ΦΙΛΙΑΤΡΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Σάββατο 8 Μαρτίου 2008

Ο ΑΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

Φωτο (c) Ιδρυμα Ελληνισμου
Αρθρο του
Καθηγητη Ανδρεα Αθηναιου

Ο Μακαριστός ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ είχε τοποθετηθεί με Θάρρος και ειλικρίνεια ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ και απoκάλυπτε κάθε παράμετρο και δυναμική που ενεργοποιείτο για να υπηρετήσει τους Σκοπούς της, ένας των οποίων είναι η Κατάργηση των Πολιτισμών και η Κατασκευή της Aπολιτισμικής ‘Κοινωνίας της Αγοράς’ και της Δαρβινικής Κοινωνίας που υπηρετεί και αναπαράγει (ως «αυτόματος πιλότος» ) την Εξουσία, με εργαλείο και «ΥΠΟ-ΕΡΓΟ» την κατάργηση των Εθνών, της Εθνικής συνείδησης, αλλά και της εννοιολογικής και πολιτικής υπόστασης της Πατρίδας. Υπεργολαβία αυτού του «μεγαλόπνοου» (?)…. “Project” , ήταν και η κατάργηση του Θρησκεύματος από τις ταυτότητες, την οποία έφερε εις πέρας η … «Υπεργολαβία της Κυβερνησης Σιμητη», η οποία με χαρά ανέλαβε πολλές Υπεργολαβίες της Παγκοσμιοποίησης και τις «εξετελεσε» με ιδιαίτερη αυταπάρνηση σε αυτήν (στην παγκοσμιοποίηση).

Ω τι χαρα της Παγκοσμιοποίησης η κατάργηση της Δραχμής και …. «Η ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ»(1) , τόση χαρά που καλωσορίστηκε με βιολιά (εν χορδές και οργανοις) ώστε να πείσει τους αφελείς ιθαγενείς ότι κάτι σπουδαίο έγινε και να δεχθούν να ανταλλάξουν τα χρυσά κοσμήματα που κρέμονταν στα γυμνά στήθη τους εν αφθονία με τα πλαστικά και τα καθρεφτακια που έφεραν σε τεχνητή στενότητα οι αποικιοκράτες. (2)

Ο Μακαριστός Χριστόδουλος για την Στάση του απέναντι στους Εργολάβους και Υπεργολάβους της Παγκοσμιοποίησης πολεμήθηκε σκληρά.

Επειδή η Παγκοσμιοποίηση είναι «Συνομωσία», δεν ήταν δυνατόν να αντιταχθούν λογικά Επιχειρήματα στον Λόγο που άρθρωσε ο Χριστόδουλος. Στην θέση των επιχειρημάτων παρατεθήκαν τα συνήθη εργαλεία επιβολής κάθε ΥΣΤΕΡΟΒΟΥΛΗΣ…. Επιδίωξης, που δεν είναι άλλα από την ΣΟΦΙΣΤΕΙΑ, την ΔΗΜΑΓΩΓΙΑ και την ΔΗΜΟΚΟΠΙΑ σε μια σύνθεση επιθετικής προπαγάνδας. Το περιεχόμενο της προπαγάνδας με κριτήριο το τι είναι μια καλή Προπαγάνδα, μπορεί να κριθεί από ικανοποιητικό έως άριστο για να πείσει ανθρώπους που δεν διαθέτουν επιστημονική γνώση, και να προσεταιρισθεί όλους εκείνους που έχουν ψυχική ανάγκη την «αποδοχή» από την κοινωνία τόσο , ώστε να παραδίδονται χάριν αυτής στον εκάστοτε συρμό. Υπάρχει και αυτή η κοινωνικοοικονομική δυναμική. (Στην Ελλάδα Υπάρχει η Ύδρα από την μια πλευρά που συμβολίζει την διαρκή επανάσταση του Ελληνισμού που δεν υποτάσσεται, αλλά και κάποιο άλλο νησάκι στην Ελλάδα όπου έτρεχε πρώτο να δηλώσει υποταγή σε κάποιο κατακτητή (Βενετσιάνους-Γερμανούς…) προκειμένου να «περάσει καλά». Αυτό το υποσύνολο συμπεριφοράς το εκμεταλλεύθηκε στο μέγιστο η Παγκοσμιοποίηση.

