Πολλα κειμενα ειναι διαχρονικα. Οχι γιατι ο Ηρακλειτος ειχε λαθος στο "τα παντα ρει", αλλα διοτι υπαρχουν σταθερες αξιες οπως και αμεταβλητες εννοιες.
Η Ζωη ειναι μια συνεχης διαπαλη του Καλου με το Κακο, μια αντιπαραθεση της Αληθειας με το Ψεμα και την Απατη (Παρασταση Ψευδων περιστατικων ως Αληθων και vv) μια συνεχης αντιπαλοτητα της Εξουσιας με την Ελευθερια, της Αδικιας με την Δικαιοσυνη , του αλλωσιμου και θνητου του ανθρωπου, με την οντολογικη του Υποσταση και "αθανασια".
Το "Πολιτικο Παιχνιδι" ειναι ενα μερος αυτης της "διεργασιας".
Και για τις Εκλογες που ερχονται, (20-9-2015) θελουμε να αφιερωσουμε ενα πονημα που δημοσιευθηκε το 2006 και παραμενει επικαιρο, οπως επικαιρη ειναι και ολοκληρη η Αρχαια Ελληνικη Τραγωδια, τα διδαγματα της και οι Συγγραφεις της.
Καλο Διαβασμα
Καθηγητης Ανδρεας Αθηναιος
ΥΓ : Ειμουνα στο Γυμνασιο Δεκαετια του 60 (Κυβερνησεις ΕΡΕ - Κωσταντινου Καραμανλη και Ε.Κ. Γεωργιου Παπανδρεου. Ο Πατερας σαν Λογοτεχνης και Δημοσιογραφος, εφερνε καθημερινα ολο τον Τυπο. Ολες τις εφημεριδες. Καθισμενος "μπρουμυτα" στον καναπε του Σαλονιου διαβασα στην Ναυτεμπορικη: "Συνηλθε το Υπουργικο Συμβουλιο και ελυσε ολα τα προβληματα της Χωρας".
Με την αθωοτητα της νοιοτης -που σημερα εξακολουθει να ειναι καθαροτητα της ψυχης- και εχοντας μεσα μου την αληθεια να ασχοληθω με τα κοινα και να αγωνισθω για μια καλυτερη Ελλαδα, μελαγχολησα γιατι ολα τα προβληματα ειχαν λυθει, και εγω δεν θα ειχα την ευκαιρια να παλεψω για εναν καλυτερο Κοσμο. Για εναν ανθρωπο γεννημενο ΜΗ ΙΔΙΩΤΗ οπως ο υποφαινομενος, αυτο εδωσε μια αισθηση ασφυξιας.
Ο Πατερας μου εσπευσε να με καθησυχασει διαβεβαιωνοντας με οτι η Ελλαδα θα εχει τα ιδια και χειροτερα προβληματα στο μελλον.
Τοτε Ησυχασα.....
Σημερα..............................................
