Καθομαστε χθες βραδυ (Παρασκευη 17 Ιουνιου) με μια "εγκεφαλικη" συντροφια στο Καστελοριζο, και οι φιλοι μου εφεραν την συζητηση γυρω απο τα "ζευγαρια" (?) που ενω καποτε παντρευτηκαν απο ερωτα και ειπαν ο ενας στο αλλο "δεν μπορω να ζησω χωρις εσενα", καποια στιγμη "σφαχτηκαν", "βριστηκαν" και χωρισαν αφου εστω "μεταφορικα" ηρθαν στα χερια (αλλου εχει πεσει τουλαχιστον σπρωξιμο).Το (τουλαχιστον σε πρωτη αναγνωση) αξιοπεριεργο ειναι οτι οι ανθρωποι αυτοι μπορει και να συζουσαν για πολλα χρονια, αλλα μολις παντρευτηκαν "συγκρουσθηκαν" και χωρισαν.
Ομως μια απλη αναλυση ευκολα εξηγει το δυσκολο αυτο θεμα. Δεν θα μεινουμε στην συνηθη απλοικη ερμηνεια που εξηγει τα παντα με το "ο ερωτας σβηνει, ερχεται η συνηθεια" κλπ γιατι προκειται για κατι πολυ βαθυτερο. Δεν θα προσθεταμε κατι στην αντιληψη του συρμου οτι το παθος και το "sex" καποια στιγμη θα κορεσθουν. Αυτο ισχυει στο μετρο που αφορα τις περιπτωσεις που οι ανθρωποι δενονται μονο σαρκικα (ποθος) και οχι συναισθηματικα, (αγαπη). Αυτο ισχυει οταν οι ανθρωποι μπερδευουν την αγαπη και τον ερωτα, με την ορμονικη - βιολογικη ελξη που σημαινει οτι η σχεση ειναι μονο χρησιμη για την παραγωγη και την ικανοποιηση αναγκων ηδονης. Δηλαδη η σχεση ειναι απλα μια μηχανιστικη σχεση "παροχης υπηρεσιων", μια ΧΡΗΣΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ. Χρηστικες ειναι και οι σχεσεις "συμφεροντων" οικονομικων η αλλων οφεληματων. Χρηστικες ακομη ειναι και οι σχεσεις ανωριμων η και ψυχιατρικα προβληματικων προσωπικοτητων, που παιζουν στο επιπεδο "ανασφαλεια" αναγκη αναζητησης αυτοπεποιθησης μεσα απο την "διεκδικηση" των αλλων για το ανασφαλες προσωπο η την απο αυτο συνεχη αρνηση η/και απορρηψη της πλευρας που το ανασφελες προσωπο θελει να διατηρει σε "χρηστικη ενεργεια". (Cock Teaser).
Στην Χρηστικη Σχεση "Κεντρο της Γης" , "Υπερτερο Αγαθο", ειναι το "εγω". Εδω το "αγαπη μου" δεν εχει θεση (εστω και εαν εκφερεται φωνητικα) γιατι δεν προκειται περι Ανθρωπου Αγαπημενου, αλλα για ΧΡΗΣΤΗ. (USER). Ο Χρηστης εχει μεταλαχθει απο Ανθρωπο σε ..Ατομο.
Οι Χρηστικες Σχεσεις ειναι σχεσεις: α) Εξουσιας β) Συναλλαγης γ) Ανταγωνισμου
Στην Χρηστικη Σχεση μπορει να βρισκονται και τα δυο μερη χωρις να το γνωριζουν συνειδητα, η ενα απο τα δυο μερη. Εαν το ενα απο τα δυο μερη ειναι με "σχεση Αγαπης" και το Αλλο με "χρηστικη σχεση" τοτε ..δυο τινα μπορει να συμβουν :
Α) εαν το μερος που ειναι σε σχεση αγαπης και ερωτα ειναι αδυναμος χαρακτηρας μπορει να γινει θυμα για μια ζωη προσφεροντας αληθινη αγαπη σε μια σχεση χωρις αμοιβαιοτητα στην οποια απλα θα ειναι αντικειμενο εκμεταλευσης
Β) εαν το μερος που ειναι σε σχεση αγαπης ειναι ισχυρος, συγκροτημενος και συνειδητοποιημενος Ανθρωπος και χαρακτηρας αργα η γρηγορα θα "τελειωσει" την σχεση. Οσον και εαν φαινεται παραξενο οσο πιο συγκροτημενος χαρακτηρας τοσο πιο αργα θα τελειωσει τη σχεση εαν εχει αγαπησει , γιατι ο συγκροτημενος και με αυτοπεποιθηση Ανθρωπος δινει τις μαχες του, χωρις να φοβαται μην τις χασει, και αποχωρει μονο οταν χασει. Εξ αλλου ο Συγκροτημενος Ανθρωπος οταν αγαπα, θα αργησει να χωρισει και για αλτρουσιτικους λογους εστω και εαν γνωριζει πολυ καλα την μονομερια της αγαπης και το χρηστικο χαρακτηρα της αλλης πλευρας. Ο Συγκροτημενος και δυνατος χαρακτηρας θα προσπαθησει να φερει στην πλευρα της αγαπης, σε αμοιβαια Σχεση αγαπης, το "Χρηστικο Ατομο", ακριβως οπως ο καθε "διδασκαλος" θελει να κανει τους μυουμενους να δουνε το φως. Παντα ομως εν ελευθερια, και θα το εγκαταλειψει ακριβως στο οριο της αρνησης της μυησης, εκει οπου η χρηστικη πλευρα επιλεξει με πεισμα να παραμενει στην χρηστικη της επιλογη.( Η αγαπη ειναι δυναμη και υπαρχει μονο εν ελευθερια. Αυτο σημαινeι οτι ΔΕΝ αφηνουμε pote τους χρηστες να την λεηλατουν υλοποιωντας την δικη τους επιλογη της χρησης - που στην πραξη υλοποιειται στο να μην τους δινουμε η να μην δεχομεθα απο αυτους αυτο που επιθυμουν και επιδιωκουν σε χρηστικο πλαισιο).
Μια χρηστικη σχεση ειναι κατα τεκμηριο "σχεση συνναλαγης" εστω και εαν μονο η μια πλευρα ειναι σε "χρηστικη σχεση". Ειναι συνηθισμενες οι περιποιησεις σε μια χρηστικη σχεση συνναλαγης. Η γυναικα Χρηστης π.χ. "προσφερει" ομορφα φαγητα, παει 'ταπερακια' στο γραφειο του αντρα , ενω ο Αντρας Χρηστης κανει δωρα, στελνει τριανταφυλλα κ.α. Φυσικα προς Θεου δεν υποστηριζουμε οτι οποιος ειναι σε σχεση αμοιβαιου ερωτος και αγαπης δεν προφερει στον συντροφο του. Ισα ισα προσφερει τα παντα, ακομα και την ζωη του. Εκεινο που παρουσιαζουμε ειναι οτι και ο Χρηστης κανει περιποιησεις αλλα σε συναλλακτικη βαση (και οχι με περιεχομενο αγαπης) αλλα για να συνεχισει να απομυζα την αλλη πλευρα απο ο,τι χρηστικο επιθυμει, στο οποιο συνηθως περιλαμβανεται και η αληθινη αγαπη της πλευρας που ειναι στη σχεση για αγαπη (δινω) και οχι για χρηση (περνω)-(υπαρχω χωρις αμοιβαιοτητα).. Συνηθως ο χρηστης χρησιμοποιει τις παροχες αυτες και σαν επιχειρημα (ακομα και στον ευατο του) για να υποστηριξει οτι προκειται περι σχεσης αγαπης και οχι χρηστικης σχεσης.
Εαν ενα απο τα δυο μερη ειναι σε χρηστικη σχεση και το αλλο σε Σχεση Αγαπης, θα υπαρξει οπωσδηποτε τριβη και συγκρουση των δυο αυτων αντιθετικων υποστασεων: της χρησης (καταναλωσης - χωριστης ατομιστικης υπαρξης) και του ερωτα και της αγαπης : (ενωσης των δυο σε ΕΝΑ, Δημιουργιας και Δικαιωσης). Απο την συγκρουση αυτη δυο...τινα μπορει να συμβουν: (α) : Οπως ηδη ανεφερθη να προκυψει ενας θυτης (ο Χρηστης) και ενα Θυμα (η πλευρα που Αγαπα) αν η πλευρα που αγαπα δεν ειναι ισχυρη προσωπικοτητα που αντιλαμβανεται συνειδητα την αγαπη σαν δυναμη ΥΠΕΡΟΧΗΣ, και οχι σαν αδυναμια (η και σαν στιγμα η ελαττωμα) οπως την παρουσιαζει η ατομιστικη πλατφορμα της εποχης που με τον τροπο αυτο θελει σχεσεις ανταγωνισμου και εξουσιας. Οι Χρηστες συνηθως ξεκινουν συνειδητα μια τετοια ετεροβαρη σχεση πιστευοντας οτι θα διασφαλισουν την παροχη ιδανικης αγαπης μονομερως απο το θυμα, χειραγωγοντας το αναλογα και (β) εαν η πλευρα με την αγαπη εχει την συνειδητοποιημενη της ΥΠΕΡΟΧΗ, θα την προασπισει, θα την απαιτησει, και θα ..ΧΩΡΙΣΕΙ.
Ειναι δε συνηθες , Η πλευρα του Χρηστη να θελει να φυγει απο την σχεση και απο μονη της, αφου αντι της προσδοκομενης απο την αλλη πλευρα Παροχης Υπηρεσιων Αγαπης, συναντα την ακαμπτη υπεροχη της δυναμης της Αγαπης που απαιτει αμοιβαιοτητα σε ουσιαστικη σχεση αγαπης και απο τα δυο μερη.
Η χρηστικη πλευρα θα μπορουσε να διαιωνισει την παραμονη της στην ετεροβαρη σχεση, απομυζωντας τα οφελη που θελει, μονο εαν κατορθωνε να χειραγωγησει την σχεση και να θυματοποιησει την πλευρα της αγαπης. Τυπικη συμπεριφορα της χρηστικης πλευρας ειναι να απαιτει να εχει σε πληρη ελεγχο την πλευρα της αγαπης, και να προσδιοριζει σε αυτην πληρως το ποτε θα την "αρμεγει'" απο αγαπη και ποτε θα την διωχνει. Η χρηστικη σχεση προσομοιαζει με "επισκεψη μονο με ραντεβου", το οποιο μαλιστα η χρηστικη πλευρα θεωρει αναφαιρετο δικαιωμα της να ματαιωνει η να τροποποιει αναλογα με τις χρηστικες της αναγκες. Εαν η πλευρα της αγαπης ειναι αδυναμος χαρακτηρας, θα μεταβληθει σε ενα απολυτο αναλωσιμο αθυρμα, σε ενα ρολο ιδιωτικης πορνης (kept woman) η το αντιστοιχο εαν ειναι ανδρας. Εαν ομως η πλευρα της αγαπης ειναι ισχυρος χαρακτηρας και απαιτησει αμοιβαιοτητα ουσιαστικης αγαπης η χωρισμο, η χρηστικη πλευρα που στην απαιτηση αμοιβαιοτητας αγαπης -αφου δεν αγαπα- θα νοιωσει παγιδευμενη και εμποδισμενη να απολαυσει ελευθερα τις οποιες "παραλληλες σχεσεις" , συναισθηματικης η/και σεξουαλικης απατης, θα αποχωρησει απο μονη της, αφου διαμορφωσει και διαθεση ασεβειας, θυμου, αγανακτησης ακομα και εχθροτητος και βιας, εναντια στην πλευρα που αγαπα, αφου αισθανεται την αγαπη της αλλης πλευρας ως παγιδα και εμποδιο να "καταναλωσει" αυτες τις αλλες σχεσεις.
Η Χρηστικη πλευρα αφου αισθανθει "outimed & outmanouvred" στο να επιβαλει στην πλευρα της αγαπης το να ζει και να κινειται ΕΡΗΜΗΝ της, στα πλαισια ετεροβαρους σχεσης, θα φυγει μονη της, μια και δεν θελει , η αδυνατει, η δεν αισθανεται αγαπη και ερωτα για την πλευρα της αγαπης.
Τωρα εαν και οι δυο πλευρες ειναι συνειδητα η ασυνειδητα σε Χρηστικη Σχεση, τοτε θα υπαρξει μια σχεση καθημερινου ανταγωνισμου μεχρι τελικης πτωσεως. Δηλαδη μια φθοροποιος ζωη, οπου ολοκληρη η εμπειρια που λεμε ζωη, σπαταλαται σε ενα ασκοπο παιχνιδι μαχης για την εξουσια, τον ελεγχο, και την υποταγη της αλλης πλευρας, πετωντας μια ολοκληρη ζωη στα σκουπιδια.
Στην Χρηστικη Σχεση ολα ειναι παροχη υπηρεσιων, οι οποιες οταν βρεθουν αλλου, διαδοχικα η παραλληλα (παραλληλες σχεσεις) το ιδιο μας κανει.
Φυσικα σε μια Χρηστικη Σχεση αυτο που συνηθως λεμε "απιστια" η "απατη¨ ειναι μοιραιο παραγωγο, αφου η σχεση δεν εχει την μοναδικοτητα που της δινει η ενωση των ψυχων. και η απιστια μπορει να εχει την εννοια και υποσταση της "συναισθηματικης απιστιας" που ειναι εξ ισου τεκμηριωση Χρηστικης Σχεσης και ανυπαρξιας Σχεσης αγαπης οσο και η "κλινικη απιστια". Υπαρχει εξ αλλου ευρυτατη βιβλιογραφια για την "συναισθηματικη απατη" και για τα βαθυτερα αιτια της.
Περα απο τα βαθυτερα αιτια, το δεδομενο ειναι οτι υπαρχουν ανθρωποι που αρνουνται η ειναι ανικανοι να επενδυσουν συναισθηματικα σε ενα μονον ανθρωπο, η/και εχουν πληρη αδυναμια να δεσμευθουν και να παρουν χαρα, ευχαριστηση και δικαιωση απο την αποκλειστικοτητα.
Αυτονοητα η υπαρξη Χρηστικης πλευρας σε μια σχεση, καθιστα το στοιχειο "ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ" ανυπαρκτο, καθως η εμπιστοσυνη συγκροτειται και στοιχειοθετειται απο την αγαπη και την λαχταρα οταν την εχουν και οι δυο πλευρες να ανοικουν η μια στην αλλη, και απο την δειψα για αφοσιωση σε μια ενωση ψυχης και καρδιας. την αμοιβαια συναισθηματικη παρουσια προσφορα και πληροτητα του ενος με τον αλλο, ηεστω την ελαχιστη βαση της εντιμοτητας της μη χρησιμοποιησης της αλλης πλευρας. Χωρις αυτα τα στοιχεια που συνθετουν την πιστη και την εμπιστοσυνη "ολα μπορει να συμβουν". Η χρηστικη διασταση και πραξη εχει ενσωματωμενα μεσα της τα στοιχεια της ΑΠΑΤΗΣ. Η χρηστικη διασταση εχει ενσωματωμενη την "συναισθηματικη απουσια". Η Χρηστικη πλευρα ειναι "συναισθηματικα απουσα" σε καθε επαφη η επικοινωνια, εστω και εαν το σωμα της εφαπτεται στο σωμα της αλλης πλευρας πλαι πλαι πινοντας καφε και κοιτωνας την Θαλασσα, ειτε αν το σωμα της Χρηστικης πλευρας ειναι γυμνομενο στην αγκαλια της πλευρας της αγαπης.
Η "Συναισθηματικη απουσια" , ειναι το συμπτωμα της "συναισθηματικης απιστιας". Η χρηστικη πλευρα μπορει να ειναι συναισθηματικα απουσα, επειδη ειναι αφοσιωμενη συναισθηματικα στον Η/Υ της, στην δουλεια της, στο ντυσιμο της , στους φιλους και τις φιλες της, συνθετικα στο "εγω" της. Η συναισθημαικη απουσια ομως ειναι συναισθηματικη απιστια, διοτι δεν δινει συναισθημα στην αλλη πλευρα της αγαπης και το δινει αλλου. Ειναι δε ΑΠΑΤΗ διοτι σαφως ΑΠΑΤΑ την πλευρα στην οποια δηλωνει (και ενωπιον Θεου) "Σ αγαπω, και θα σ Αγαπω παντα.", χωρις να ειναι καν συναισθηματικα παρουσα, πολλω δε μαλον να "γεννα" και να προσφερει" αγαπη στην αλλη πλευρα. Το αν ο Χρηστης ΑΠΑΤΑ την πλέυρα της αγαπης, μονο συναισθηματικα η και σεξουαλικα, ειναι θεμα συγκυριας η/και νοοτροπιας.
Το συμπτωμα της συναισθηματικης απουσιας αρκει, για να στοιχειοθετησει οτι "δεν υπαρχει σχεση" και οτι Υπαρχει ΑΠΑΤΗ. Το επι μερους ειδος της απατης, δεν ειναι τοσο σημαντικο, παρα το οτι μπορει να ειναι απλη αδιαφορια, συναισθηματικο ενδιαφερον αποκλειστικα για ΤΡΙΤΟΥΣ, η και "κλινικη" ΑΠΑΤΗ.
Η Χρηστικη πλευρα που αντιλαμβανεται τα παντα ως "παροχη υπηρεσιων" συχνα ρωτα την πλευρα της αγαπης: ΕΣΥ τι εκανες για την σχεση? Για να παρει προς χρηστικη της εκπληξη την απαντηση..."προσφερα την καρδια μου και την αγαπη μου", την υπομονη μου, την καρτερια μου, την στηριξη μου σε καθε σου αγωνια σε καθε σου φοβο, σε καθε σου ονειρο. Ειμουν κοντα σου τις νυχτες που φοβοσουνα, που ησουν μονη... Για την χρηστικη πλευρα η αγαπη "που αντλει" απο την πλευρα της αγαπης, ειναι "καταναλωτικο αναλωσιμο" και δεν το θυμαται καν οτι συνεβει.
Τα πολιτικα συστηματα εξουσιας, σκοπιμα επιδιωκουν να εγκαταστησουν σχεσεις Εξουσιας, συνναλαγης και ανταγωνισμου στις κοινωνιες, ακομα και στον πυρηνα τους που ειναι το "ζευγαρι" γιατι ετσι εγκαθιστωνται αυτοματοι μηχανισμοι αναπαραγωγης της εξουσιας. Καθε αντισταση, αναχωμα και οχυρο απεναντι στην εξουσια πρεπει να αλλωθει. Το Κοινωνικο Κρατος να γινει αγορα, Ο Νομος να γινει ο Νομος του ισχυροτερου, Ο Κοινωνικος Ιστος να διαλυθει, η οικογενεια να διαλυθει, ο ερωτας και η αγαπη να ευτελισθει και να πεθανει. Το ζευγαρι απο δυο ανθρωπους που ενωνονται σε ΕΝΑ (Α Προς Κορινθιους) γινεται δυο Ατομα χωριστα μεταξυ τους συγκατοικουντα. Το 114 απο Πατριωτισμος των Ελληνων βαφτιζεται "τρομοκρατια" και οι θεσεις της αγαπης για ενωση σε ενα, υβριζονται ως "απρεπεια", "ενοχληση", "καταπιεση" κ.α. και λεηλατουνται η λοιδωρουνται βιαζομενες εργω και λογω. Τα ΜΑΤ σπρωχνουν τον κοσμο, η Χρηστικη πλευρα σπρωχνει την πλευρα της αγαπης. ΖΗΤΩ Η ΕξΟΥΣΙΑ. Και για να γινει αυτο πρεπει να πεθανει το ΕΜΕΙΣ, το ΜΑΖι και το ΕΝΑ.
Γιατι οι ανθρωποι Χωριζουν. Μα ειναι πλεον προφανες. Γιατι αγαπη σημαινει χανομαι, (μεσα στον αλλο) δινομαι, γινομαι ενα με τον αλλο, ενα αχωριστο ΕΝΑ με συνειδηση περιφανειας και σχεσης υπεροχης εναντι των υπολοιπων ευτελων και κατωτερων ¨μοντελων" (στερεοτυπων) που σχεδιαζει και συρραπτει ο Οικος Μοδας της Εξουσιας.
Σημερα ζευγαρι(?) ειναι ενας αντρας και μια γυναικα που απλα και μονον συγκατοικουν ως ανεξαρτητα και χωρισμενα ατομα που το καθενα υπαρχει και οριζει την ζωη του ΕΡΗΜΗΝ του αλλου. Δυο ατομα που και τα δυο η τουλαχιστον το ενα απο αυτα αρνουνται ακομα και το ΕΜΕΙΣ πολυ δε περισσοτερο το ΜΑΖΙ και το ΕΝΑ (ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ).
Το ποιος ειναι ΧΡΗΣΤΗΣ σε αναφορα με την Σχεση Ζευγαριου, ειναι ευρυ αντιμειμενο μελετης της βιβλιογραφιας της Κοινωνιολογιας, της ψυχολογιας και της ψυχιατρικης, αλλα και της "κυβερνητικης" -cybenetics- μια και η εξουσια επιβαλει στερεοτυπα συμπεριφορων.
Αξιοσημειωτο ομως ειναι οτι πολλοι ΧΡΗΣΤΕΣ ειναι -η εμφανιζονται ως- προσωπα με τρυφερη ψυχη και χρυση καρδια, αλτρουσιστες -και εν πολλοις θυματα- για ολους τους αλλους ΕΚΤΟΣ απο την σχεση ζευγαριου. Με τους φιλους τους ΠΡΑΤΤΟΥΝ το ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΖΙ, ενω με το αλλο φυλλο αρνουνται ακομα και το απλο φιλικο ΕΜΕΙΣ, κρατωντας προκλητικα μια χρηστικη και περιφρονιτικη θεση (την πιο ασημαντη θεση) για την πλευρα που αγαπα.
Θα ελεγε κανεις οτι πολλοι "παντρευονται" οχι για να κανουν οικογενεια, η να γινουν "Ενα" επειδη ο ενας ειναι απαραιτητος στον αλλο, γιατι ο ενας δεν μπορει να κανει χωρις τον αλλο και για αυτο "στηνουν σπιτικο", αλλα "στηνουν σπιτικο" γιατι θελουν να ζησουν σε ενα σπιτι οπως θα ζουσαν στο σπιτι των γονεων τους. Δηλαδη ενα καταφυγιο που θα παρεχει ασφαλεια και θα ειναι ενα μερος να γυρισουμε, αλλα οχι εμεις ως οικογενεια, αλλα με την σχεση που ειχαμε ως παιδια με τους γονεις μας , οπου αλλος κανει τις δουλειες του σπιτιου, και εμεις βγαινουμε με τους φιλους και τις φιλες μας, φλερταρουμε και γκομενιζουμε, χαβαλεδιαζουμε, με την ιδια φυσικοτητα που το καναμε στη σχεση μας ως νεοι με την γονικη μας οικογενεια. Πολλοι παντρεουονται η ζευγαρωνουν με σκοπο να παρατεινουν για ολη τους την ζωη το μοντελο σχεσης που ειχαν με το σπιτικο των γονιων τους, χωρις να αντιλαμβανονται οτι αλλο η σχεση με το γονικο σπιτικο, και αλλο η σχεση αγαπης με το ΕΝΑ της ζωης μας με τον ανθρωπο μας.
Οσοι λοιπον "ζευγαρωνουν¨με την αισθηση οτι θα ζουν και μετα το ζευγαρωμα οπως ζουσαν και πριν απο αυτο, εντασουν το ευατο τους σε χρηστικη σχεση. Η ΧΡΗΣΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΤΑ, δηλ. ΣΧΕΣΗ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ,...που συγκρουεται με την ΣΧΕΣΗ ΔΕΣΜΟΥ και σκληροτερα με την σχεση ισχυρου Δσεμου, Μαζι και ΕΝΑ και ειναι προορισμενη -αν η πλευρα της αγαπης ειαι ισχυρη και συγκροτημενη προσωπικοτητα και η χρηστικη πλευρα δεν ερωτευθει- να καταληξει στον χωρισμο.
Οι Χρηστικες σχεσεις ειναι αδιεξοδες σχεσεις. Δεν Δημιουργουν , δεν δικαιωνουν την ζωη.
Αγαπω σημαινει δινομαι, χανομαι μεσα στην υποσταση της αλλης πλευρας. αγαπω σημαινει οτι ο ενας για τον αλλο ειναι το πιο σημαντικο προσωπο, ειναι το ο,τι πιο σημαντικο υπαρχει. Αγαπω σημαινει οτι ο ενας για το αλλο ειναι το κεντρο της γης.
Αγαπω σημαινει οτι μιλανε οι καρδιες, μιλανε οι ψυχες και ενωνονται στο ΜΑΖΙ και στο ΕΝΑ, σε μια δειψα ακορεστη που θα την σταματησει μονο η μεταβαση στο Αστρικο σωμα της αλλης ζωης μεσα στ αστερια.
Καθηγητης Ανδρεας Αθηναιος
University of Pennsylvania
Case Western Reserve University
Ομως μια απλη αναλυση ευκολα εξηγει το δυσκολο αυτο θεμα. Δεν θα μεινουμε στην συνηθη απλοικη ερμηνεια που εξηγει τα παντα με το "ο ερωτας σβηνει, ερχεται η συνηθεια" κλπ γιατι προκειται για κατι πολυ βαθυτερο. Δεν θα προσθεταμε κατι στην αντιληψη του συρμου οτι το παθος και το "sex" καποια στιγμη θα κορεσθουν. Αυτο ισχυει στο μετρο που αφορα τις περιπτωσεις που οι ανθρωποι δενονται μονο σαρκικα (ποθος) και οχι συναισθηματικα, (αγαπη). Αυτο ισχυει οταν οι ανθρωποι μπερδευουν την αγαπη και τον ερωτα, με την ορμονικη - βιολογικη ελξη που σημαινει οτι η σχεση ειναι μονο χρησιμη για την παραγωγη και την ικανοποιηση αναγκων ηδονης. Δηλαδη η σχεση ειναι απλα μια μηχανιστικη σχεση "παροχης υπηρεσιων", μια ΧΡΗΣΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ. Χρηστικες ειναι και οι σχεσεις "συμφεροντων" οικονομικων η αλλων οφεληματων. Χρηστικες ακομη ειναι και οι σχεσεις ανωριμων η και ψυχιατρικα προβληματικων προσωπικοτητων, που παιζουν στο επιπεδο "ανασφαλεια" αναγκη αναζητησης αυτοπεποιθησης μεσα απο την "διεκδικηση" των αλλων για το ανασφαλες προσωπο η την απο αυτο συνεχη αρνηση η/και απορρηψη της πλευρας που το ανασφελες προσωπο θελει να διατηρει σε "χρηστικη ενεργεια". (Cock Teaser).
Στην Χρηστικη Σχεση "Κεντρο της Γης" , "Υπερτερο Αγαθο", ειναι το "εγω". Εδω το "αγαπη μου" δεν εχει θεση (εστω και εαν εκφερεται φωνητικα) γιατι δεν προκειται περι Ανθρωπου Αγαπημενου, αλλα για ΧΡΗΣΤΗ. (USER). Ο Χρηστης εχει μεταλαχθει απο Ανθρωπο σε ..Ατομο.
Οι Χρηστικες Σχεσεις ειναι σχεσεις: α) Εξουσιας β) Συναλλαγης γ) Ανταγωνισμου
Στην Χρηστικη Σχεση μπορει να βρισκονται και τα δυο μερη χωρις να το γνωριζουν συνειδητα, η ενα απο τα δυο μερη. Εαν το ενα απο τα δυο μερη ειναι με "σχεση Αγαπης" και το Αλλο με "χρηστικη σχεση" τοτε ..δυο τινα μπορει να συμβουν :
Α) εαν το μερος που ειναι σε σχεση αγαπης και ερωτα ειναι αδυναμος χαρακτηρας μπορει να γινει θυμα για μια ζωη προσφεροντας αληθινη αγαπη σε μια σχεση χωρις αμοιβαιοτητα στην οποια απλα θα ειναι αντικειμενο εκμεταλευσης
Β) εαν το μερος που ειναι σε σχεση αγαπης ειναι ισχυρος, συγκροτημενος και συνειδητοποιημενος Ανθρωπος και χαρακτηρας αργα η γρηγορα θα "τελειωσει" την σχεση. Οσον και εαν φαινεται παραξενο οσο πιο συγκροτημενος χαρακτηρας τοσο πιο αργα θα τελειωσει τη σχεση εαν εχει αγαπησει , γιατι ο συγκροτημενος και με αυτοπεποιθηση Ανθρωπος δινει τις μαχες του, χωρις να φοβαται μην τις χασει, και αποχωρει μονο οταν χασει. Εξ αλλου ο Συγκροτημενος Ανθρωπος οταν αγαπα, θα αργησει να χωρισει και για αλτρουσιτικους λογους εστω και εαν γνωριζει πολυ καλα την μονομερια της αγαπης και το χρηστικο χαρακτηρα της αλλης πλευρας. Ο Συγκροτημενος και δυνατος χαρακτηρας θα προσπαθησει να φερει στην πλευρα της αγαπης, σε αμοιβαια Σχεση αγαπης, το "Χρηστικο Ατομο", ακριβως οπως ο καθε "διδασκαλος" θελει να κανει τους μυουμενους να δουνε το φως. Παντα ομως εν ελευθερια, και θα το εγκαταλειψει ακριβως στο οριο της αρνησης της μυησης, εκει οπου η χρηστικη πλευρα επιλεξει με πεισμα να παραμενει στην χρηστικη της επιλογη.( Η αγαπη ειναι δυναμη και υπαρχει μονο εν ελευθερια. Αυτο σημαινeι οτι ΔΕΝ αφηνουμε pote τους χρηστες να την λεηλατουν υλοποιωντας την δικη τους επιλογη της χρησης - που στην πραξη υλοποιειται στο να μην τους δινουμε η να μην δεχομεθα απο αυτους αυτο που επιθυμουν και επιδιωκουν σε χρηστικο πλαισιο).
Μια χρηστικη σχεση ειναι κατα τεκμηριο "σχεση συνναλαγης" εστω και εαν μονο η μια πλευρα ειναι σε "χρηστικη σχεση". Ειναι συνηθισμενες οι περιποιησεις σε μια χρηστικη σχεση συνναλαγης. Η γυναικα Χρηστης π.χ. "προσφερει" ομορφα φαγητα, παει 'ταπερακια' στο γραφειο του αντρα , ενω ο Αντρας Χρηστης κανει δωρα, στελνει τριανταφυλλα κ.α. Φυσικα προς Θεου δεν υποστηριζουμε οτι οποιος ειναι σε σχεση αμοιβαιου ερωτος και αγαπης δεν προφερει στον συντροφο του. Ισα ισα προσφερει τα παντα, ακομα και την ζωη του. Εκεινο που παρουσιαζουμε ειναι οτι και ο Χρηστης κανει περιποιησεις αλλα σε συναλλακτικη βαση (και οχι με περιεχομενο αγαπης) αλλα για να συνεχισει να απομυζα την αλλη πλευρα απο ο,τι χρηστικο επιθυμει, στο οποιο συνηθως περιλαμβανεται και η αληθινη αγαπη της πλευρας που ειναι στη σχεση για αγαπη (δινω) και οχι για χρηση (περνω)-(υπαρχω χωρις αμοιβαιοτητα).. Συνηθως ο χρηστης χρησιμοποιει τις παροχες αυτες και σαν επιχειρημα (ακομα και στον ευατο του) για να υποστηριξει οτι προκειται περι σχεσης αγαπης και οχι χρηστικης σχεσης.
Εαν ενα απο τα δυο μερη ειναι σε χρηστικη σχεση και το αλλο σε Σχεση Αγαπης, θα υπαρξει οπωσδηποτε τριβη και συγκρουση των δυο αυτων αντιθετικων υποστασεων: της χρησης (καταναλωσης - χωριστης ατομιστικης υπαρξης) και του ερωτα και της αγαπης : (ενωσης των δυο σε ΕΝΑ, Δημιουργιας και Δικαιωσης). Απο την συγκρουση αυτη δυο...τινα μπορει να συμβουν: (α) : Οπως ηδη ανεφερθη να προκυψει ενας θυτης (ο Χρηστης) και ενα Θυμα (η πλευρα που Αγαπα) αν η πλευρα που αγαπα δεν ειναι ισχυρη προσωπικοτητα που αντιλαμβανεται συνειδητα την αγαπη σαν δυναμη ΥΠΕΡΟΧΗΣ, και οχι σαν αδυναμια (η και σαν στιγμα η ελαττωμα) οπως την παρουσιαζει η ατομιστικη πλατφορμα της εποχης που με τον τροπο αυτο θελει σχεσεις ανταγωνισμου και εξουσιας. Οι Χρηστες συνηθως ξεκινουν συνειδητα μια τετοια ετεροβαρη σχεση πιστευοντας οτι θα διασφαλισουν την παροχη ιδανικης αγαπης μονομερως απο το θυμα, χειραγωγοντας το αναλογα και (β) εαν η πλευρα με την αγαπη εχει την συνειδητοποιημενη της ΥΠΕΡΟΧΗ, θα την προασπισει, θα την απαιτησει, και θα ..ΧΩΡΙΣΕΙ.
Ειναι δε συνηθες , Η πλευρα του Χρηστη να θελει να φυγει απο την σχεση και απο μονη της, αφου αντι της προσδοκομενης απο την αλλη πλευρα Παροχης Υπηρεσιων Αγαπης, συναντα την ακαμπτη υπεροχη της δυναμης της Αγαπης που απαιτει αμοιβαιοτητα σε ουσιαστικη σχεση αγαπης και απο τα δυο μερη.
Η χρηστικη πλευρα θα μπορουσε να διαιωνισει την παραμονη της στην ετεροβαρη σχεση, απομυζωντας τα οφελη που θελει, μονο εαν κατορθωνε να χειραγωγησει την σχεση και να θυματοποιησει την πλευρα της αγαπης. Τυπικη συμπεριφορα της χρηστικης πλευρας ειναι να απαιτει να εχει σε πληρη ελεγχο την πλευρα της αγαπης, και να προσδιοριζει σε αυτην πληρως το ποτε θα την "αρμεγει'" απο αγαπη και ποτε θα την διωχνει. Η χρηστικη σχεση προσομοιαζει με "επισκεψη μονο με ραντεβου", το οποιο μαλιστα η χρηστικη πλευρα θεωρει αναφαιρετο δικαιωμα της να ματαιωνει η να τροποποιει αναλογα με τις χρηστικες της αναγκες. Εαν η πλευρα της αγαπης ειναι αδυναμος χαρακτηρας, θα μεταβληθει σε ενα απολυτο αναλωσιμο αθυρμα, σε ενα ρολο ιδιωτικης πορνης (kept woman) η το αντιστοιχο εαν ειναι ανδρας. Εαν ομως η πλευρα της αγαπης ειναι ισχυρος χαρακτηρας και απαιτησει αμοιβαιοτητα ουσιαστικης αγαπης η χωρισμο, η χρηστικη πλευρα που στην απαιτηση αμοιβαιοτητας αγαπης -αφου δεν αγαπα- θα νοιωσει παγιδευμενη και εμποδισμενη να απολαυσει ελευθερα τις οποιες "παραλληλες σχεσεις" , συναισθηματικης η/και σεξουαλικης απατης, θα αποχωρησει απο μονη της, αφου διαμορφωσει και διαθεση ασεβειας, θυμου, αγανακτησης ακομα και εχθροτητος και βιας, εναντια στην πλευρα που αγαπα, αφου αισθανεται την αγαπη της αλλης πλευρας ως παγιδα και εμποδιο να "καταναλωσει" αυτες τις αλλες σχεσεις.
Η Χρηστικη πλευρα αφου αισθανθει "outimed & outmanouvred" στο να επιβαλει στην πλευρα της αγαπης το να ζει και να κινειται ΕΡΗΜΗΝ της, στα πλαισια ετεροβαρους σχεσης, θα φυγει μονη της, μια και δεν θελει , η αδυνατει, η δεν αισθανεται αγαπη και ερωτα για την πλευρα της αγαπης.
Τωρα εαν και οι δυο πλευρες ειναι συνειδητα η ασυνειδητα σε Χρηστικη Σχεση, τοτε θα υπαρξει μια σχεση καθημερινου ανταγωνισμου μεχρι τελικης πτωσεως. Δηλαδη μια φθοροποιος ζωη, οπου ολοκληρη η εμπειρια που λεμε ζωη, σπαταλαται σε ενα ασκοπο παιχνιδι μαχης για την εξουσια, τον ελεγχο, και την υποταγη της αλλης πλευρας, πετωντας μια ολοκληρη ζωη στα σκουπιδια.
Στην Χρηστικη Σχεση ολα ειναι παροχη υπηρεσιων, οι οποιες οταν βρεθουν αλλου, διαδοχικα η παραλληλα (παραλληλες σχεσεις) το ιδιο μας κανει.
Φυσικα σε μια Χρηστικη Σχεση αυτο που συνηθως λεμε "απιστια" η "απατη¨ ειναι μοιραιο παραγωγο, αφου η σχεση δεν εχει την μοναδικοτητα που της δινει η ενωση των ψυχων. και η απιστια μπορει να εχει την εννοια και υποσταση της "συναισθηματικης απιστιας" που ειναι εξ ισου τεκμηριωση Χρηστικης Σχεσης και ανυπαρξιας Σχεσης αγαπης οσο και η "κλινικη απιστια". Υπαρχει εξ αλλου ευρυτατη βιβλιογραφια για την "συναισθηματικη απατη" και για τα βαθυτερα αιτια της.
Περα απο τα βαθυτερα αιτια, το δεδομενο ειναι οτι υπαρχουν ανθρωποι που αρνουνται η ειναι ανικανοι να επενδυσουν συναισθηματικα σε ενα μονον ανθρωπο, η/και εχουν πληρη αδυναμια να δεσμευθουν και να παρουν χαρα, ευχαριστηση και δικαιωση απο την αποκλειστικοτητα.
Αυτονοητα η υπαρξη Χρηστικης πλευρας σε μια σχεση, καθιστα το στοιχειο "ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ" ανυπαρκτο, καθως η εμπιστοσυνη συγκροτειται και στοιχειοθετειται απο την αγαπη και την λαχταρα οταν την εχουν και οι δυο πλευρες να ανοικουν η μια στην αλλη, και απο την δειψα για αφοσιωση σε μια ενωση ψυχης και καρδιας. την αμοιβαια συναισθηματικη παρουσια προσφορα και πληροτητα του ενος με τον αλλο, ηεστω την ελαχιστη βαση της εντιμοτητας της μη χρησιμοποιησης της αλλης πλευρας. Χωρις αυτα τα στοιχεια που συνθετουν την πιστη και την εμπιστοσυνη "ολα μπορει να συμβουν". Η χρηστικη διασταση και πραξη εχει ενσωματωμενα μεσα της τα στοιχεια της ΑΠΑΤΗΣ. Η χρηστικη διασταση εχει ενσωματωμενη την "συναισθηματικη απουσια". Η Χρηστικη πλευρα ειναι "συναισθηματικα απουσα" σε καθε επαφη η επικοινωνια, εστω και εαν το σωμα της εφαπτεται στο σωμα της αλλης πλευρας πλαι πλαι πινοντας καφε και κοιτωνας την Θαλασσα, ειτε αν το σωμα της Χρηστικης πλευρας ειναι γυμνομενο στην αγκαλια της πλευρας της αγαπης.
Η "Συναισθηματικη απουσια" , ειναι το συμπτωμα της "συναισθηματικης απιστιας". Η χρηστικη πλευρα μπορει να ειναι συναισθηματικα απουσα, επειδη ειναι αφοσιωμενη συναισθηματικα στον Η/Υ της, στην δουλεια της, στο ντυσιμο της , στους φιλους και τις φιλες της, συνθετικα στο "εγω" της. Η συναισθημαικη απουσια ομως ειναι συναισθηματικη απιστια, διοτι δεν δινει συναισθημα στην αλλη πλευρα της αγαπης και το δινει αλλου. Ειναι δε ΑΠΑΤΗ διοτι σαφως ΑΠΑΤΑ την πλευρα στην οποια δηλωνει (και ενωπιον Θεου) "Σ αγαπω, και θα σ Αγαπω παντα.", χωρις να ειναι καν συναισθηματικα παρουσα, πολλω δε μαλον να "γεννα" και να προσφερει" αγαπη στην αλλη πλευρα. Το αν ο Χρηστης ΑΠΑΤΑ την πλέυρα της αγαπης, μονο συναισθηματικα η και σεξουαλικα, ειναι θεμα συγκυριας η/και νοοτροπιας.
Το συμπτωμα της συναισθηματικης απουσιας αρκει, για να στοιχειοθετησει οτι "δεν υπαρχει σχεση" και οτι Υπαρχει ΑΠΑΤΗ. Το επι μερους ειδος της απατης, δεν ειναι τοσο σημαντικο, παρα το οτι μπορει να ειναι απλη αδιαφορια, συναισθηματικο ενδιαφερον αποκλειστικα για ΤΡΙΤΟΥΣ, η και "κλινικη" ΑΠΑΤΗ.
Η Χρηστικη πλευρα που αντιλαμβανεται τα παντα ως "παροχη υπηρεσιων" συχνα ρωτα την πλευρα της αγαπης: ΕΣΥ τι εκανες για την σχεση? Για να παρει προς χρηστικη της εκπληξη την απαντηση..."προσφερα την καρδια μου και την αγαπη μου", την υπομονη μου, την καρτερια μου, την στηριξη μου σε καθε σου αγωνια σε καθε σου φοβο, σε καθε σου ονειρο. Ειμουν κοντα σου τις νυχτες που φοβοσουνα, που ησουν μονη... Για την χρηστικη πλευρα η αγαπη "που αντλει" απο την πλευρα της αγαπης, ειναι "καταναλωτικο αναλωσιμο" και δεν το θυμαται καν οτι συνεβει.
Τα πολιτικα συστηματα εξουσιας, σκοπιμα επιδιωκουν να εγκαταστησουν σχεσεις Εξουσιας, συνναλαγης και ανταγωνισμου στις κοινωνιες, ακομα και στον πυρηνα τους που ειναι το "ζευγαρι" γιατι ετσι εγκαθιστωνται αυτοματοι μηχανισμοι αναπαραγωγης της εξουσιας. Καθε αντισταση, αναχωμα και οχυρο απεναντι στην εξουσια πρεπει να αλλωθει. Το Κοινωνικο Κρατος να γινει αγορα, Ο Νομος να γινει ο Νομος του ισχυροτερου, Ο Κοινωνικος Ιστος να διαλυθει, η οικογενεια να διαλυθει, ο ερωτας και η αγαπη να ευτελισθει και να πεθανει. Το ζευγαρι απο δυο ανθρωπους που ενωνονται σε ΕΝΑ (Α Προς Κορινθιους) γινεται δυο Ατομα χωριστα μεταξυ τους συγκατοικουντα. Το 114 απο Πατριωτισμος των Ελληνων βαφτιζεται "τρομοκρατια" και οι θεσεις της αγαπης για ενωση σε ενα, υβριζονται ως "απρεπεια", "ενοχληση", "καταπιεση" κ.α. και λεηλατουνται η λοιδωρουνται βιαζομενες εργω και λογω. Τα ΜΑΤ σπρωχνουν τον κοσμο, η Χρηστικη πλευρα σπρωχνει την πλευρα της αγαπης. ΖΗΤΩ Η ΕξΟΥΣΙΑ. Και για να γινει αυτο πρεπει να πεθανει το ΕΜΕΙΣ, το ΜΑΖι και το ΕΝΑ.
Γιατι οι ανθρωποι Χωριζουν. Μα ειναι πλεον προφανες. Γιατι αγαπη σημαινει χανομαι, (μεσα στον αλλο) δινομαι, γινομαι ενα με τον αλλο, ενα αχωριστο ΕΝΑ με συνειδηση περιφανειας και σχεσης υπεροχης εναντι των υπολοιπων ευτελων και κατωτερων ¨μοντελων" (στερεοτυπων) που σχεδιαζει και συρραπτει ο Οικος Μοδας της Εξουσιας.
Σημερα ζευγαρι(?) ειναι ενας αντρας και μια γυναικα που απλα και μονον συγκατοικουν ως ανεξαρτητα και χωρισμενα ατομα που το καθενα υπαρχει και οριζει την ζωη του ΕΡΗΜΗΝ του αλλου. Δυο ατομα που και τα δυο η τουλαχιστον το ενα απο αυτα αρνουνται ακομα και το ΕΜΕΙΣ πολυ δε περισσοτερο το ΜΑΖΙ και το ΕΝΑ (ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ).
Το ποιος ειναι ΧΡΗΣΤΗΣ σε αναφορα με την Σχεση Ζευγαριου, ειναι ευρυ αντιμειμενο μελετης της βιβλιογραφιας της Κοινωνιολογιας, της ψυχολογιας και της ψυχιατρικης, αλλα και της "κυβερνητικης" -cybenetics- μια και η εξουσια επιβαλει στερεοτυπα συμπεριφορων.
Αξιοσημειωτο ομως ειναι οτι πολλοι ΧΡΗΣΤΕΣ ειναι -η εμφανιζονται ως- προσωπα με τρυφερη ψυχη και χρυση καρδια, αλτρουσιστες -και εν πολλοις θυματα- για ολους τους αλλους ΕΚΤΟΣ απο την σχεση ζευγαριου. Με τους φιλους τους ΠΡΑΤΤΟΥΝ το ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΖΙ, ενω με το αλλο φυλλο αρνουνται ακομα και το απλο φιλικο ΕΜΕΙΣ, κρατωντας προκλητικα μια χρηστικη και περιφρονιτικη θεση (την πιο ασημαντη θεση) για την πλευρα που αγαπα.
Θα ελεγε κανεις οτι πολλοι "παντρευονται" οχι για να κανουν οικογενεια, η να γινουν "Ενα" επειδη ο ενας ειναι απαραιτητος στον αλλο, γιατι ο ενας δεν μπορει να κανει χωρις τον αλλο και για αυτο "στηνουν σπιτικο", αλλα "στηνουν σπιτικο" γιατι θελουν να ζησουν σε ενα σπιτι οπως θα ζουσαν στο σπιτι των γονεων τους. Δηλαδη ενα καταφυγιο που θα παρεχει ασφαλεια και θα ειναι ενα μερος να γυρισουμε, αλλα οχι εμεις ως οικογενεια, αλλα με την σχεση που ειχαμε ως παιδια με τους γονεις μας , οπου αλλος κανει τις δουλειες του σπιτιου, και εμεις βγαινουμε με τους φιλους και τις φιλες μας, φλερταρουμε και γκομενιζουμε, χαβαλεδιαζουμε, με την ιδια φυσικοτητα που το καναμε στη σχεση μας ως νεοι με την γονικη μας οικογενεια. Πολλοι παντρεουονται η ζευγαρωνουν με σκοπο να παρατεινουν για ολη τους την ζωη το μοντελο σχεσης που ειχαν με το σπιτικο των γονιων τους, χωρις να αντιλαμβανονται οτι αλλο η σχεση με το γονικο σπιτικο, και αλλο η σχεση αγαπης με το ΕΝΑ της ζωης μας με τον ανθρωπο μας.
Οσοι λοιπον "ζευγαρωνουν¨με την αισθηση οτι θα ζουν και μετα το ζευγαρωμα οπως ζουσαν και πριν απο αυτο, εντασουν το ευατο τους σε χρηστικη σχεση. Η ΧΡΗΣΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΤΑ, δηλ. ΣΧΕΣΗ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ,...που συγκρουεται με την ΣΧΕΣΗ ΔΕΣΜΟΥ και σκληροτερα με την σχεση ισχυρου Δσεμου, Μαζι και ΕΝΑ και ειναι προορισμενη -αν η πλευρα της αγαπης ειαι ισχυρη και συγκροτημενη προσωπικοτητα και η χρηστικη πλευρα δεν ερωτευθει- να καταληξει στον χωρισμο.
Οι Χρηστικες σχεσεις ειναι αδιεξοδες σχεσεις. Δεν Δημιουργουν , δεν δικαιωνουν την ζωη.
Αγαπω σημαινει δινομαι, χανομαι μεσα στην υποσταση της αλλης πλευρας. αγαπω σημαινει οτι ο ενας για τον αλλο ειναι το πιο σημαντικο προσωπο, ειναι το ο,τι πιο σημαντικο υπαρχει. Αγαπω σημαινει οτι ο ενας για το αλλο ειναι το κεντρο της γης.
Αγαπω σημαινει οτι μιλανε οι καρδιες, μιλανε οι ψυχες και ενωνονται στο ΜΑΖΙ και στο ΕΝΑ, σε μια δειψα ακορεστη που θα την σταματησει μονο η μεταβαση στο Αστρικο σωμα της αλλης ζωης μεσα στ αστερια.
Καθηγητης Ανδρεας Αθηναιος
University of Pennsylvania
Case Western Reserve University
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ ΔΙΑΛΕΞΕ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου