ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ: 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015 : ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΧΑΜΕΛΙΝ=ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΑΙΔΙΑ

ΕΚΛΟΓΕΣ 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015

ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ

Το 1284, η μικρή πόλη του Hamelin, δίπλα στον ποταμό Weser, είχε γεμίσει ποντίκια. To δημοτικό συμβούλιο της πόλης έχει δοκιμάσει τα πάντα για να τα ξεφορτωθεί. Ο δήμαρχος, σε μια απελπισμένη κίνηση, προσφέρει 1000 φιορίνια σε όποιον δώσει ένα τέλος σε αυτή την κατάρα. Ένας ξένος ντυμένος με έντονα ρούχα, κόκκινα και κίτρινα, εμφανίζεται και ισχυρίζεται πως μπορεί να απαλλάξει το Hamelin από τα ποντίκια. Τη νύχτα, ο ξένος αρχίζει να παίζει εναν απαλό σκοπό με ενα φλάουτο και όλα τα ποντίκια βγαίνουν απο τα σπίτια και τις αποθήκες και παρασύρονται προς τον ποταμό Weser, όπου και πνίγονται. Ο δήμαρχος όμως, αρνείται να πληρώσει τον αυλητή: "Δεν κοστίζει 1000 φιορίνια ενας σκοπός στο φλάουτο.. Φύγε απο το Χάμελιν!"Κάποια Κυριακή πρωί, ο αυλητής επιστρέφει όταν όλα τα παιδιά είναι στην εκκλησία. Αρχίζει πάλι να παίζει ενα σκοπό με το φλαουτό του. Αυτή τη φορά, είναι τα παιδιά που τον ακολουθούν. Καθώς βγαίνει απο την πόλη, πηγαίνοντας προς το βουνό, μια σπηλιά εμφανίζεται στους πρόποδες του βουνού απο το πουθενά. Ο αυλητής, ακολουθούμενος απο τα παιδιά μπαίνει μέσα και η είσοδος της σπηλιάς ξανακλείνει. Τα παιδιά δεν ξαναεμφανίζονται στο Hamelin.

Φυσικά, είναι πολύ γνωστή η ιστορία, έχοντας τις ρίζες της στα τέλη - όπως αναφέρθηκε - του 13ου αιώνα. Μάλιστα, φέτος γιορτάζονται στο Χάμελιν, τα 725 χρόνια αυτής της ιστορίας. Στο μυθιστόρημα αυτό, έχει δοθεί εσφαλμένα και ο τίτλος "Μαγεμένος Αυλός", κάτι που παραπέμπει σε κάτι άλλο, ακόμη και στην εντελώς διαφορετικού περιεχομένου όπερα του Μότσαρτ. Δεν είναι το φλάουτο, ο αυλός δηλαδή, το κακό, αλλά το όργανο του κακού. Ίσως η καλύτερη απόδοση του τίτλου του μυθιστορήματος (The Pied Piper of Hamelin) είναι "Ο πολύχρωμος αυλητής", εαν θελήσουμε να μείνουμε στον αγγλικό τίτλο.

Η γερμανική (και αν θέλετε, πιο γνήσια εκδοχή) είναι Der Rattenfänger von Hameln, δηλαδή "Ο Ποντικοκυνηγός του Χάμελν". Οι αδερφοί Grimm απο την άλλη, εμπνεύστηκαν και αυτοί απο την ιστορία και έδωσαν στη δική τους εκδοχή τον τίτλο "Τα παιδιά του Χάμελιν".

Γιατι τα γράφω όλα αυτά; Πόσο σημαντικό είναι επιτέλους ενα τέτοιο - κατα πάσα πιθανότητα - παραμύθι; Πόσους εφιάλτες και φοβίες θα μπορούσε να έχει (ή έχει) ενα παιδί που θα έρθει αντιμέτωπο με αυτό το παραμύθι; Έχουμε μπροστά μας ένα ποικίλα ερμηνευόμενο δράμα, μια "σύγχρονη" παραβολή, ένα όργανο τιθάσευσης παιδικών πειρασμών ("αν δεν είσαι καλό παιδί, θα σε πάρει ο γύφτος" - νεοελληνική εκδοχή του αυλητή). Ή μηπως κάτι άλλο τεράστιο και ιδιοφυιές;
Κάνω εδώ μια αναγκαστική στάση.
Δεν γνωρίζω τι απ' όλα αυτά είχε στο μυαλό του ο Ατόμ Εγκογιάν όταν γύριζε τη συγκλονιστική του ταινία "Το γλυκό πεπρωμένο" (The Sweet Hereafter, 1997). Τι σχέση έχει ο αυλητής με τη ταινία; Πολύ μεγάλη, ουσιαστικά η ιστορία του Pied Piper κυλάει παράλληλα. Απλά θα θυμίσω πως η Sarah Polley στο ρόλο που υποδύεται - μοναδική διασωθείσα απο το δυστύχημα - ανάπηρη όμως, διαβάζει και ξαναδιαβάζει το μυθιστόρημα σε διαλείμματα απο τη βία που της ασκεί ο πατέρας της. Η ανάλυση και περιγραφή της ταινίας όμως, είναι πέρα τόσο απο τις προθέσεις μου, όσο φυσικά και απο τις δυνατότητές μου. Πολύ καλη ανάλυση θα βρείτε εδω.
Έτσι, θα περιοριστώ τελικά σε μερικές ακόμη πληροφορίες για το τραγούδιCourage που ακούμε εδώ, βλέποντας - όσο μας επιτρέπει η βιομηχανία του θεάματος - σκηνές απο την ταινία. Η αρχική εκδοχή του τραγουδιού είναι απο τους Tragically Hip, όμως εδω το ερμηνεύει εκπληκτικά η Sarah Polley, όπως υπάρχει στο εξαίρετο σάουντρακ που υπογράφει ο μόνιμος μουσικός συνεργάτης του Εγκογιάν, Mychael Danna.

Τελικα αυτος που εκληθη να διωξει τα "τρωκτικα" οδηγει τον Ελληνικο Λαο να τον ακολουθησει στην προταση του ..μονοδρομου.... και εκει "τα παιδια" ακολουθωντας ...υπνωτισμενα... θα χαθουν.....