Από πλευράς όμως ουσιαστικών και επιστημονικών επιχειρημάτων οι θέσεις της Προπαγάνδας της Παγκοσμιοποίησης αναπέμπουν στο παραμύθι… «Ο Αυτοκράτορας είναι Γυμνός» . Το ψευδεπίγραφο της Παγκοσμιοποίησης και η Απάτη των ΔΗΘΕΝ επιχειρημάτων, ορατότατα.

Μια Συνομωτικη Απάτη όπως η Παγκοσμιοποίηση, δεν θα δήλωνε ποτέ ότι θέλει να φιμώσει τον Χριστόδουλο, επειδή είναι εναντίον της (της Παγκοσμιοποίησης) συνολικά, και εναντίον της κατάργησης της Πατρίδας Ελλάδας ειδικότερα, άρα και του συνολικού στόχου της (της Παγκοσμιοποίησης) να …Καταργηθούν οι Πατρίδες…να καταργηθεί η Ελλάδα σαν έννοια, σαν Πολιτισμός, σαν Εθνική Ταυτότητα και σαν πολιτική οντότητα, και έτσι κατέληξε στο γελοίο επιχείρημα (που τσίμπησαν αρκετοί «οπαδοί» κομμάτων,) διατυπόνωντας την θέση ότι η Εκκλησία δεν πρέπει να έχει «Πολιτικό Λόγο». Με το ισοπεδωτικό αυτό επιχείρημα ο Χριστόδουλος πολεμήθηκε λυσσαλέα.

Όμως και το επιχείρημα αυτό, η πράξη –στις μέρες μας- κατέδειξε ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΟ και Προπαγανδιστικό. Ουσιαστικά η Παγκοσμιοποίηση έλεγε <<Δεν θέλω αυτός Ο Παπάς να ξεσηκώνει τους Έλληνες εναντίον της Παγκοσμιοποίησης, Κλείστε του το Στόμα!!!.>> Θυμίζει λίγο το πώς έβλεπε Ο Δράμαλης τον Παπαφλέσσα. ……και έδινε εντολές να τον «Χαλάσουν». Ο Κομματισμός στην Ελλάδα επαναλάμβανε το επιχείρημα, γιατί ο Παπαφλέσσας ξυπνούσε τον Λαό, ήταν ένας εναλλακτικός Λόγος στην Διαμόρφωση Κοινής Γνώμης, και εμπόδιζε την επιβολή της προπαγάνδας των αναγκαστικών μονόδρομων που επικαλούνται συνεχώς οι υπεργολάβοι της παγκοσμιοποίησης, ως εξαναγκασμό για την αποδοχή των εφαρμογών της (της Παγκοσμιοποίησης) . Ο Χριστόδουλος δεν άρθρωνε Κομματικό Λόγο, αυτό δεν θα ήταν παραδεκτό σε μια Δημοκρατική Πολιτεία, μη θεοκρατική. Ο Χριστόδουλος δεν άρθρωνε ούτε Πολιτικό Λόγο με την στενή του όρου έννοια. Ούτε εξαγγελίες έκανε, ούτε προγράμματα υποσχόταν. Ο Χριστόδουλος άρθρωνε λόγο που διαμόρφωνε Κοινή Γνώμη ενάντια στην Παγκοσμιοποίηση. Το επιχείρημα ήταν ουσιαστικά, όχι ότι ο Χριστόδουλος δεν πρέπει να ανακατεύεται στην Πολιτική, αλλά ότι ο Χριστόδουλος δεν πρέπει να ξυπνά τον Λαό και να του δίνει την δυνατότητα να διαμορφώνει Κοινή Γνώμη έξω από τον (δήθεν) μονόδρομο της Παγκοσμιοποίησης.

Ουσιαστικά δεν απαιτούσαν έναν αρχιεπίσκοπο που να μην παίρνει θέσεις σε μη στενά εκκλησιαστικά θέματα, απαιτούσαν με επιθετικότητα έναν αρχιεπίσκοπο που να μην έχει άλλες -διαφορετικές- θέσεις από το Πολιτικό Σύστημα που έχει αποδεχθεί και εφαρμόζει –με ιδιαίτερο ζήλο- την Παγκοσμιοποίηση.

Πρόσφατα τα ΜΜΕ ανακοίνωσαν ότι η Εκκλησία εκφράζει την εμπιστοσύνη της στην Πολιτειακή και Πολιτική Ηγεσία της Χώρας για το θέμα των Σκοπίων. Θα περίμενε κανείς ότι όλοι εκείνοι που έλεγαν στον Χριστόδουλο να μην ανακατεύεται στην Πολιτική, θα κραύγαζαν με την ίδια Υστερία και πάλι, λέγοντας ότι η εκκλησία πρέπει να ασχολειται με τα του οίκου της (πχ να κάνει τρισάγια και να εισπράττει το κάτι τις της αν κάποιος είναι ματαιόδοξος και θέλει Μητροπολίτη στην Εξωδιο Ακολουθία του.)

Ω της εκπλήξεως, τα ΜΜΕ το μετέδωσαν και το ξαναμετέδωσαν (ΕΤ1 και ΝΕΤ συμπεριλαμβανομένων) . Ακόμα και ο πλέον μαθητευομένους Πολιτικός Αναλυτής, θα αντιλαμβανόταν ότι μια τέτοια δήλωση της Εκκλησίας της Ελλάδας παρέχει στήριξη στο Κυβερνον Κόμμα, στο συνολικό Πολιτικό Σύστημα και έμμεσα σε ότι αυτό προωθεί σε εναρμόνιση με την Παγκοσμιοποίηση.

Το ΑΠΟΛΥΤΑ τραγικό είναι ότι αυτή η δήλωση- «Λόγος» της Εκκλησιάς, είναι ΚΑΙ Πολιτικός Λόγος, ΚΑΙ Πολιτική Πράξη, αντίθετα με τον Λογο Χριστόδουλου που δεν προχωρούσε περισσότερο από την προσφορά δυνατοτήτων Ελεύθερης Σκέψης και Γνώμης.

Ο Χριστόδουλος ήθελε η Εκκλησία να συμμετέχει στην διαμόρφωση της Κοινής Γνώμης, η έστω και στην πλέον αρνητική αξιολόγηση να είναι η Εκκλησία Ένας ακόμα Opinion Maker για να χρησιμοποιήσουμε την Ελληνική Γλώσσα της …εποχής.

Το Σύστημα δεν ήθελε την Εκκλησία κλεισμένη στα Εκκλησιαστικά της, την ήθελε απλά να συμφωνεί μαζί του και να το στηρίζει αναντίρρητα στις πράξεις του. Ακριβώς το ίδιο ήθελε «ΩΡΕ ΜΠΗΡΩΜ» και ο Άλλη Πασάς, και για αυτό επαναστάτησε και πάλεψε εναντίον του το Σούλι και τινάχτηκε στον αέρα. !!!


Βιβλιογραφια:
(1) Κωσταντινου Κολμερ Η ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ, 2005 Εκδοτικος Οικος Λιβανη
(2) Κωσταντινου Κολμερ, ΕΥΡΩ , 2000, Εκδοσεις Κακτος
(3) Οθων Τσουνακος, ΔΡΑΧΜΟΥΛΑ ΜΟΥ ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ, 2001, ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ

Δεν υπάρχουν σχόλια: