ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ_ή_ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ: κάποιοι Σκόπιμα απεργάζονται μετάλλαξη του Ανθρώπου από Homo Sapiens σε Homo Economicus και Homo "Mechanicous", και κάποιοι άλλοι -αφελώς- θεωρούν ότι κάθε τι "καινούργιο" είναι πρόοδος και προοδευτικό, και έτσι αφήνουν ή και ενισχύουν τους πρώτους στο Έργο τους, μην παίρνοντας είδηση το τι χάνουν και από τι τους λεηλατούν.
Το "σύστημα" επιδιώκει την μετάλλαξη του 'Ελληνα, από ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΗ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΤΟΜΟ, σε ΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΟΝ, χωρίς ταυτότητα, ΑΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΝ, απομονωμένο στον ΑΤΟΜΙΣΜΟ του, άβουλο, και συνδεόμενο ακτινωτά μέσω του συστήματος, σε μια κατακερματισμένη κοινωνία, ατάκτως ερριμμενων ιδιωτών (Idiots), συναλλακτων ύλης.
Το "σύστημα" επιδιώκει την μετάλλαξη του 'Ελληνα, από ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΗ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΤΟΜΟ, σε ΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΟΝ, χωρίς ταυτότητα, ΑΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΝ, απομονωμένο στον ΑΤΟΜΙΣΜΟ του, άβουλο, και συνδεόμενο ακτινωτά μέσω του συστήματος, σε μια κατακερματισμένη κοινωνία, ατάκτως ερριμμενων ιδιωτών (Idiots), συναλλακτων ύλης.
Ο "συρμός", που δεν είναι ανάγκη να είναι και η αλήθεια, φαίνεται να δέχεται και να αποδέχεται να αποσπάται ακόμα και βίαια το χρυσάφι που στολίζει τα στήθη του, σε αντάλλαγμα από πλαστικές χάντρες ή ένα φτηνό καθρεφτάκι.
Υπουργοι Παιδειας, περασαν πολλοι. Αλλοι αξιολογοι, Παπανουτσος, Λουκης Ακριτας, (Το καιρο που ειμουνα εγω μαθητης) και αλλοι επισης αψογοι, οπως ομως και "ακριτοι" που τοποθετηθηκαν για να υπηρετησουν την μεταλλαξη του Ανθρωπου απο Υποσταση Ψυχης, αναζητητη του αυλου αγαθου, της Αληθειας και του Φωτος, σε ενα ταξιδι ασκησης προς την Αθανασια, σε ενα Αψυχο εργαλειο οικονομικων συναλλαγών και μηχανιστικής Υπόστασης.
Την 10ετια του 1960 (Γυμνασιακά μου Χρόνια στο Πρότυπο Λύκειο Αθηνών-Σχολή Μωραιτη), ζήσαμε την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση της Ενώσεως Κέντρου. Στην Ηγεσια, Ο Λουκης Ακριτας, Ο Παπανουτσος, Εποχη Σεφερη, Ριτσου, Ελιτη! Γκατσος, Μουσική Νέου Κυμματος, Στο Σχολείο, Φιλόλογοι όπως ο Μεγάλος Μιχάλης Μερακλής, Ο Γεώργιος Αλυσανδρατος..... Η Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση, μαζί με την μύηση στο συνολικό Πολιτιστικό Αγαθό της Ελλάδας, άυλο, εννοιολογικό, αξιακο, σκοπό είχε να μυήσει τα νειατα, στο "άστραψε φως και γνώρισε ο νιος τον Ευατο του", προσφέροντας τα ερεθίσματα για καθαρές ψυχικές εγγραφές, για "πάντα ανοιχτά πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου", για συναίσθημα, για να καταλάβει κανείς την έννοια "Άνθρωπος, για να αναπτύξει την ικανότητα του να αντιλαμβανεται το άυλο αγαθό,. μέσα από την αγάπη για την πατρίδα Ελλάδα, και τον Πολιτισμό της, και την αναζήτηση για αλήθεια, δικαίωση και αιωνιότητα εντελώς αποσυνδεδεμενη, απο τις "δεσμεύσεις" και τα "όρια" της Ύλης".
Σε μια συζήτηση μου με -αληθινούς- φίλους στην Κύπρο, μου είχαν πει ότι τους κρατάω ξάγρυπνους διότι ενώ συμφωνούν σε όλα. διαφωνούν ακραία μαζί μου, καθότι εγώ υποστηρίζω ότι (σε ονολογικο επίπεδο) η Αλήθεια προσδιορίζει την Υλη, ενώ η δική τους θέση είναι ότι Η ύλη προσδιορίζει την Αλήθεια.
Στην 10ετια του 60 στη Σχολή Μωραιτη, είχαμε ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ με ΟΜΙΛΟΥΣ ενδιαφεροντων. Ο ΚΑΛΛΙΤΕΝΙΚΟΣ ανεβαζε Θεατρικες παραστασεις, οργανωνε εκδηλωσεις χορευτικες, ποιησης. Ο Ομιλος του Περιοδικου ΕΦΗΒΟΣ, ειχε την ευθυνη για την εκδοση του Σχολικου Περιοδικου, με συντακτικη επιτροπη που και παροτρινε ολους τους μαθητες να "δημοσιευσουν" Αρθρα, αλλα και να εκτελει πραγματικη αποστολη Συνταξης και Αρχισυνταξιας. Ο Αθλητικος οργανωνε αγωνες Κλασσικου Αθλητισμου, ενω οι ομαδες Μπασκετ και Βολευ συμετειχαν σε αγωνες προταθληματος με αλλα Σχολεια. Ο Χορευτικος σε μαθαινε να χορευεις, δινωντας σου μορφες εκφρασης, και Κοινωνικοτητας αλλα και συμμετοχικοτητας και Δημοκρατιας, που διδασκει "Ο Χορος", απο το αρχαιο δραμα μεχρι την κλεφτουρια.
Ο Σκοπος ηταν να ανακαλυψει ο καθε νεος το ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΨΥΧΗΣ, της Δικης του προσωπικοτητας, και την κατευθυνση της δικης του Ορμης για εκφραση μεσα απο την Δημιουργια, εντασσοντας την Στην Ομαδα και αποκτωντας την διψα για συμμετοχη στα κοινα και δημιουργια για το Κοινο Καλο, μεσα απο συγκεκριμενη (αλλα οχι καθορισμενημ η περιοριστικη) Πολιτιστικη Ταυτοτητα. Εξ αλλου Ο Ελληνικος Πολιτισμος στον οποιο μυηθηκαμε, ειναι ενας ανοιχτος πολιτισμος, ανοιχτος απο τον μεγαλο οριζοντα της Θαλασσας μας, απεραντος σε αγαπη και αγκαλια για ολη την Οικουμενη, και "πιο ψηλα απο τα αστερια", γεματος φως απο τον εκτυφλωτικο μας ηλιο, στερεος και σταθερος οπως η πετρα και τα βραχυα που σημειολοογουν την Πατριδα μας. Μάθαμε αγάπη για τον Άνθρωπο και την Πατρίδα, αγάπη που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς Ελλάδα, μια Ελλάδα που μυεί, στην ψυχή, στο Άυλο και στο συναίσθημα. Η Μαθητική Κοινότητα της 10ετιας του 60, έδινε την δυνατότητα να ανακαλύψουμε τις αξίες, τον Άνθρωπο, τον Homo Sapiens.
H Ελλάδα έχει χάσει πολλές "περιόδους ζωής". 400 Χρόνια στην Δικτατορία των Οθωμανών, χάνοντας την δική της αναγέννηση, προσφέροντάς την στην Ευρώπη, και μια και η αχαριστία είναι στα αρνητικά στοιχεία των Κοινωνιών και των Πολιτισμών, σε μια Ευρώπη του Μέτερνιχ, ή καρικατούρας όπως ο Νταισενμπλουμ και οι άλλοι κομπάρσοι του "Θιάσου Eurogroup", ή ο σύγχρονος Μέτερνιχ, ο Σοιμπλε, δεν θα μπορούσαν παρά να εκφράσουν αυτή την αχαριστία. Εξ άλλου η απέχθεια τους για την Ελλαδα, ειναι ακριβως η αντιπαραθεση του Homo Sapiens που δημιουργεί ο Ελληνικός Πολιτισμός και η Ελλάδα, σε ακυρωτική αντιπαλότητα, με τον Ιδιώτη (idiot) Homo Economicus & Homo Mechanicus. Η Ελλάδα μοιάζει με την ιστορία του Αγαπητικού της Βοσκοπούλας, που ξαναβρίσκει την δικαίωση της αγάπης και του ονείρου με ένα κενό, άλλοτε 400 κι άλλοτε 30 Χρόνια , όπως τα τελευταία. Η Ελλαδα της...παρακμης. Αληθεια, ποτε μας πηρε η κατω βολτα. Οταν το "συστημα"αρχισε να μας σπρωχνει (στοχευμενα) πανω στα βραχυα του αναλωσιμου Homo Economicus-Homo Mechanicus.
Η_Ποσότητα_και_η Ποιότητα της Ύλης είναι άσχετα από αυτή την απομάκρυνση. Είναι απορριπτέα η πρόταση ότι "Η φτώχεια γεννάει την Ανθρωπιά, ενώ η ευμάρεια την παρακμάζει".
