φορου εισοδηματος. Για να ενημερωσετε -ως φυσικα προσωπα- τους λογιστες σας και τους εφορους....


Κωδικοι 059-060 
Συμπληρώνονται τα χρηματικά ποσά που καταβαλλατε, λογω δωρεας, προς τους φορεις  της Γενικης Κυβερνησας, το Εθνικο Ταμειο Κοινωνικης συνοχης, τους ιερους ναους, τις ιερες μονες του Αγιου Όρους, το Οικουμενικο Πατριαρχειο Κωνσταντινουπολεως, τα Πατριαρχεια Αλεξανδρείας και Ιεροσολυμων, την Ιερα Μονη Σινα, την Ορθόδοξη Εκκλησια της Αλβανιας, τα δημοτικα νοσοκομεια και τα νοσοκομεια που ειναι ν.π.ι.δ. και επιχορηγουνται απο τον Κρατικο Προϒπολογισμο, τα κοινωφελή ιδρυματα, τα σωματεία μη κερδοςκοπικού χαρακτήρα που παρεχουν υπηρεσιες  εκπαιδευσης και χορηγούν υποτροφίες, τα ημεδαπά ν.π.δ.δ., τα ν.π.ι.δ. που νόμιμα έχουν συσταθεί ή συνιστώνται και τα οποία επιδιώκουν κοινωφελείς σκοπούς, τούς ερευνητικούς και τεχνολογικους φορεις  που διέπονται από το ν.1514/1985 (Α’ 13) και τα ερευνητικά κέντρα που αποτελούν ημεδαπά ν.π.ι.δ. μη κερδοσκοπικου χαρακτήρα, τα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ημεδαπά ν.π.ι.δ. που νόμιμα υπάρχουν η συνιστώνται, εφοσον επιδιώκουν σκοπούς πολιτιστικους.

Κωδικοί 031-032 Συμπληρώστε τα ποσά των δωρεών που καταβάλατε σε κρατικούς φορείς και νομικά πρόσωπα εγκατεστημένα σε άλλα κράτη - μελή της ΕΕ και σε χώρες του Ε.Ο.Φ., τα οποία συμπληρώνονται και στους. 

Κωδικούς 059-060. Σελίδα 43 
--Τα ποσά των δωρεών αναγνωριζονται εφόσον έχουν κατατεθεί σε ειδικούς για το σκοπό αυτό λογαριασμούς τραπεζών που λειτουργούν νόμιμα στην Ελλάδα ή στη χώρα εγκαταστασης των πιο πανω φορέων. 
-Ως χρόνος πραγματοποίησης της δωρεάς θεωρείται ο χρόνος κατάθεσης αυτών & όχι ο χρόνος είσπραξής 
τους από το δωρεοδόχο. Για την απόδειξη της δωρεάς χρηματικών ποσών απαιτούνται τα ακόλουθα δικαιολογητικα : α) γραμμάτιο είσπραξης του ποσού της δωρεάς, το οποίο εκδίδεται από το πιστωτικό Ίδρυμα όπου υφίσταται ειδικός λογαριασμός του νομικού προσώπου για το σκοπό αυτό και το οποίο θα πρέπει να αναφέρει τα στοιχεία του δωρητή και δωρεοδόχου, το ποσό της δωρεάς αριθμητικώς και ολογράφως, την ημερομηνία κατάθεσής του και την υπογραφή του δωρητή, κατα περίπτωση, 
β) βεβαίωση η αντίγραφο της οικείας πραξης του νομιμου εκπροσώπου του δωρεοδοχου απο την οποια να προκυπτει η αποδοχή της δωρεας και η καταχώρηση του ποσου αυτου στα επισημα βιβλια του δωρεοδοχου. 


ΣΧΟΛΙΟ : ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΜΙΖΕΡΙΑ
Το συνολικο ποσο των δωρεών επι του οποίου υπολογιζεται μειωση φορου δε μπορει να υπερβαινει το πεντε τοις εκατο (5%) του φορολογητεου εισοδηματιος του δωρητη. 
Η μειωση διενεργειται εφοσον τα ποσα των δωρεών υπερβαινουν συνολικα τα 100 ευρώ. 
Το 10% του ποσου των δωρεών αυτών θα αφαιρεθει απο το φορο σας.

ΣΣ  Αυτες οι αγριότητες, δεν υπήρχαν πριν χρόνια, και δημιουργηθηκαν επι της κατοχικής Ελλάδας του σήμερα.

Αραγε ποιο θα ειναι το αντιστοιχο κινηματογραφικο εργο για την εποχη μας?



Τρίτη 5 Απριλίου 2016

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΟΥΗΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


Η Σουηδια, αποτελεσε για την Ελλαδα πηγη καθαρης σκεψης για θετικο ερέθισμα των Ελληνων


Αγαπητοί Συνέλληνες, 

Οι καιροί που ζούμε είναι αρκετά δύσκολοι και το μέλλον είναι αβέβαιο.Καθώς περνάνε τα χρόνια βλέπουμε ότι το βιοτικό επίπεδο και η ελληνική κοινωνία παρακμάζει.Οι αποφάσεις των ιθυνόντων και των ανθρώπων που ο ελληνικός λαός δίνει αξιώσεις και δύναμη εδώ και δεκαετίες έχουν ως στόχο την εξαθλίωση του βιοτικού επιπέδου του κάθε Έλληνα και την υποτίμηση της πατρίδος μας.
Εμείς ως Έλληνες του εξωτερικού,και δη ενός κράτος που λειτουργεί σε πολύ καλό βαθμό ως προς την οικονομική του πολιτική και για τα κοινωνικοπολιτικά του θέματα όπως είναι η Σουηδία,δημιουργήσαμε μια ομάδα αποκλειστικά απαρτιζόμενη από Έλληνες που τους πληγώνει αυτή η κατάσταση που επικρατεί στην πατρίδα μας.Ο σκοπός της είναι να μπορέσει να περάσει κάποια ερεθίσματα και να προτείνει λύσεις σε φλέγοντα ζητήματα που ταλαιπωρούν τον ελληνικό λαό. Κύριο μέλημα μας είναι να πείσουμε τους Έλληνες πολίτες ότι όλη αυτή η σκευωρία είναι κατασκευασμένη από διεθνής οργανισμούς που λειτουργούν με χυδαίο και παράνομο τρόπο με βλέψη στο να κατακτήσουν όλο τον εδαφικό και πολιτισμικό πλούτο που διαθέτει η πατρίδα μας. Η λύση που προτείνουμε εμείς ως ομάδα είναι,η παραμονή της χώρας μας στην Ευρωπαική Ένωση,η αποχώρηση της από την Νομισματική Ένωση δηλαδή η αποχώρηση της από το ευρώ και η επιστροφή της σε Εθνικό Νόμισμα με την ισοτιμία του νομίσματος αυτού σε 1 προς 1,δηλαδή μία μονάδα εθνικού νομίσματος ίσο με ένα ευρώ. Για να επιτευχθεί ο σκοπός αυτός,μπορούμε κάλλιστα να στηριχθούμε στην παραγωγή μας και να αξιοποιήσουμε οικονομικούς πόρους όπως για παράδειγμα η ναυτιλία,ο τουρισμός,ο αγροτικός τομέας,ο κτηνοτροφικός τομέας,οι φυσικές πηγές ενέργειας και πολλά άλλα.Βέβαια,τεράστιο ποσοστό των Ελλήνων είτε δεν γνωρίζει αυτούς τους πόρους ή είναι προσκολλημένος σε ό,τι του προβάλλουν καθημερινά και με ύπουλο τρόπο τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης,τα οποία ελέγχονται από κυβερνητικούς παράγοντες.Έτσι λοιπόν,ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να δει καθαρά και να σκεφτεί το πρόβλημα με όσο περισσότερη λογική γίνεται μιας και ο φόβος της αβεβαιότητας και της πτώχευσης που του πλασάρουν τον καταβάλει.Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015 και το πως τα ΜΜΕ το παρουσιάσαν στους Έλληνες πολίτες,με έναν τόσο άσεμνο,ανήθικο και γεμάτο φόβο τρόπο για την επικράτηση του ‘’ΝΑΙ’’.Ενθαρρυντικό δείγμα βέβαια ήταν ότι ο ελληνικός λαός δεν πτοήθηκε και αποφάσισε το ‘’ΟΧΙ’’ έτσι ώστε να δώσει ένα ηχηρό μήνυμα σε όσους επιδιώκουν το ξεπούλημα της Ελλάδας,άσχετα βέβαια με το τι ακολούθησε στη συνέχεια και πως η κυβερνητική συμμαχία αλλά και μεγάλο μέρος της αντιπολίτευσης ξευτιλίστηκε και προσκύνησε τους διεθνείς τοκογλύφους.
Ως δεύτερη βασική προυπόθεση για να επιτευχθεί ο σκοπός αυτός είναι η πίστη και η εθνική συνείδηση.Πρέπει δηλαδή να πιστέψουμε ότι μόνοι μας μπορούμε να τα καταφέρουμε.Έχουμε δει και στο παρελθόν ότι ενωμένοι οι Έλληνες έχουν πετύχει τεράστια κατορθώματα που εξυμνούνται και θα εξυμνούνται για πολλά χρόνια ακόμη,όπως για παράδειγμα η Μάχη του Μαραθώνα,η Επανάσταση του ’21 και άλλα πολλά.Βασικό μας μέλημα λοιπόν είναι να ενωθούν όλοι οι Έλληνες για την επίτευξη ενός στόχου που δεν είναι άλλος από την αναβάθμιση της Ελλάδας στο παγκόσμιο στερέωμα και την βελτίωση της ζωής του κάθε Έλληνα.Με την προϋπόθεση της ενότητας λοιπόν θα αποπειραθούμε να ορθώσουμε το ανάστημα μας σε όλους αυτούς που χρόνια τώρα καταδυναστεύουν την ζωή μας.Απαραίτητη λοιπόν είναι η εισαγωγή του ‘’μαζί’’ στην νοοτροπία των Ελλήνων γιατί μόνο έτσι θα ‘χουμε την απαραίτητη δύναμη και το κατάλληλο μέγεθος αντίστασης ώστε να αλλάξουμε μόνοι μας τις ισορροπίες στα οικονομικά και κοινωνικοπολιτικά δρώμενα της πατρίδας μας προς το καλύτερο.
Εν κατακλείδι,τι είναι αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα και τι είναι αυτό που της λείπει;H απάντησή μας είναι,νέα αξιόλογα πρόσωπα σε κάτι καινούργιο με πρωτοπόρες αντιλήψεις και νέα ήθη.Χαρακτηριστικά των προσώπων αυτών πρέπει να είναι η ανιδιοτέλεια,η εντιμότητα,ο σεβασμός προς τους άλλους,η διάθεση προσφοράς,η αλληλεγγύη,η λαχτάρα για ανάπτυξη.Ενώ παράλληλα πρέπει να είναι καλοί έως άριστοι συνομιλητές ανεξάρτητα από τίτλους και σπουδές.

Σημειωση Ελληνικου Ανεμου: 
Οι Ελληνες του Εξωτερικου μπορουμε και "βλέπουμε"  γιατί δεν είμαστε εξαρτημένοι απο το "συστημα", γιατι ζουμε ως Κοσμοπολιτες παντου στον Κοσμο και οχι σαν "Μηδενισμένοι" εκει που θα επρεπε να αισθανόμαστε σαν στο σπιτι μας.

Οι Ελληνες βρίσκονται εδώ και χρόνια σε μια "άτυπη ομηρία". Έχουν πεισθεί από την προπαγάνδα, ότι είναι "στίγμα" να φύγουν από το Ευρώ η την Σεγκεν. "Θα μας πετάξουν έξω" λένε, και κυριαρχεί πρώτα το στίγμα -αυτού που μόνο ανασφαλείς άνθρωποι μπορούν να νοιώσουν ως υπαρκτό- της "απόρριψης". Ο Τρόμος μήπως τους διώξουν από το Ευρώ η την Σέγκεν, ισοδυναμεί με το συναίσθημα εκείνου που φοβάται μην τον πετάξουν έξω από κάπου, μήπως τον διώξουν απο την "παρέα" , και με αυτή την νοοτροπία δέχεται το όποιο Bulling, δηλαδή τον όποιο εξευτελισμό. Δέχεται να χάσει το σπίτι του, δέχεται να τον ταπεινώνει ο κάθε άσχετος -η και χυδαίας συμπεριφοράς και σκοπιμότητας έφορος, να ψάχνει στα σκουπίδια, να μην έχει περίθαλψη,  και πάνω από όλα να μην έχει όνειρο.



Η απειλη της απορριψης, ειναι εργαλειο ισχυροτερο εκεινου του Οικονομικου φόβου, "θα μου παρουν το σπιτι, δεν θα εχω φαρμακα, θα μεινω ανεργος, θα μου παρουν τις καταθεσεις". Και αυτο φαινεται απο το οτι δεν αντιδρουν οι ανθρωποι, εστω και οταν ολες αυτες οι απωλειες δεν ειναι φοβος, αλλα εχουν γινει για αυτους πραγματικοτητα. 



Σάββατο 2 Απριλίου 2016

Η ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΗΔΕΝΙΣΤΙΚΗ ΙΔΕΟΜΑΝΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΡΟ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ ΧΑΙΡΕΤΙΖΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΙΔΕΟΜΑΝΙΑΣ.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
η Επιδαυρος και το Ηρωδειο ειναι παντα το ιερο της μυησης στον Πολιτισμο. Ο Ελληνικος Πολιτισμος ηταν παντα "Κοσμοπολιτης". Το Καλλιτεχνικο προγραμμα της Επιδαυρου και του Ηρωδειου, ηταν παντα μια Κοσμοπολιτικη Συνθεση παραγωγων, με την πλουσια μετάκληση ξενων θιασων και καλλιτεχνών. Διεθνη "Εργα" ξενες προσωπικοτητες μαζι με την παρουσια των Ελληνικων, συνεθεταν Παντα, τον Διεθνη Χακτηρα του Ελληνικου Φεστιβαλ. Ποια η Διαφορα ενος Ελληνικου Φεστιβαλ και του Διεθνους Φεστιβαλ. και γιατι ταχα η μετονομασια του φορεα του? Ενα "Ελληνικο Φεστιβαλ  ΑΕ" ειναι ηδη Διεθνες. Ενα "Διεθνες Φεστιβαλ ΑΕ" ειναι ...ηδη..."πολυπολιτισμικο" κατα την δηλωση της προθεσης του ΕΥΤΥΧΩΣ παραιτηθεντος πολυπολιτισμικου Βελγου.
Το Διεθνες ειναι το Κοσμοπολιτικο. ΕΙναι το Αριστο. Το Διεθνες-Κοσμοπολιτικο  σημαινει "ανταμωμα" πολιτισμων με σαφη διακριτη ταυτοτητα που μπορουν να χορεψουν μαζι σε μια προσεκτικη μουσικοτητα.
Ο Πολυπολιτισμος δεν ειναι απλως ιδεοληψια. Ειναι "μανια", ειναι οι μανιακοι εκεινοι, που καθονται μπροστα σε ενα πλουσιο τραπεζι δεξιωσεως με θαυμασια εδεσματα ολων των ειδων, απο "σεφ" πολλων Πολιτισμων και προελευσεων, που θελουν να τα πεταξουν ολα μαζι στο τραπεζομαντιλο, να τα ανακατεψουν και να τα παρουσιασουν ως ενα νεο "εδεσμα". Το οποιο οχι μονο θα εχει καταστρεψει ο,τι οι Σεφ απο διαφορετικες χωρες και πολιτισμους "εφεραν" στο τραπεζι, αλλα θα εχει δημιουργησει και μια αηδία που οποιος την φαει, θα "αναγαγει".
Το Ελληνικο Φεστιβαλ με το καταξιωμενο Διεθνες ρεπερτοριο, μυησε στον Πολιτισμο και Δημιουργησε Πολιτισμο απο της Ιδρυσεως του. Το Ελληνικο Φεστιβαλ με το καταξιωμενο Διεθνες ρεπερτοριο, μυησε στον Ελληνικο Πολιτισμο, αλλα και μας γνωριζε αλλους πολιτισμους. Να θυμηθουμε τα μπαλετα Μπολσοι, Τον Μωρις Μπεζαρ, Τον Φρανκ Σινατρα, τις παραγωγες της ΕΛΣ με την συμμετοχή και ξενων καλλιτεχνών, η και την χρηση ξενογλωσου λιμπρετου. Το Θεατρο ΝΟ, με Αρχαια Τραγωδια παραλληλα με το δικο μας Εθνικο Θεατρο!...

ΗΡΩΔΕΙΟ : Δ1 : (ΦΩΤΟ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 90) ΟΙ ΚΡΙΤΙΚΟΙ ΘΕΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΟΚΡΙΤΙΚΟΙ ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΕΞΙΑ: Ο ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΖΥΓΟ ΤΟΥ ΛΙΛΗ, Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ, Ο ΠΕΡΣΕΥΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Ποσο  ποιο Διεθνες θα μπορουσε να ειναι ενα Φεστιβαλ. Αλλα αυτο το Διεθνες Φεστιβαλ μυεί στον Πολιτισμο, ανοιγει τους οριζοντες, κανει ξανα τον Ελληνα Ταξιδευτη Ομηρο, αλλα και οδυσσεα, παντα ομως με σταθερο σημειο αναφορας την Ιθακη, με ματι καθαρο και νου οξυ.

Ο Πολυπολιτισμος δεν παραγει και δεν δημιουργει Πολιτισμο. Μυει απλα στον Μηδενισμο. Και στην σκοπιμοτητα του αυτη επικουρειται επαξιως απο τις μεθοδους και τα εργαλεια της απαξιωσης, της αμφισβήτησης, της ανασφαλειας. Το Καθαρο "Προτυπο" σημειο αναφορας, αμφισβητείται και απαξιωνεται με προταση αντικαταστασης του, πρωτα απο το ασημαντο της καθημερινοτητας και υστερα απο το απλανες μια ζωης χωρις περιεχομενο,με ανθρωπους να καλουνται να ζησουν ως φωτοαντιγραφα "εξουσιαστικων στερεοτυπων" που ερχονται να αντικαταστησουν τα δημιουργικα προτυπα.

Ευχαμαστε Καλη ΑΠΟΤΥΧΙΑ σε καθε μεταλλαξη των Ελληνικων Κοσμοπολιτικων Φεστιβαλ με Διεθνες Καλλιτεχνικο Προγραμμα, σε ενα εργαλειο επιβολης της ιδεας καποιων μανιακων να προωθησουν τον Μηδενισμο, προς οφελος της Εξουσιας των λιγων.

Καθηγητης Ανδρεας Αθηναιος
USA
----------------------------------------------------------------------
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

Στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικό Φεστιβάλ ΑΕ κοινοποιήθηκε η ακόλουθη επιστολή του κυρίου Γιαν Φάμπρ:
"Με την παρούσα, εγώ, ο Γιαν Φαμπρ, παραιτούμαι από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή (curator) του Ελληνικού Φεστιβάλ. Αποδέχτηκα την πρόταση του Υπουργού Πολιτισμού της Ελλάδας να προβώ σε καλλιτεχνικές επιλογές με πλήρη ελευθερία. Αυτό δεν φαίνεται να είναι πλέον δυνατόν στην Ελλάδα. Δεν επιθυμώ να εργαστώ σε ένα εχθρικό καλλιτεχνικό περιβάλλον, στο οποίο προσήλθα με ανοιχτό μυαλό και ανοιχτή καρδιά. Εύχομαι στους Ελληνες καλλιτέχνες καλή τύχη στη δουλειά τους και στο Φεστιβάλ τους".

Ο νέος Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου κ. Jan Fabre δίνει το στίγμα του για την επόμενη τετραετία:
«Σε αυτά τα τέσσερα χρόνια που θα επιμελούμαι το Διεθνές Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου ελπίζω να χτίσω γέφυρες και να αναπτύξω το διάλογο. Ελπίζω να καταστήσω το Φεστιβάλ αντιπροσωπευτικό της πολυπολιτισμικής κοινωνίας μέσα στην οποία βρίσκεται. Ένα Φεστιβάλ που μορφοποιεί  ένα καθρέπτη του κόσμου και την ίδια στιγμή ένα εσωτερικευμένο παράλληλο σύμπαν, όπου η ποικιλομορφία αποδεικνύεται ότι δεν είναι πρόβλημα, αλλά υπόσχεση – για μια καλύτερη τέχνη, ένα καλύτερο μέλλον και έναν καλύτερο κόσμο. Χαρείτε το!»





Η ΕΝΝΟΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ

Τι σημαίνει η λέξη «Πατρίδα»

- Ένα διαχρονικό κείμενο -

Το λήμμα αυτό γράφτηκε από τον Louis de Jaucourt το 1765.

Πατρίδα
Η αντίληψη για την Πατρίδα
Αποδεικτικά στοιχεία
Η Ρώμη
Η καταστροφη της Πατρίδας
Τιβέριος και η απαξίωση της Πατρίδας
Τραϊανός, ένας “Πατέρας της Πατρίδας”
(Πως ο Τραϊανός ξαναζωντάνεψε την πατρίδα από τα συντρίμμια)

(“Οι διεφθαρμένοι πολίτες είναι πάντα έτοιμοι να κατασπαράξουν την πατρίδα τους ή να προκαλέσουν αναταραχές και φατρίες που είναι τόσο καταστροφικές για το κοινό καλό”)

Louis de Jaucourt: “PATRIE” Μετάφραση από τα γαλλικά του λήμματος PATRIE, το οποίο συμπεριλαμβάνεται στην Εγκυκλοπαίδεια του Ντιντερό και του Ντ’ Αλαμπέρ (Encyclopedie de Diderot et d’ Alembert).



Ο Ρήτορας που ασχολείται λίγο με τη λογική, ο γεωγράφος που δεν τον απασχολεί παρά μόνο η θέση των τόπων και ο χυδαίος λεξικογράφος θεωρούν σαν πατρίδα τον τόπο γέννησης, όποιος και αν είναι αυτός.

Αλλά ο φιλόσοφος γνωρίζει ότι αυτή η λέξη προέρχεται από το λατινικό paterπου αντιπροσωπεύει έναν πατέρα και παιδιά και επομένως εκφράζει την έννοια που αποδίδουμε στην οικογένεια, στην κοινωνία, στο ελεύθερο κράτος, του οποίου αποτελούμε μέλη, και του οποίου οι νόμοι εξασφαλίζουν τις ελευθερίες μας και την ευτυχία μας.

Δεν υπάρχει πατρίδα κάτω από το ζυγό του δεσποτισμού.

Τον περασμένο αιώνα, ο Colbert συνέχεε τη βασιλική επικράτεια με την πατρίδα. Τελικά, ένας σύγχρονός μας, παρουσίασε μια διατριβή γι αυτή τη λέξη, στην οποία προσδιόρισε με τόση χάρη και ακρίβεια, τη σημασία αυτού του όρου, τη φύση του και την ιδέα που πρέπει να του αποδώσουμε, που θα έκανα λάθος αν δεν εμπλούτιζα, ή μάλλον διαμόρφωνα, το άρθρο μου βασισμένο σε σκέψεις αυτού του πνευματικού ανθρώπου.

Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι δε γνώριζαν τίποτα πιο αγαπητό και πιο ιερό από την πατρίδα.

Έλεγαν ότι χρωστούν τα πάντα σ’ αυτή. Ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο για το οποίο να αξίζει κανείς να πάρει εκδίκηση, εκτός από την πατρίδα και τον πατέρα.

Ότι δεν πρέπει κανείς να έχει άλλους φίλους εκτός από τους φίλους της πατρίδας.

Ότι, απ’ όλους τους οιωνούς, ο καλύτερος είναι να μάχεται κανείς γι αυτήν.

Ότι είναι ωραίο, ότι είναι γλυκό να πεθάνει κανείς για να την υπερασπιστεί.

Ότι οι ουρανοί δεν αποκαλύπτονται παρά μόνο σε σ’ αυτούς που την έχουν υπηρετήσει. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μιλούσαν οι δικαστές, οι πολεμιστές και ο λαός.

Η αντίληψη για την Πατρίδα

Τι αντίληψη λοιπόν είχαν διαμορφώσει για την πατρίδα;

H πατρίδα, έλεγαν, είναι μια γη που όλοι όσοι την κατοικούν ενδιαφέρονται για την διατήρησή της, που κανείς δεν θέλει να την εγκαταλείψει, γιατί κανείς δεν εγκαταλείπει την ευτυχία του, και όπου οι ξένοι αποζητούν ένα άσυλο.

Είναι μια τροφός που προσφέρει το γάλα της με τόση ευχαρίστηση, όση νιώθουν αυτοί που το δέχονται.

Είναι μια μητέρα που αγαπά όλα τα παιδιά της, που δεν τα ξεχωρίζει παρά μόνο όσο ξεχωρίζουν από μόνα τους. Που επιθυμεί να υπάρχει και η αφθονία και η μετριότητα, αλλά καθόλου φτώχεια.

Μεγάλοι και μικροί, αλλά κανένας στερημένος. Που, ακόμα και σ’ αυτή την άνιση μοιρασιά, διατηρεί ένα βαθμό ισότητας, ανοίγοντας σε όλους το δρόμο για τις πρώτες θέσεις.

Που δεν αντέχει να υποφέρει καμιά δυστυχία μέσα στην οικογένεια, παρά μόνο αυτές που δεν μπορεί να αποφύγει, την αρρώστια και τον θάνατο.

Που θεωρεί ότι δεν έχει κάνει τίποτα γεννώντας απλά τα παιδιά της, αν δεν τους εξασφαλίσει και την καλή ζωή.

Είναι μια δύναμη παλιά όσο και η κοινωνία, θεμελιωμένη στη φύση και την τάξη.

Μια δύναμη ανώτερη από κάθε άλλη που υπάρχει στα σπλάχνα της, άρχοντες, δικαστές, έφοροι, σύμβουλοι ή βασιλιάδες.

Μια δύναμη που υποτάσσει στους νόμους της τόσο αυτούς που διοικούν στο όνομά της, όσο και αυτούς που διοικούνται.

Είναι μια θεότητα που δέχεται προσφορές, μόνο και μόνο για να τις διαμοιράσει , που αποζητά μάλλον το συναισθηματικό δέσιμο παρά την πίστη, που χαμογελάει όταν κάνει το καλό και δυσανασχετεί όταν κατακεραυνώνει.

Τέτοια είναι η πατρίδα! Η αγάπη που της έχουμε οδηγεί στην πραότητα των ηθών και η πραότητα των ηθών οδηγεί στην αγάπη για την πατρίδα.

Αυτή η αγάπη είναι η αγάπη για τους νόμους και το καλό της πολιτείας, αγάπη που αναπτύσσεται μόνο στις δημοκρατίες.

Είναι μια πολιτική αρετή, βάσει της οποίας κανείς απαρνείται τον εαυτό του, προκρίνοντας το κοινό συμφέρον έναντι του δικού του. Είναι ένα συναίσθημα και όχι μια συνέπεια. Ο τελευταίος άνθρωπος σε ένα κράτος μπορεί να έχει αυτό το συναίσθημα, όπως ακριβώς και ο αρχηγός της δημοκρατίας.

Η λέξη πατρίδα είναι μια από τις πρώτες λέξεις που τα παιδιά ψέλλιζαν στους αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους.

Ήταν το πνεύμα των συζητήσεων και η κραυγή του πολέμου.

Εμπλούτιζε την ποίηση, διήγειρε τους ρήτορες, κυριαρχούσε στη γερουσία, αντηχούσε στο θέατρο και στις λαϊκές συνελεύσεις. Ήταν χαραγμένη στα μνημεία.

Ο Κικέρων έβρισκε αυτή τη λέξη τόσο προσφιλή, που την προτιμούσε από κάθε άλλη, όταν μιλούσε για τα συμφέροντα της Ρώμης.

Υπήρχαν επίσης, στους αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους, συνήθειες που τάφοι, επιτάφιοι λόγοι, ήταν όλα πηγές του πατριωτισμού.

Υπήρχαν επίσης πραγματικά λαϊκά θεάματα, όπου όλες οι τάξεις διασκέδαζαν από κοινού. Βήματα όπου η πατρίδα, μέσω των λόγων των ρητόρων, διαβουλευόταν με τα παιδιά της, πάνω στα μέσα που θα τα καθιστούσαν ευτυχισμένα και ελεύθερα.

Αποδεικτικά στοιχεία

Αλλά ας περάσουμε στην απαρίθμηση των στοιχείων που θα αποδείξουν όλα όσα έχουμε ήδη αναφέρει.

Όταν οι Έλληνες νίκησαν τους Πέρσες στη Σαλαμίνα, άκουγε κανείς από τη μια πλευρά τη φωνή ενός αυτοκρατορικού άρχοντα που ωθούσε σκλάβους στη μάχη και από την άλλη τη λέξη πατρίδα που κινητοποιούσε ελεύθερους ανθρώπους.

Οι Έλληνες δεν είχαν τίποτα πιο πολύτιμο από την αγάπη για την πατρίδα. Το να εργάζονται γι αυτήν ήταν η ευτυχία και η δόξα τους.

Ο Λυκούργος, ο Σόλων, ο Μιλτιάδης, ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης προτιμούσαν την πατρίδα τους από κάθε τι άλλο στον κόσμο.

Ο ένας, σε ένα πολεμικό συμβούλιο που οργανώθηκε από τη δημοκρατία, βλέπει το μπαστούνι του Ευρυβιάδη να σηκώνεται κατά πάνω του. Δεν απαντά παρά με τις παρακάτω τρεις λέξεις: χτύπα, αλλά άκουσε.

Ο Αριστείδης, αφού για μακρό διάστημα διαχειριζόταν τις δυνάμεις και τα οικονομικά της Αθήνας, δεν άφησε ούτε καν αυτά που χρειαζόταν για να ταφεί.

Οι γυναίκες στη Σπάρτη ήθελαν να αρέσουν όπως θέλουν και οι δικές μας. Αλλά θεωρούσαν ότι θα έφταναν πιο σίγουρα στο στόχο αυτό, αν συνδύαζαν το ζήλο για την πατρίδα με τις χάρες.
- Πήγαινε, γιε μου, έλεγε η μια, εξοπλίσου για να υπερασπιστείς την πατρίδα και γύρισε ή με την ασπίδα σου ή πάνω στην ασπίδα σου, δηλαδή, νικητής ή νεκρός.
- Παρηγορήσου, έλεγε η άλλη σε έναν από τους γιούς της, παρηγορήσου για το πόδι που έχασες, γιατί δε θα κάνεις ούτε βήμα χωρίς να σου θυμίζει ότι υπερασπίστηκες την πατρίδα.
- Μετά τη μάχη στα Λεύκτρα, όλες οι μητέρες αυτών που είχαν χαθεί μαχόμενοι χαίρονταν, σε αντίθεση με τις άλλες, που έκλαιγαν πάνω στους γιους τους, που επέστρεφαν ηττημένοι. Περηφανεύονταν ότι έφερναν άντρες στον κόσμο, γιατί, από την κούνια ακόμα, τους παρουσίαζαν την πατρίδα σαν πρώτη τους μητέρα.

Η Ρώμη

Η Ρώμη, που είχε δεχτεί από τους Έλληνες την ιδέα ότι έπρεπε να διαμορφώσει πατρίδα, τη χάραξε πολύ βαθιά στην καρδιά των πολιτών της.

Υπήρχε ακόμα αυτή η ιδιαιτερότητα στους Ρωμαίους, ότι συνέδεαν ορισμένα θρησκευτικά συναισθήματα με την αγάπη που είχαν για την πατρίδα τους.

Αυτή η πόλη που είχε θεμελιωθεί με τους καλύτερους οιωνούς, αυτός ο Ρωμύλος που ήταν ταυτόχρονα ο βασιλιάς και ο θεός τους, αυτό το καπιτώλιο που ήταν αιώνιο όπως και η πόλη και η πόλη αιώνια όπως και ο ιδρυτής της, προξενούσαν στους Ρωμαίους εξαιρετική εντύπωση.

Ο Βρούτος, για να διατηρήσει την πατρίδα του, αποκεφάλισε τους γιούς του. Και μια τέτοια ενέργεια θα φαινόταν αφύσικη μόνο σε αδύναμα πνεύματα. Χωρίς το θάνατο των δυο προδοτών, η πατρίδα του Βρούτου θα εξέπνεε εν των γενάσθαι.

Ο Valerius Publicola δεν είχε παρά να αναφέρει το όνομα της πατρίδας για να καταστήσει λαϊκότερη τη Γερουσία.

Ο Menenius Agrippa, για να οδηγήσει τον κόσμο από τον Ιερό Λόφο[1] στην καρδιά της δημοκρατίας. Η Veturia, για να αφοπλίσει το γιο της, τον Καριολάνο[2]. Οι ManliusCamille και Scipion, για να νικήσουν τους εχθρούς των Ρωμαίων. Οι δυο Κατώνες, για να διατηρήσουν τους νόμους και τα αρχαίο ήθη. Ο Κικέρων, για να τρομάξει τον Αντώνιο και να κεραυνοβολήσει τον Κατιλίνα.

Έχει λεχθεί ότι αυτή η λέξη πατρίδα περιείχε μια μυστική αρετή, όχι για να καθιστά τους πιο δειλούς γενναίους, κατά την έκφραση του Lucien, αλλά επίσης για να γεννά ήρωες σε κάθε γενιά, για να πραγματοποιεί κάθε είδους θαύματα. Καλύτερα να πούμε ότι, στο πνεύμα αυτών των Ελλήνων και Ρωμαίων, υπήρχαν αρετές που τους καθιστούσαν ευαίσθητους στο νόημα της λέξης.

Δεν αναφέρομαι σε αυτές τις μικρές αρετές που αποσπούν επαίνους σαν ανταμοιβή στις μικρής κλίμακας κοινωνίες μας.

Εννοώ αυτές τις ιδιότητες του πολίτη, αυτή τη δύναμη ψυχής που μας κάνει να πραγματοποιούμε και να υπομένουμε μεγάλα έργα για το κοινό καλό.

Ο Fabius χλευάστηκε, περιφρονήθηκε, προσβλήθηκε, από το συναγωνιστή του και από το στρατό του. Χωρίς να δώσει σημασία, δεν άλλαξε τίποτα από το σχέδιό του, χρονοτρίβησε κι άλλο και έφτασε σχεδόν στο σημείο να νικήσει τον Αννίβα.

Ο Regulus, για να εξασφαλίσει ένα πλεονέκτημα για τη Ρώμη απορρίπτει την ανταλλαγή αιχμαλώτων, ενώ είναι ο ίδιος αιχμάλωτος και επιστρέφει στην Καρχηδόνα, όπου τον περιμένουν βασανιστήρια. Τα ίχνη του Decius τον εκθέτουν, στέλνοντάς τον σε σίγουρο θάνατο.

Στο βαθμό που θεωρούμε αυτούς τους πολίτες στρατηγούς σαν επιφανείς ανόητους και τις πράξεις τους σαν θεατρινίστικες αρετές, δε γνωρίζουμε καλά τη λέξη πατρίδα.

Ίσως να μην ακούστηκε αυτή η ωραία λέξη με περισσότερο σεβασμό, περισσότερη αγάπη, περισσότερη αξία, από την εποχή του Fabricius.  Όλοι γνωρίζουν αυτό που είπε στον Πύρρο: «Κρατήστε το χρυσό σας και τις τιμές σας, εμείς οι Ρωμαίοι, είμαστε όλοι πλούσιοι, γιατί η πατρίδα, για να μας ανεβάσει στα υψηλά αξιώματα, δε μας ζητάει παρά μόνο την αξία μας». Αλλά δεν γνωρίζουν όλοι ότι το ίδιο θα έλεγαν και χίλιοι άλλοι Ρωμαίοι.

Αυτός ο πατριωτικός τόνος ήταν ο γενικός τόνος σε μια πόλη, όπου όλοι οι κανόνες ήταν ηθικοί. Γι’ αυτό και η Ρώμη φάνηκε στον Κυνέα, τον πρεσβευτή του Πύρρου, σαν ναός και η Σύγκλητος σαν μια ακτινοβολούσα συνέλευση.

Η καταστροφη της Πατριδας

Η κατάρρευση των ηθών, οταν ο πολίτης να απαξιώνει το γενικό καλό, πνίγει κάθε αγάπη για την πατρίδα τους.
Οι διεφθαρμένοι πολίτες είναι πάντα έτοιμοι να κατασπαράξουν την πατρίδα τους ή να προκαλέσουν αναταραχές και φατρίες που είναι τόσο καταστροφικές για το κοινό καλό.

Τα πράγματα άλλαξαν μαζί με τα ήθη. Προς το τέλος της δημοκρατίας δεν αναγνώριζαν πια τη λέξη πατρίδα παρά για να τη βεβηλώσουν.

Ο Κατιλίνας και οι εξοργισμένοι συνεργοί του καταδίκαζαν σε θάνατο όποιον τη πρόφερε ακόμα στη ρωμαϊκή γλώσσα.

Ο Κράσσος και ο Καίσαρας δεν τη χρησιμοποιούσαν παρά για να συγκαλύψουν τη φιλοδοξία τους.
- Κι όταν στη συνέχεια ο ίδιος ο Καίσαρας, διαβαίνοντας το Ρουβικώνα, είπε στους στρατιώτες του ότι θα έπαιρνε εκδίκηση για τις προσβολές που είχε δεχθεί η πατρίδα, έκανε κατάχρηση της δύναμης του στρατεύματός του.
- Δεν μάθαιναν πια να αγαπούν την πατρίδα όσοι δειπνούσαν σαν τον Κράσσο, οικοδομούσαν σαν το Βερρές, κατέστρωναν σχέδια τυραννίας σαν τον Καίσαρα, κολάκευαν τον Καίσαρα σαν τον Αντώνιο.

Παρ’ όλ’ αυτά γνωρίζω ότι μέσα σ’ αυτή την κατάρρευση, της διακυβέρνησης και των ηθών, έβλεπε κανείς ακόμα κάποιους Ρωμαίους να αγωνιούν για το καλό της πατρίδας τους.

Ο Titus Labienus είναι ένα παράδειγμα πολύ ξεχωριστό. Αντιμετωπίζοντας με ανωτερότητα της ελκυστικές φιλοδοξίες, ο φίλος του Καίσαρα, ο σύντροφος και συχνά το μέσον για τις νίκες του τελευταίου, εγκατέλειψε χωρίς δισταγμό μια σίγουρη προοπτική. Και θυσιαζόμενος για την αγάπη της πατρίδας του, επέλεξε το κόμμα του Πομπήιου, όπου ρίσκαρε τα πάντα και όπου, ακόμα και σε περίπτωση επιτυχίας, δεν θα έβρισκε παρά πολύ μέτρια αναγνώριση.

Τιβέριος και η απαξίωση της Πατρίδας

Όμως τελικά η Ρώμη υπό τον Τιβέριο ξέχασε κάθε αγάπη για την πατρίδα. Και πώς άλλωστε θα μπορούσε να τη διατηρήσει;
- Έβλεπε κανείς τη ληστεία συνδεδεμένη με την εξουσία, τη μηχανορραφία και την ίντριγκα να διαφεύγουν από κατηγορίες, όλα τα πλούτη στα χέρια των λίγων, μια υπερβολική χλιδή να αποτελεί προσβολή προς την ακραία ανέχεια, τον καλλιεργητή να θεωρεί το χωράφι του απλή πρόφαση για κακομεταχείριση.
- Κάθε πολίτης να απαξιώνει το γενικό καλό, και να ενδιαφέρεται μόνο για το δικό του. Όλες οι αρχές της διακυβέρνησης είχαν διαφθαρεί. Όλοι οι νόμοι βασίζονταν στη θέληση του κυρίαρχου.
- Περισσότερη δύναμη στη Σύγκλητο, σήμαινε μεγαλύτερη σιγουριά για τους ιδιώτες.
- Οι Συγκλητικοί που θα ήθελαν να υπερασπιστούν τη δημόσια ελευθερία ρίσκαραν τη δική τους. Δεν ήταν παρά μια καλυμμένη τυραννία, που ασκούνταν υπό τον ίσκιο της ποίησης, κι αλλοίμονο σε όποιον το αντιλαμβανόταν.
- Το να παρουσιάσει κανείς τους φόβους του σήμαινε να τους πολλαπλασιάσει.
- Ο Τιβέριος αποτραβήχτηκε στο νησί του Κάπρι, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στον Seianus. Και ο Seianus, αντάξιος ενός τέτοιου αφεντικού, έκανε ό’τι απαιτούνταν για να πνίξει στους Ρωμαίους κάθε αγάπη για την πατρίδα τους.

Τραϊανός, ένας “Πατέρας της Πατρίδας

Τίποτα δε δοξάζει περισσότερο τον Τραϊανό από το ότι ξαναζωντάνεψε τα συντρίμμια. Έξι τύραννοι, εξίσου βάναυσοι, σχεδόν όλοι μανιακοί, συχνά ηλίθιοι, προηγήθηκαν από τον Τραϊανό στο θρόνο. Οι θητείες του Τίτου και του Νέρβα ήταν πολύ σύντομες για να μπορέσουν να αποκαταστήσουν την αγάπη της πατρίδας. Ο Τραϊανός κατέστρωσε σχέδιο για να υπερβεί όλ’ αυτά. Ας δούμε πως τα κατάφερε:
- Άρχισε λέγοντας στον Saburanus, πραιτοριανό αξιωματούχο, δίνοντάς του το σύμβολο αυτού του αξιώματος, που ήταν ένα ξίφος:  «Πάρε αυτό το όπλο, για να το χρησιμοποιήσεις προς υπεράσπισή μου αν κυβερνάω σωστά τη πατρίδα μου, ή εναντίον μου αν συμπεριφέρομαι άσχημα». Ήταν σίγουρος για τις ενέργειές του.
- Αρνήθηκε τα χρήματα που δέχονταν οι νέοι αυτοκράτορες από τις πόλεις.
 - Ελάττωσε σημαντικά τους φόρους, πούλησε ένα μέρος των αυτοκρατορικών κατοικιών σε όφελος του κράτους. Έδωσε παροχές σε όλους τους φτωχούς πολίτες.
Εμπόδισε τους πλούσιους να πλουτίσουν υπερβολικά.
- Αυτοί που τους έδωσε αξιώματα, οι θυσαυροφύλακες, οι πραίτορες, οι ανθύπατοι, δεν είχαν παρά μόνο ένα μέσο για να τα διατηρήσουν. Να φροντίσουν για την ευτυχία του λαού.
- Επανέφερε την αφθονία, την τάξη και τη δικαιοσύνη στις επαρχίες και στη Ρώμη, όπου το παλάτι του ήταν ανοικτό στο κοινό όσο και οι ναοί, ιδιαίτερα σε αυτούς που αντιπροσώπευαν τα συμφέροντα της πατρίδας.
- Όταν ο κόσμος έβλεπε τον άρχοντα του κόσμου να υποτάσσεται στο νόμο, να δίνει στη Γερουσία την αίγλη και την εξουσία, να μην κάνει τίποτα χωρίς συνεννόηση με αυτήν, να μην αντιμετωπίζει το αυτοκρατορικό αξίωμα παρά σαν μια απλή αρμοδιότητα υπόλογη στην πατρίδα, επί τέλους το καλό φάνηκε να αποκτά υπόσταση για το μέλλον.
- Ο κόσμος δεν ήταν πια μαζεμένος.
- Οι γυναίκες χαίρονταν που είχαν δώσει παιδιά για την πατρίδα.
- Οι νέοι μιλούσαν μόνο για να την προβάλλουν.
- Οι γέροντες ξαναέπαιρναν δυνάμεις για να την υπηρετήσουν.
- Όλοι φώναζαν ευτυχισμένη πατρίδα! Δοξασμένος αυτοκράτορας!
Όλοι κατ’ ευφημισμό απέδωσαν στον καλύτερο από τους πρίγκηπες έναν τίτλο που ενσωμάτωνε όλους τους τίτλους, πατέρα της πατρίδας.

Αλλά όταν τη θέση την κατέλαβαν καινούρια τέρατα, η διακυβέρνηση ξέπεσε πάλι. Οι στρατιώτες πούλησαν την πατρίδα και δολοφόνησαν τους αυτοκράτορες για να πάρουν νέα αμοιβή.

Μετά από αυτές τις λεπτομέρειες, δεν έχω την ανάγκη να αποδείξω ότι δεν μπορεί να υπάρξει πατρίδα στα κράτη που είναι υπόδουλα.

Έτσι (δεν εχουν πατρίδα) κι αυτοί που ζουν κάτω από τον ανατολικό δεσποτισμό, όπου δεν γνωρίζουν άλλο νόμο από τη θέληση του άρχοντα, άλλες συνήθειες από τη λατρεία των ιδιοτροπιών του, άλλες αρχές διακυβέρνησης από τον τρόμο, όπου καμιά περιουσία και κανένα κεφάλι δεν έχουν σιγουριά.

Αυτοί δεν έχουν καθόλου και δεν γνωρίζουν καν τη λέξη, που είναι η πραγματική έκφραση της ευτυχίας.

Με το ζήλο που με παρακινεί, λέει ο Αββάς Κογιέ, έχω μελετήσει σε πολλά μέρη ανθρώπους από όλες τις τάξεις: Πολίτες, τους είπα, γνωρίστε την πατρίδαΟ άνθρωπος του λαού έκλαψε, ο δικαστής έσμιξε τα φρύδια του τηρώντας μια σκυθρωπή σιωπή, ο στρατιωτικός ορκίστηκε, ο αυλικός με χλεύασε, ο τραπεζίτης με ρώτησε αν ήταν το όνομα ενός καινούριου κτήματος. Οι άνθρωποι της θρησκείας, οι οποίοι, όπως ο Αναξαγόρας, δείχνουν με το δάκτυλο στον ουρανό όταν τους ρωτούν που είναι η πατρίδα, δεν είναι τυχαίο που δεν τη χαίρονται καθόλου σ’ αυτή τη γη.

Ένας ευγενής που είναι γνωστός τόσο από τις ομιλίες τους όσο και από τα γραπτά του, έχει γράψει κάπου, ίσως με υπερβολική πικρία, ότι στη χώρα του η φιλοξενία έχει μετατραπεί σε πολυτέλεια, η ευχαρίστηση σε κραιπάλη, οι άρχοντες σε αυλικούς, οι αστοί σε μικροαστούς. Αν είναι όντως έτσι, τι κρίμα, η αγάπη για την πατρίδα δε θα μπορούσε να ξαναγεννηθεί.

Οι διεφθαρμένοι πολίτες είναι πάντα έτοιμοι να κατασπαράξουν την πατρίδα τους ή να προκαλέσουν αναταραχές και φατρίες που είναι τόσο καταστροφικές για το κοινό καλό.

Louis de Jaucourt, 1765.

------------------------------------------------------------------------------
[1] O Ιερός Λόφος ήταν ένα ύψωμα έξω από τη Ρώμη, όπου κατέφυγαν οι πληβείοι κατά την εξέγερση του 495 π.Χ (Ανταίος)

[1] Ο Καριολάνος, αφού εκδιώχθηκε από τη Ρώμη, βάδισε εναντίον της επικεφαλής μιας στρατιάς Βόλσκων. Η μητέρα του Veturia και η μνηστή του τον έπεισαν να αποσυρθεί επικαλούμενες την πατρίδα τους τη Ρώμη (Ανταίος)

(Αναδημοσίευση από το περιοδικό ΑΝΤΑΙΟΣ τεύχος 1ο (Ιούνιος – Ιούλιος 2015) μέσω tribune).



Μια άλλη άποψη

Τι είναι η Πατρίδα

Η Πατρίδα είναι σαν μια πελώρια Εικόνα με βαθος Κοινής Ιστορίας, της οποίας αναλαμβάνουμε την ευθύνη (και παίρνουμε μαθήματα προς μίμηση η αποφυγή, ότι καλό να βελτιώσουμε και ότι κακό να απορρίψουμε).

Η Πατρίδα απαρτίζεται από:
Το Εδαφος που πατούμε εμείς και τα παιδιά μας
Την Θάλασσα που διαπλεουμε και κολυμπάμε εμείς και τα παιδιά μας
Τον Αέρα που αναπνέουμε εμείς και τα παιδιά μας
Το Σπίτι που γεννηθήκαμε
Την Οικογένεια μας
Την Εθνική Γλώσσα μας
Την Εθνικήν Ιστορία μας
Τη μνήμη και τους τάφους των Προγόνων μας

Εμείς, τα παιδιά μας, η Γλώσσα μας και η Ιστορία μας είμαστε Ένα.
Εμείς, τα παιδιά μας και ο Γεωγραφικός χώρος που ζούμε είμαστε Ένα.
Ώστε, όλοι εμείς και η Πατρίδα μας είμαστε Ένα.
Χωρίς την έννοια της Πατρίδα στο μυαλο μας, δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να υπάρχουμε.

- Για να επιζήσει η Πατρίδα, ο Έλληνας έχει χρέος να παραδίδει όλη την αγάπη προς την Πατρίδα (Φιλοπατρία).
- Όλα τα έθνη για να προοδεύσουν πρέπει να βαδίσουν εμπρός, πλην των Ελλήνων που, λόγω του ανεξάντλητου Ιστορικού πλούτου των, πρέπει να στραφούν προς τα πίσω.

Η Νέα Τάξη
- Απ’ ότι απαρτίζει την Πατρίδα, είναι κάτι που η Νέα Τάξη δεν έχει πειράξει;;;  Για δεκαετίες τώρα μας υποσκάπτουν την Πατρίδα και με δόλο μας την αποσπούν απο το μυαλό μας.
- Μάς θέλουν απάτριδες… δηλαδή "γενοκτονιμένους". Να μην έχουμε “πού την κεφαλήν κλίναι”.  Σαν ένα δύτη σφουγγαρά που του κόβουν τον σωλήνα τ’ οξυγόνου. Γιατί η Πατρίδα παρέχει οξυγόνο ζωής.
- Ας γυρίσουμε το κεφάλι απο το χαζοκούτι για να το δούμε καθαρά:  Δεν μας θέλουν να υπάρχουμε… (τι είναι 10 εκατομμυριάκα μπροστά σ’ αυτά που αφάνισαν τις δεκαετίες του 1910 και1940;)

Και ακόμα… απέχουμε από κάθε ενέργεια απόσπασης και αποσόβησης…
Το πρώτο βήμα είναι η αναδιοργάνωση των προτεραιοτήτων στο μυαλό μας.  Τώρα, λόγω ανασφάλειας, πρώτα έχουμε το Εγώ και μετά την Πατρίδα. Μα είναι μια απλή πράξη:
Εάν στο μυαλό μας βάλουμε την Πατρίδα πρώτα, όλων μας οι σκέψεις και τα συναισθήματα ως δια μαγείας αυτόματα ενώνονται και συντονίζονται.  Γίνονται χείμαρρος που παρασύρει όλα όσα εμποδίζουν το θαύμα!  (Η απόδειξη είναι στην Ιστορία). 

Αυτός ο κόσμος ειναι γεματος θαυματα, αλλά χρειάζεται μια θυσίαΓια να δούμε το “ΕΝΑ των Ολων”, να αφίσουμε το μικρό προσωπικό “Εγώ” στην άκρη (“αυτοθυσία”).

--------------------------------------------------------------------------------------------

Υγ:
ΤΟ ΚΟΥΤΙ – ΥΠΕΡΟΠΛΟ εναντιον της πατριδας.

Διάλεξεή Τηλεόραση ή Πατρίδα...
Η προπαγαντα της Τηλεόρασης σε συγχίζει και ετσι μαζεύεσαι στο Εγώ σου!
όνος είσαι ευάλωτος. Ολοι σε Ενα είμαστε ανίκητοι)
Σημειωση : Το Κειμενο μας Εσταλη απο την Lefana  στον Ελληνικο Ανεμο, και το αναδημοσιευουμε προσυπογραφοντες.