Ο Ανθρωποκεντρικος πολιτισμός, αναπτύχθηκε σε περιόδους ευμάρειας και δύναμης, τόσο στην Δημοκρατία του Περικλή, όσο και στην Δικτατορία του Πεισιστράτου. Η Δυναστεία των Αντιγονιδων , αλλά και η Ελλάδα του Μ. Αλεξάνδρου, σε δυναμική ευμάρειας και δύναμης δημιούργησαν πολιτισμό, ή απελευθερωσαν τις δυνάμεις του, μέχρι την Περσία και την Μεσοποταμία, κάνοντας ανόητο κάθε επιχείρημα του σημερινού "μηχανισμού" της Παγκοσμιοποίηση της Δικτατοριας της βαβελ και του Απολιτισμου, δια της δηθεν "πολιπολισμικης" κοινωνίας, που επιδιώκει τον μηδενισμό και την εξαφάνιση όλων των πολιτισμών.
Η Ελλαδα, γενναει Ελευθερους Ανθρωπους. Η Παγκοσμιποιηση θελει ανελευθερους Ανθρωπους. καρικατουρες ασχημα σχεδιασμενων στεροτυπων, που δεν εντεχουν στην δυναμη των προτυπων. Η Ελλαδα γενναει ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, οι Παγκοσμιοποιηση θελει "Κουλτουρα" Θελει ανθρωπους οχι με ανελευθερη σκεψη, αλλα χωρις σκεψη. Ανθρωπους που κινουνται πανω στο "μας ειπαν"..."μας λενε", πανω σε μοντελα πολιτικης ορθοτητας, που τους ντινει σαν βρωμικους κακομοιριδες, ρεκενδιτους, με ρουχα που σχισουν οι ιδιοι, ακολουθωντας στερεοτυπα. Εαν καποιος θελει να χρησιμοποιει "σακιδιο"αλλα με δικη του θεληση, ειναι ελευθερος ανθρωπος, εάν όμως πηγαίνει στο Χίλτον με κόκκινο σακίδιο επειδή το είδε στην τηλεόραση να το κουβαλάει ένας που έχει μαζί με τον τίτλο του υπουργού και ύφος κακομοίρη, μιλώντας ελληνικά σε ήχο φωνής Mell Blank της Warner Brothers, τότε το σύστημα πέτυχε να τον κάνει ένα ανελεύθερο χειραγωγησιμο ον, όπως και ο φερόμενος ως "υπουργός".
Οι Μαθητικές Κοινότητες της 10ετιας του 80, διαμορφωθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε περνώντας από την αποτυχία της "πολιτικοποιησης" να οδηγήσουν στην απολιτικοποιηση. Η Μαθητικές Κοινότητες "δίδαξαν" απαιτήσεις κατανάλωσης, εικονική κατάκτηση σχημάτων χωρίς περιεχόμενο, και απαξίωση της Πολιτικής πράξης.
Μια Κοινωνια δημιουργει οταν οραματιζεται να κανει υπαρκτο το τωρα ανυπαρκτο. Τα Σχολια μας δεν διδαξαν δημιουργια. Εγιναν Εργαλεια των στοχων της παγκοσμιοποιησης, για να μεταλλαξουν το Προτυπα σε Στερεοτυπο, την Κοινωνια σε Μαζα, το συλλογικο ατομο του Ελληνικου Κοιλου Θεατρου, σε αρενα του Κολοσσαιου. Το εισθε σε φαινεσθε. Τα Σχολια μας ανέλαβαν την "αποστολή" της αποκαθήλωσης του Πολιτισμού, της απαξίωσης του περιεχομένου της πράξης. Η κατάργηση της ενδυματολογικης ομοιογένειας, σοφιστικά παρουσιασθεισα ως απελευθέρωση από την Δικτατορία της Στολής, ήταν μια ύπουλη όσο και δολοφονική εισαγωγή της παιδικής ψυχής, στους μηχανισμούς του καταναλωτισμου, του ανταγωνισμού, στην πρόταξη της εικόνας, εκείνης της αξίας του περιεχόμενου ζωής.
Και σήμερα έχουμε τον "Θεσμό" (sic) του Σχολικου Συνεταιρισμου. Ο όρος "Συνεταιρισμος" από μόνος του δεν προκαλεί κατ ανάγκην αρνητικούς συνειρμούς, γιατί Ο Πρώτος "Συνεταρισμος" στα Αμπελάκια, κοντά στα Τέμπη, είχε και πραγματικά θεαματικά οικονομικά αποτελέσματα. Όμως η ΥΑ ορίζει ότι ο Συνεταιρισμος έχει ως σκοπό τον ΕΘΙΣΜΟ. Ο Εθισμός είναι μηχανιστική έννοια, και από μόνος του είναι καταστροφή για την ψυχή. Υπάρχουν βέβαια οι σωστοί σκοποί για Πολιτισμό, Κοινωφέλεια κ.α. αλλά με "εθισμό" πάλι θα υπηρετείται ο σκοπός "του ανθρώπου χωρίς περιεχόμενο", άσχετα με το τι πράττει καθώς η πράξη θα είναι αποτέλεσμα "εθισμού" και όχι "μύησης". που είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Η αναφορά της Υ.Α. ως στόχου "της γνώσης συλλογικών μορφών_οικονομικής_δραστηριότητας» είναι ακραία επικίνδυνη, καθώς θα αποτελέσει μηχανισμό για την ανάπτυξη των παιδιών ως Homo Economicus.
Aλλά και όταν η Υπουργική Απόφαση (ΥΑ) αναφέρεται στον Πολιτισμό, σε ποιον "πολιτισμό" αναφέρεται. ??? Αληθεια θα μυηθουν τα παδια σε πολιτισμο , η σε παθητική αποδοχή της βαβελ.? Αλήθεια όταν αναφέρονται όλοι οι άλλοι στόχοι πχ αυτοδιαχειριση και κοινωνικοποιηση, τι περιεχόμενο θα έχουν αυτοί οι στόχοι? Ανθρωποκεντρικο - Δημιουργικό, η διαχειριστικο με μεθόδους ένταξης στο αλλοτριωτικο κατεστημένο της Παγκοσμιοποιησης στο οποίο οδηγηθήκαμε από μια δήθεν ανατροπή του προηγούμενης μορφής κατεστημένου της Εξουσίας της τεχνητής Κοινωνικής διαστρωματωσης και της Κοινωνίας των τεχνιτών αποκλεισμών για την αναπαραγωγή του προηγούμενου "κατεστημένου"?
Ας_συνειδητοποιησουμε_οτι_κάποιοι Σκόπιμα απεργάζονται μετάλλαξη του Ανθρώπου από Homo Sapiens σε Homo Economicus και Homo "Mechanicous", και κάποιοι άλλοι -αφελώς- θεωρούν ότι κάθε τι "καινούργιο" είναι πρόοδος και προοδευτικό, και έτσι αφήνουν ή και ενισχύουν τους πρώτους στο Έργο τους, μην παίρνοντας είδηση το τι χάνουν και από τι τους λεηλατούν. Και ότι.... Το "σύστημα" επιδιώκει την μετάλλαξη του 'Ελληνα, από ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΗ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΤΟΜΟ, σε ΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΟΝ, χωρίς ταυτότητα, ΑΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΝ, απομονωμένο στον ΑΤΟΜΙΣΜΟ του, άβουλο, και συνδεόμενο ακτινωτά μέσω του συστήματος, σε μια κατακερματισμένη κοινωνία, ατάκτως ερριμμενων ιδιωτών (Idiots) συναλλακτων ύλης.
Και τότε ως Λειτουργοί της Παιδείας, Άνθρωποι για όλες τις εποχές, και οχι υπηρέτες του συρμού, ας υλοποιήσουμε τον διαχρονικό σκοπό της Παιδείας.
Καθ. Ανδρέας Αθηναίος
Β.Α.,Β.S, M.A. MCP, Ph.d.. Post Doc
Case Western Reserve University
University of Pennsylvania
Lindback Award Teaching Excellence (1987)
====================================================================
Στην 10ετια του 60 στη Σχολή Μωραιτη, είχαμε ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ με ΟΜΙΛΟΥΣ ενδιαφεροντων. Ο ΚΑΛΛΙΤΕΝΙΚΟΣ ανεβαζε Θεατρικες παραστασεις, οργανωνε εκδηλωσεις χορευτικες, ποιησης. Ο Ομιλος του Περιοδικου ΕΦΗΒΟΣ, ειχε την ευθυνη για την εκδοση του Σχολικου Περιοδικου, με συντακτικη επιτροπη που και παροτρινε ολους τους μαθητες να "δημοσιευσουν" Αρθρα, αλλα και να εκτελει πραγματικη αποστολη Συνταξης και Αρχισυνταξιας. Ο Αθλητικος οργανωνε αγωνες Κλασσικου Αθλητισμου, ενω οι ομαδες Μπασκετ και Βολευ συμετειχαν σε αγωνες προταθληματος με αλλα Σχολεια. Ο Χορευτικος σε μαθαινε να χορευεις, δινωντας σου μορφες εκφρασης, και Κοινωνικοτητας αλλα και συμμετοχικοτητας και Δημοκρατιας, που διδασκει "Ο Χορος", απο το αρχαιο δραμα μεχρι την κλεφτουρια.
Ο Σκοπος ηταν να ανακαλυψει ο καθε νεος το ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΨΥΧΗΣ, της Δικης του προσωπικοτητας, και την κατευθυνση της δικης του Ορμης για εκφραση μεσα απο την Δημιουργια, εντασσοντας την Στην Ομαδα και αποκτωντας την διψα για συμμετοχη στα κοινα και δημιουργια για το Κοινο Καλο, μεσα απο συγκεκριμενη (αλλα οχι καθορισμενημ η περιοριστικη) Πολιτιστικη Ταυτοτητα. Εξ αλλου Ο Ελληνικος Πολιτισμος στον οποιο μυηθηκαμε, ειναι ενας ανοιχτος πολιτισμος, ανοιχτος απο τον μεγαλο οριζοντα της Θαλασσας μας, απεραντος σε αγαπη και αγκαλια για ολη την Οικουμενη, και "πιο ψηλα απο τα αστερια", γεματος φως απο τον εκτυφλωτικο μας ηλιο, στερεος και σταθερος οπως η πετρα και τα βραχυα που σημειολοογουν την Πατριδα μας. Μάθαμε αγάπη για τον Άνθρωπο και την Πατρίδα, αγάπη που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς Ελλάδα, μια Ελλάδα που μυεί, στην ψυχή, στο Άυλο και στο συναίσθημα. Η Μαθητική Κοινότητα της 10ετιας του 60, έδινε την δυνατότητα να ανακαλύψουμε τις αξίες, τον Άνθρωπο, τον Homo Sapiens.
H Ελλάδα έχει χάσει πολλές "περιόδους ζωής". 400 Χρόνια στην Δικτατορία των Οθωμανών, χάνοντας την δική της αναγέννηση, προσφέροντάς την στην Ευρώπη, και μια και η αχαριστία είναι στα αρνητικά στοιχεία των Κοινωνιών και των Πολιτισμών, σε μια Ευρώπη του Μέτερνιχ, ή καρικατούρας όπως ο Νταισενμπλουμ και οι άλλοι κομπάρσοι του "Θιάσου Eurogroup", ή ο σύγχρονος Μέτερνιχ, ο Σοιμπλε, δεν θα μπορούσαν παρά να εκφράσουν αυτή την αχαριστία. Εξ άλλου η απέχθεια τους για την Ελλαδα, ειναι ακριβως η αντιπαραθεση του Homo Sapiens που δημιουργεί ο Ελληνικός Πολιτισμός και η Ελλάδα, σε ακυρωτική αντιπαλότητα, με τον Ιδιώτη (idiot) Homo Economicus & Homo Mechanicus. Η Ελλάδα μοιάζει με την ιστορία του Αγαπητικού της Βοσκοπούλας, που ξαναβρίσκει την δικαίωση της αγάπης και του ονείρου με ένα κενό, άλλοτε 400 κι άλλοτε 30 Χρόνια , όπως τα τελευταία. Η Ελλαδα της...παρακμης. Αληθεια, ποτε μας πηρε η κατω βολτα. Οταν το "συστημα"αρχισε να μας σπρωχνει (στοχευμενα) πανω στα βραχυα του αναλωσιμου Homo Economicus-Homo Mechanicus.
Η_Ποσότητα_και_η Ποιότητα της Ύλης είναι άσχετα από αυτή την απομάκρυνση. Είναι απορριπτέα η πρόταση ότι "Η φτώχεια γεννάει την Ανθρωπιά, ενώ η ευμάρεια την παρακμάζει".
Ο Ανθρωποκεντρικος πολιτισμός, αναπτύχθηκε σε περιόδους ευμάρειας και δύναμης, τόσο στην Δημοκρατία του Περικλή, όσο και στην Δικτατορία του Πεισιστράτου. Η Δυναστεία των Αντιγονιδων , αλλά και η Ελλάδα του Μ. Αλεξάνδρου, σε δυναμική ευμάρειας και δύναμης δημιούργησαν πολιτισμό, ή απελευθερωσαν τις δυνάμεις του, μέχρι την Περσία και την Μεσοποταμία, κάνοντας ανόητο κάθε επιχείρημα του σημερινού "μηχανισμού" της Παγκοσμιοποίηση της Δικτατοριας της βαβελ και του Απολιτισμου, δια της δηθεν "πολιπολισμικης" κοινωνίας, που επιδιώκει τον μηδενισμό και την εξαφάνιση όλων των πολιτισμών.
Η Ελλαδα, γενναει Ελευθερους Ανθρωπους. Η Παγκοσμιποιηση θελει ανελευθερους Ανθρωπους. καρικατουρες ασχημα σχεδιασμενων στεροτυπων, που δεν εντεχουν στην δυναμη των προτυπων. Η Ελλαδα γενναει ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, οι Παγκοσμιοποιηση θελει "Κουλτουρα" Θελει ανθρωπους οχι με ανελευθερη σκεψη, αλλα χωρις σκεψη. Ανθρωπους που κινουνται πανω στο "μας ειπαν"..."μας λενε", πανω σε μοντελα πολιτικης ορθοτητας, που τους ντινει σαν βρωμικους κακομοιριδες, ρεκενδιτους, με ρουχα που σχισουν οι ιδιοι, ακολουθωντας στερεοτυπα. Εαν καποιος θελει να χρησιμοποιει "σακιδιο"αλλα με δικη του θεληση, ειναι ελευθερος ανθρωπος, εάν όμως πηγαίνει στο Χίλτον με κόκκινο σακίδιο επειδή το είδε στην τηλεόραση να το κουβαλάει ένας που έχει μαζί με τον τίτλο του υπουργού και ύφος κακομοίρη, μιλώντας ελληνικά σε ήχο φωνής Mell Blank της Warner Brothers, τότε το σύστημα πέτυχε να τον κάνει ένα ανελεύθερο χειραγωγησιμο ον, όπως και ο φερόμενος ως "υπουργός".
Οι Μαθητικές Κοινότητες της 10ετιας του 80, διαμορφωθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε περνώντας από την αποτυχία της "πολιτικοποιησης" να οδηγήσουν στην απολιτικοποιηση. Η Μαθητικές Κοινότητες "δίδαξαν" απαιτήσεις κατανάλωσης, εικονική κατάκτηση σχημάτων χωρίς περιεχόμενο, και απαξίωση της Πολιτικής πράξης.
Μια Κοινωνια δημιουργει οταν οραματιζεται να κανει υπαρκτο το τωρα ανυπαρκτο. Τα Σχολια μας δεν διδαξαν δημιουργια. Εγιναν Εργαλεια των στοχων της παγκοσμιοποιησης, για να μεταλλαξουν το Προτυπα σε Στερεοτυπο, την Κοινωνια σε Μαζα, το συλλογικο ατομο του Ελληνικου Κοιλου Θεατρου, σε αρενα του Κολοσσαιου. Το εισθε σε φαινεσθε. Τα Σχολια μας ανέλαβαν την "αποστολή" της αποκαθήλωσης του Πολιτισμού, της απαξίωσης του περιεχομένου της πράξης. Η κατάργηση της ενδυματολογικης ομοιογένειας, σοφιστικά παρουσιασθεισα ως απελευθέρωση από την Δικτατορία της Στολής, ήταν μια ύπουλη όσο και δολοφονική εισαγωγή της παιδικής ψυχής, στους μηχανισμούς του καταναλωτισμου, του ανταγωνισμού, στην πρόταξη της εικόνας, εκείνης της αξίας του περιεχόμενου ζωής.
Και σήμερα έχουμε τον "Θεσμό" (sic) του Σχολικου Συνεταιρισμου. Ο όρος "Συνεταιρισμος" από μόνος του δεν προκαλεί κατ ανάγκην αρνητικούς συνειρμούς, γιατί Ο Πρώτος "Συνεταρισμος" στα Αμπελάκια, κοντά στα Τέμπη, είχε και πραγματικά θεαματικά οικονομικά αποτελέσματα. Όμως η ΥΑ ορίζει ότι ο Συνεταιρισμος έχει ως σκοπό τον ΕΘΙΣΜΟ. Ο Εθισμός είναι μηχανιστική έννοια, και από μόνος του είναι καταστροφή για την ψυχή. Υπάρχουν βέβαια οι σωστοί σκοποί για Πολιτισμό, Κοινωφέλεια κ.α. αλλά με "εθισμό" πάλι θα υπηρετείται ο σκοπός "του ανθρώπου χωρίς περιεχόμενο", άσχετα με το τι πράττει καθώς η πράξη θα είναι αποτέλεσμα "εθισμού" και όχι "μύησης". που είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Η αναφορά της Υ.Α. ως στόχου "της γνώσης συλλογικών μορφών_οικονομικής_δραστηριότητας» είναι ακραία επικίνδυνη, καθώς θα αποτελέσει μηχανισμό για την ανάπτυξη των παιδιών ως Homo Economicus.
Aλλά και όταν η Υπουργική Απόφαση (ΥΑ) αναφέρεται στον Πολιτισμό, σε ποιον "πολιτισμό" αναφέρεται. ??? Αληθεια θα μυηθουν τα παδια σε πολιτισμο , η σε παθητική αποδοχή της βαβελ.? Αλήθεια όταν αναφέρονται όλοι οι άλλοι στόχοι πχ αυτοδιαχειριση και κοινωνικοποιηση, τι περιεχόμενο θα έχουν αυτοί οι στόχοι? Ανθρωποκεντρικο - Δημιουργικό, η διαχειριστικο με μεθόδους ένταξης στο αλλοτριωτικο κατεστημένο της Παγκοσμιοποιησης στο οποίο οδηγηθήκαμε από μια δήθεν ανατροπή του προηγούμενης μορφής κατεστημένου της Εξουσίας της τεχνητής Κοινωνικής διαστρωματωσης και της Κοινωνίας των τεχνιτών αποκλεισμών για την αναπαραγωγή του προηγούμενου "κατεστημένου"?
Ας_συνειδητοποιησουμε_οτι_κάποιοι Σκόπιμα απεργάζονται μετάλλαξη του Ανθρώπου από Homo Sapiens σε Homo Economicus και Homo "Mechanicous", και κάποιοι άλλοι -αφελώς- θεωρούν ότι κάθε τι "καινούργιο" είναι πρόοδος και προοδευτικό, και έτσι αφήνουν ή και ενισχύουν τους πρώτους στο Έργο τους, μην παίρνοντας είδηση το τι χάνουν και από τι τους λεηλατούν. Και ότι.... Το "σύστημα" επιδιώκει την μετάλλαξη του 'Ελληνα, από ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΗ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΤΟΜΟ, σε ΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΟΝ, χωρίς ταυτότητα, ΑΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΝ, απομονωμένο στον ΑΤΟΜΙΣΜΟ του, άβουλο, και συνδεόμενο ακτινωτά μέσω του συστήματος, σε μια κατακερματισμένη κοινωνία, ατάκτως ερριμμενων ιδιωτών (Idiots) συναλλακτων ύλης.
Και τότε ως Λειτουργοί της Παιδείας, Άνθρωποι για όλες τις εποχές, και οχι υπηρέτες του συρμού, ας υλοποιήσουμε τον διαχρονικό σκοπό της Παιδείας.
Καθ. Ανδρέας Αθηναίος
Β.Α.,Β.S, M.A. MCP, Ph.d.. Post Doc
Case Western Reserve University
University of Pennsylvania
Lindback Award Teaching Excellence (1987)
====================================================================
Posted:
18 Feb 2016 12:52 PM PST
Απόφαση Δ3/15717/1-2-2016 (ΦΕΚ 310/Β/15-2-2016, ΑΔΑ:ΩΔ6Υ4653ΠΣ-ΩΓ2)
του Υπουργείου Παιδείας
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ
Την επέκταση του θεσμού του Σχολικού Συνεταιρισμού και στις σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, για τα σχολικά έτη 2015-16 και 2016-17 με σκοπό την ανάπτυξη των κοινωνικών και προεπαγγελματικών δεξιοτήτων των μαθητών, την ανάπτυξη του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού και την εξασφάλιση της δυνατότητας υλοποίησης της προβλεπόμενης Πρακτικής Άσκησης των μαθητών που φοιτούν σε ΣΜΕΑΕ δευτεροβάθμιας επαγγελματικής εκπαίδευσης (Ε.Ε.Ε.Ε.Κ., Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια).
Ορισμός- Περιγραφή της έννοιας του Σχολικού Συνεταιρισμού
Ο Σχολικός Συνεταιρισμός αποτελεί έναν σύγχρονο θεσμό της κοινωνικής ζωής του σχολείου που πρωτοεισήχθη στην εκπαιδευτική πραγματικότητα με τον νόμο 1566/1985 (άρθρο 46, παρ. 3) και έχει ως βασικό σκοπό «τη διαπαιδαγώγηση των μαθητών σχετικά με τις αρχές της αλληλοβοήθειας, της συνεργασίας και της κοινωνικής ευθύνης, την ανάπτυξη της ανεξάρτητης σκέψης και δημοκρατικής συνείδησης, καθώς και τη γνώση συλλογικών μορφών οικονομικής δραστηριότητας».
Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στην με αρ πρωτ. Φ3/1085/Γ1/1456/1997 (ΦΕΚ τ.Β/1107/1997) Υ.Α., η οποία καθορίζει ζητήματα οργάνωσης του εν λόγω θεσμού, με τη λειτουργία του συνεταιρισμού και, κατ’επέκταση : α) με τις ποικίλες δραστηριότητες που σε αυτό το πλαίσιο οι μαθητές αναλαμβάνουν και β) με την οικονομική τους δραστηριοποίηση, αναμένεται σταδιακά οι ίδιοι να εξοικειωθούν με ένα πνεύμα αυτοδιαχείρισης και κοινωνικοποιημένης σχολικής ζωής. Σε αυτό το πλαίσιο, οι σχολικοί συνεταιρισμοί, που αποτελούνται από τακτικά και επίτιμα μέλη (μαθητές, εκπαιδευτικοί, και γονείς αντίστοιχα) δύνανται να αναπτύξουν ποικίλες δραστηριότητες, «οι οποίες επεκτείνονται στην έρευνα, στις πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις, στον καλλωπισμό του σχολείου και του περιβάλλοντα χώρου, στις εκδρομές, στις βιβλιοθήκες, σε κοινωφελή έργα και γενικότερα στην ανάπτυξη πρωτοβουλίας και στον εθισμό στη συνεργασία και στη συλλογικότητα». Ειδικά δε για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, οι συγκεκριμένες δραστηριότητες, όπως αναφέρεται στην με αρ. πρωτ. 56601/Γ7/2013 (ΦΕΚ 1127/Β/10-5-2013) Υ.Α., αποσκοπούν στην «ανάπτυξη του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού και την Περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση των μαθητών».
Διαβάστε την ΥΑ σε ΦΕΚ
Διαβάστε την ΥΑ στη Διαύγεια
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ
Την επέκταση του θεσμού του Σχολικού Συνεταιρισμού και στις σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, για τα σχολικά έτη 2015-16 και 2016-17 με σκοπό την ανάπτυξη των κοινωνικών και προεπαγγελματικών δεξιοτήτων των μαθητών, την ανάπτυξη του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού και την εξασφάλιση της δυνατότητας υλοποίησης της προβλεπόμενης Πρακτικής Άσκησης των μαθητών που φοιτούν σε ΣΜΕΑΕ δευτεροβάθμιας επαγγελματικής εκπαίδευσης (Ε.Ε.Ε.Ε.Κ., Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια).
Ορισμός- Περιγραφή της έννοιας του Σχολικού Συνεταιρισμού
Ο Σχολικός Συνεταιρισμός αποτελεί έναν σύγχρονο θεσμό της κοινωνικής ζωής του σχολείου που πρωτοεισήχθη στην εκπαιδευτική πραγματικότητα με τον νόμο 1566/1985 (άρθρο 46, παρ. 3) και έχει ως βασικό σκοπό «τη διαπαιδαγώγηση των μαθητών σχετικά με τις αρχές της αλληλοβοήθειας, της συνεργασίας και της κοινωνικής ευθύνης, την ανάπτυξη της ανεξάρτητης σκέψης και δημοκρατικής συνείδησης, καθώς και τη γνώση συλλογικών μορφών οικονομικής δραστηριότητας».
Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στην με αρ πρωτ. Φ3/1085/Γ1/1456/1997 (ΦΕΚ τ.Β/1107/1997) Υ.Α., η οποία καθορίζει ζητήματα οργάνωσης του εν λόγω θεσμού, με τη λειτουργία του συνεταιρισμού και, κατ’επέκταση : α) με τις ποικίλες δραστηριότητες που σε αυτό το πλαίσιο οι μαθητές αναλαμβάνουν και β) με την οικονομική τους δραστηριοποίηση, αναμένεται σταδιακά οι ίδιοι να εξοικειωθούν με ένα πνεύμα αυτοδιαχείρισης και κοινωνικοποιημένης σχολικής ζωής. Σε αυτό το πλαίσιο, οι σχολικοί συνεταιρισμοί, που αποτελούνται από τακτικά και επίτιμα μέλη (μαθητές, εκπαιδευτικοί, και γονείς αντίστοιχα) δύνανται να αναπτύξουν ποικίλες δραστηριότητες, «οι οποίες επεκτείνονται στην έρευνα, στις πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις, στον καλλωπισμό του σχολείου και του περιβάλλοντα χώρου, στις εκδρομές, στις βιβλιοθήκες, σε κοινωφελή έργα και γενικότερα στην ανάπτυξη πρωτοβουλίας και στον εθισμό στη συνεργασία και στη συλλογικότητα». Ειδικά δε για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, οι συγκεκριμένες δραστηριότητες, όπως αναφέρεται στην με αρ. πρωτ. 56601/Γ7/2013 (ΦΕΚ 1127/Β/10-5-2013) Υ.Α., αποσκοπούν στην «ανάπτυξη του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού και την Περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση των μαθητών».
Διαβάστε την ΥΑ σε ΦΕΚ
Διαβάστε την ΥΑ στη Διαύγεια
Τελευταία ενημέρωση: 18 Φεβρουαρίου 2016, @ 10:52
μμ
